Ασχολούμαι κοντά 60 χρόνια, από έφηβος με αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο. Έγραψα τα πρώτα κείμενα με πολιτικά υπονοούμενα πριν από 52 χρόνια. Το πιο πολιτικό κείμενο το έγραψα το 1972 για το δεύτερο τεύχος του περιοδικού «Αντί» το οποίο ετοιμάστηκε αλλά δεν εκδόθηκε γιατί το απαγόρεψε η δικτατορία μετά τη θαρραλέα έκδοση του πρώτου τεύχους αντίστασης στη χούντα από τον Χρήστο Παπουτσάκη και τους συνεργούς του. Είχα από μικρό παιδί μια τάση να πηγαίνω κόντρα στο ρεύμα και να βλέπω τα πράγματα και τις καταστάσεις μέσα από ένα πρίσμα ευρύτερο, παγκόσμιο, όχι στενά τοπικό. Πρέπει να έπαιξαν ρόλο αρκετοί παράγοντες. Όπως το ό,τι ήμουν από την Κωνσταντινούπολη στην οποία ανέκαθεν υπήρχε μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα, μια αίσθηση πολυεθνική που δεν υπήρχε στην Αθήνα. Τούρκοι, Έλληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι, Κούρδοι, Λαζοί, Κεντροασιάτες και πολλοί Ευρωπαίοι και Βαλκάνιοι, όλοι μαζί ανακατεμένοι και αλληλεπιδρώντες. Αντιθέτως, η Αθήνα ήταν στενά εθνοκεντρική.
Η μητέρα μας λάτρευε τη γαλλική κουλτούρα, κάτι που το είχαν οι Πολίτες. Άκουγε γαλλικά τραγούδια, Εντίθ Πιαφ και Αζναβούρ και παρακολουθούσε συστηματικά τη γαλλική μόδα, έπαιρνε τα φιγουρίνια κι έραβε αλά γαλλικά, κι αυτά ήταν μέσα στην καθημερινότητά μας. Ήμασταν σχεδόν εκ γενετής δίγλωσσοι, με ελληνικά και τούρκικα μητρικές γλώσσες. Κι όταν ήρθαμε στην Ελλάδα, κατεστραμμένοι, μπορεί να μην είχαμε δεύτερο ζευγάρι παπούτσια και να μέναμε σε ένα υπόγειο 49 τ.μ., αλλά από δώδεκα ετών έκανα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά ταυτόχρονα με τρεις ξένες δασκάλες, κάτι που υπερέβαινε κατά πολύ τα δεδομένα της εποχής, αλλά και των μεταγενέστερων χρόνων, πριν ακόμα εμφανιστούν τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών.
Και όλο μου το χαρτζιλίκι, συν τα εξτρά έσοδα που είχα, π.χ. από τα κάλαντα και τα φιλοδωρήματα που έδιναν οι εύποροι πελάτες του μαγαζιού μας όταν τους πήγαινα τα ψώνια στα διαμερίσματά τους, συν τα χρήματα που έβγαζα από το κατάστημα με τα κατεψυγμένα ψάρια που δούλευα παρτ-τάιμ όταν ήμουν μαθητής στο λύκειο, ό,τι μάζευα απ’ όλες τις «πηγές» τα ξόδευα σε δίσκους ποπ και ροκ μουσικής και σε ξένες εφημερίδες και περιοδικά που αγόραζα μανιωδώς. Από το Salut les copains το γαλλικό, το Μelody Μaker το αγγλικό και το Rolling Stone το αμερικάνικο μέχρι το Bravo το γερμανικό. Κάθε βδομάδα, αδιαλείπτως. Σε μερικά είχα γίνει συνδρομητής. Κι από τα χρόνια που ήμουν στο πανεπιστήμιο, αγόραζα τακτικά και διάβαζα και πιο αμιγή πολιτικά έντυπα, όπως το περιοδικό Time στο οποίο ήμουν συνδρομητής μέχρι πριν από μερικά χρόνια, το κινέζικο Peking Review στη μεταπολίτευση στο οποίο επίσης είχα γίνει συνδρομητής, την εφημερίδα Le Monde που την αγόραζα κάθε μέρα επί δέκα τουλάχιστον χρόνια και είχα πάντα ένα ολόκληρο δωμάτιο που ήταν τίγκα στην εφημερίδα και τα περιοδικά. Συν, βέβαια, τα πολιτικά βιβλία κυρίως στα αγγλικά που ήταν εισαγωγής από τον Ελευθερουδάκη και τον Κάουφμαν, έβλεπα ξένες ταινίες, εννοείται, και από έφηβος άκουγα ξένους ραδιοσταθμούς, BBC, Radio Caroline, τον «Αμερικάνικο» που εξέπεμπε από τη βάση του Ελληνικού και ό,τι άλλο έπιανα στο μεγάλο μας ραδιόφωνο. Το βράδυ ακούγαμε και αραβικά με τις μεγάλες ορχήστρες!
Στη μουσική είχαμε δημοκρατία στο σπίτι. Άκουγα εγώ τα δικά τους και οι άλλοι άκουγαν τα δικά μου ηθελημένα κι όχι γιατί μας υποχρέωνε η στενότητα του χώρου.
Με το μυαλό μου, δηλαδή, και με την ενασχόλησή μου, ζούσα –από μόνος μου- σε μια πολυεθνική περιοχή που ήταν πολύ-πολύ μεγαλύτερη από τη μικρή ελληνική επικράτεια. Και στην κυριολεξία ρούφαγα κάθε πληροφορία, κάθε εικόνα, κάθε κείμενο και κάθε ήχο, που έψαχνα και έφτανε στις αισθήσεις μου απ’ όλο τον κόσμο.
Έκανα όλο αυτό τον πρόλογο για να μην υπάρξει καμία αμφιβολία για το πόσο έχω ασχοληθεί με τον πολιτισμό και την πολιτική της Ελλάδας, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου, παιδιόθεν. Για την πληροφορία και για την αίσθηση, να πιάσω το σφυγμό των άλλων, του έξω κόσμου, να γίνω πολίτης του κόσμου. Κι αυτά που αναφέρω δεν μου κατέβηκαν ξαφνικά, αναίτια, στο μυαλό. Κατέβηκαν γιατί έχουν σχέση με καταστάσεις που εδώ και μερικές βδομάδες με ξυπνούν σαν εφιάλτες.
90.000!
Συμπέρασμα, λοιπόν, που βγαίνει από τον προσανατολισμό μου δια βίου και από την ενασχόλησή μου με την πολιτική, την ιστορία και τον πολιτισμό τον δικό μας και των άλλων, είναι ότι από τότε που παρακολουθώ αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο, τα επίκαιρα, τα σύγχρονα, δεν μπορώ να φέρω στη μνήμη μου κάτι πιο τερατώδες, πιο απάνθρωπο και πιο κακουργηματικό απ’ αυτό που κάνουν οι σιωνιστές στην Παλαιστίνη! Σε βάρος του πληθυσμού της Παλαιστίνης, κυρίως των παιδιών και των γυναικών και εναντίον της ίδιας της ύπαρξης του παλαιστινιακού λαού ως οντότητας, ως ενότητας ανθρώπων, ιστορίας, πολιτισμού, ταυτότητας και γης. Πρόκειται για γενοκτονία και εθνοκάθαρση στο ζενίθ. Μόνο με τη μαζική σφαγή εκατομμυρίων ανθρώπων στο Βιετνάμ, με τη γενοκτονία εκατοντάδων χιλιάδων στη Ρουάντα και με τον αφανισμό άλλων τόσων στο Ιράκ μπορεί να συγκριθεί το μακελειό στην Παλαιστίνη. Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο ποσοτικό, είναι και ποιοτικό.
Στην Παλαιστίνη, έχουμε ήδη, μέσα σε τρεις περίπου μήνες, 22.500 νεκρούς, 8.000 αγνοούμενους, δηλαδή τους θαμμένους κάτω από τα ερείπια που είναι αδύνατο να εντοπιστούν, και 56.000 τραυματίες μεταξύ των οποίων μερικές χιλιάδες ακρωτηριασμένοι, κυρίως παιδιά. Συνολικά κοντά 90.000 άοπλοι άνθρωποι, σκοτωμένοι, θαμμένοι ζωντανοί, ανάπηροι και τραυματισμένοι. Συν τον ξεριζωμό των επιζώντων από τα σπίτια τους, τις άθλιες κι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης για πάνω από δύο εκατομμύρια γέρους, μωρά, γυναίκες και άντρες που δεν έχουν πρόσβαση ούτε σε τουαλέτα, ούτε καν σε πόσιμο νερό και μίνιμουμ φαγητό!
Η διαφορά με τις άλλες τερατώδεις εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες είναι ότι οι σιωνιστές δεν προσπαθούν μόνο να αφανίσουν βιολογικά ένα λαό για να τον κατανικήσουν και να τον υποτάξουν, όπως έκαναν οι Γάλλοι και στη συνέχεια οι Αμερικάνοι στην Ινδοκίνα ή το Ιράκ. Οι σιωνιστές αντιλαμβάνονται ότι κάπου θα αναγκαστούν να σταματήσουν τη βιολογική εξόντωση των Παλαιστινίων. Πιθανότατα οι Αμερικάνοι που τους καλύπτουν πλήρως μέχρι τώρα και τους εφοδιάζουν με πολιτική και επικοινωνιακή κάλυψη, μαζί με τα απαραίτητα όπλα, αεροπλάνα, πυραύλους και τανκς, για να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους άμαχους, θα τους βάλουν κάποιο όριο στη σφαγή, με δεδομένο ότι πλησιάζουν ήδη τους εκατό χιλιάδες οι νεκροί και τραυματίες! Ακόμα και οι Αμερικάνοι που δεν το έχουν τίποτα να δολοφονήσουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άμαχους, το έχουν κάνει με τους Ινδιάνους, το έχουν κάνει στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, το έχουν κάνει σε πολλά μέρη του κόσμου, μάλλον δεν πρόκειται να αφήσουν τους σιωνιστές να εξολοθρεύσουν πέντε, έξι ή επτά εκατομμύρια Παλαιστίνιους στη Γάζα, τη Δυτική Όχθη και το Ισραήλ.
Οι Αμερικάνοι δεν θα αφήσουν τους σιωνιστές να τους πάρουν τα σκήπτρα στις γενοκτονίες. Εξάλλου, οι Αμερικάνοι θέλουν να αποφύγουν να γίνει ανεπανόρθωτη ζημιά στις σχέσεις τους με τους άλλους Άραβες και να έχουν κι άλλες συνέπειες γεωπολιτικές.
Οι σιωνιστές, όμως, δεν εξολοθρεύουν μόνο βιολογικά τους Παλαιστίνιους. Επιδιώκουν να τους διαλύσουν, να τους αφανίσουν ως ανθρώπους που έχουν στοιχεία πολιτισμού, που έχουν συστατικά που τους συγκροτούν σε ενότητα με κοινά χαρακτηριστικά, με ιστορία, με σύνδεση με ένα συγκεκριμένο τόπο, με μια θρησκεία, με πνευματικούς ηγέτες, με συλλογικές μνήμες, με μνημεία και θεσμούς, με ό,τι καθιστά τις κοινότητές τους λειτουργικές και βιώσιμες. Γι’ αυτό οι σιωνιστές καταστρέφουν εκ θεμελίων, σε σημείο που δεν επιδέχεται επιδιόρθωση, όλες τις κατοικίες και όλες τις υποδομές, αλλά και όλους τους παράγοντες χωρίς τους οποίους κάθε κοινωνία είναι ακέφαλη, ευνουχισμένη, βουβή και σε κατάσταση πλήρους διάλυσης, χωρίς δομές και χωρίς αναφορές, σαν να έχουν βίαια διαγραφεί τα πάντα, σαν να μην είχαν ποτέ τίποτα, σαν να μην υπήρχαν! Σαν να είναι ο κανένας λαός ή σαν να είναι ένας λαός που κάποτε υπήρξε, αλλά δεν υφίσταται πλέον όχι μόνο επειδή του τα πήραν όλα, υλικά και άυλα, αλλά επειδή τους έσβησαν ακόμα και τη μνήμη, την αίσθηση ότι υφίστανται σαν κοινωνία, σαν λαός, σαν έθνος.
Καθολική κατεδάφιση
Αυτό προσπαθούσαν ανέκαθεν να κάνουν οι σιωνιστές στην Παλαιστίνη. Δεν τους αρκούσε η αρπαγή της γης. Ήθελαν τον αφανισμό όλων ανεξαιρέτως των γηγενών, των ντόπιων, των ιθαγενών. Γι’ αυτό, κεντρικό αξίωμα του σιωνισμού ήταν ανέκαθεν το «μια γη χωρίς λαό κι ένας λαός χωρίς γη». Δηλαδή, οι Παλαιστίνιοι δεν υπήρχαν σαν λαός αλλά είχαν γη και οι Εβραίοι ήταν λαός αλλά δεν είχαν γη! Πάνω σ’ αυτή την τερατώδη επινόηση έχτισαν οι σιωνιστές το μύθο τους όντας αποφασισμένοι να εξαφανίσουν από την Παλαιστίνη τους Παλαιστίνιους. Κι όταν ο Νετανιάχου λέει ότι δεν θα επαναλάβουμε το λάθος των προηγούμενων ηγετών, αναφέρεται στο λάθος που εννοεί ότι έκαναν οι προκάτοχοί του, δηλαδή να μην επιδιώξουν την «τελική λύση» στο παλαιστινιακό κι άφησαν τους Παλαιστινίους να παραμένουν εμπόδιο στη φυλετική τους μεγαλομανία και τη σιωνιστική τους αλαζονεία. Γι’ αυτό κατεδαφίζουν, ξεθεμελιώνουν μια μικρή λωρίδα γης με έκταση ίση με το ένα τρίτο της Θεσσαλονίκης αλλά με πληθυσμό –όλοι πρόσφυγες μέσα σε ένα περιφραγμένο γκέτο- δυόμιση φορές μεγαλύτερο από τον πληθυσμό της μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης!
Γκρεμίζουν τα πάντα! Μαζί με τα τανκς προελαύνουν ανασκάβοντας και ισοπεδώνοντας ό,τι συναντούν στο πέρασμά τους οι πελώριες αμερικάνικες τεθωρακισμένες μπουλντόζες Caterpillar! Κατοικίες, σχολεία, νοσοκομεία, ναούς, θέατρα, βιβλιοθήκες, καταστήματα, συνεργεία, τράπεζες, υδραγωγεία, σταθμούς ηλεκτρισμού, δίκτυα αποχέτευσης, θερμοκήπια, δρόμους, λιμάνια, αυτοκίνητα, βάρκες, παιδικούς σταθμούς, βιβλιοπωλεία, μουσεία και νεκροταφεία! Μπήκαν οι μπουλντόζες στο προαύλιο ενός νοσοκομείου και σάρωσαν όλες τις σκηνές που ήταν εκεί συνθλίβοντας μαζί και τους ανθρώπους που ήταν μέσα σ’ αυτές. Ο δημοσιογράφος που έκανε το ρεπορτάζ, συγκλονισμένος, έδειχνε διαμελισμένα σώματα που εξείχαν μέσα από τα μπάζα! Η φρίκη της φρίκης!
Έχουν μέχρι σήμερα καταστρέψει ολοσχερώς 100 κτήρια πολιτισμού, πολλά αναγνωρισμένα από την ΟΥΝΕΣΚΟ ως στοιχεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς! Κι έχουν βομβαρδίσει ακόμα και τους φούρνους για να μην παρασκευάζεται ψωμί από το αλεύρι που στέλνουν με την ανθρωπιστική βοήθεια διάφορες χώρες και οργανισμοί!
Είναι ανατριχιαστικός ο αριθμός των δολοφονημένων παιδιών, πάνω από 9.000, και των 6.000 δολοφονημένων γυναικών που είναι μάνες, αυτές που γενούν και μεγαλώνουν τα παιδιά, αποκρουστικό γεγονός που δείχνει την βαθιά γενοκτονική αντίληψη του σιωνισμού, του σύγχρονου Ηρώδη. Αλλά ανατριχιαστικός είναι και ο κατάλογος των δολοφονημένων που ανήκουν στη χορεία αυτών που στεριώνουν και εξελίσσουν τη φυσιογνωμία της κοινωνίας, που την εκφράζουν και την εντάσσουν μέσα στο ψηφιδωτό του παγκόσμιου πολιτισμού. 105 Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι έχουν δολοφονηθεί στοχευμένα. 311 γιατροί, νοσηλευτές και τραυματιοφορείς έχουν επίσης δολοφονηθεί εν ψυχρώ παλεύοντας να σώσουν χιλιάδες τραυματίες σε βομβαρδισμένα νοσοκομεία και σε ασθενοφόρα τρυπημένα από τις σφαίρες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας καταγγέλλει ότι έχουν δολοφονηθεί από ισραηλινά πυρά 142 υπάλληλοί του που αγωνίζονταν για τη διανομή των τροφίμων που με χίλια εμπόδια φτάνουν στη Γάζα. Η κατάσταση είναι απελπιστική. Η παρεμπόδιση από τις ΗΠΑ της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για κατάπαυση του πυρός στην Παλαιστίνη, παρατείνει την ανθρωπιστική τραγωδία αφού ενθαρρύνει τους σιωνιστές να συνεχίσουν την καταστροφή και τη γενοκτονία και καθιστά την προσπάθεια για την παροχή της ανθρωπιστικής βοήθειας αδύνατη εφόσον οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται, οι δρόμοι είναι αδιάβατοι από τα μπάζα και οι συνεργάτες του ΟΗΕ εξοντώνονται συστηματικά.
Καθημερινές επιδρομές
Οι αγριότητες, τα εγκλήματα, δεν γίνονται μόνο στη Γάζα. Και στη Δυτική Όχθη, όπου δεν υπήρξε καμία συμμετοχή των κατοίκων της στα γεγονότα της 7ης Οκτώβρη, οι σιωνιστές πραγματοποιούν καθημερινά εκατοντάδες επιδρομές στα χωριά, τις πόλεις και τους προσφυγικούς καταυλισμούς των Παλαιστινίων, κατεδαφίζοντας σπίτια, καταστήματα, κοινόχρηστα κτήρια, ξηλώνοντας δρόμους, υποδομές και μνημεία, σκοτώνοντας, τραυματίζοντας και φυλακίζοντας χιλιάδες Παλαιστίνιους. Μέχρι τώρα, περίπου 5.000 κρατούμενοι (πλέον των 4.000 που ήταν ήδη στις φυλακές), 314 δολοφονημένοι (500 από την αρχή του χρόνου), 367 επιδρομές εποίκων και αρπαγές γης και περιουσιακών στοιχείων, 1.208 εκδιώξεις Παλαιστινίων από τα κτήματα και τα σπίτια τους. Ανασπόσπαστο μέρος της συνολικής εθνοκάθαρσης που είναι σε εξέλιξη.
Παγκόσμιες οργανώσεις καταγγέλλουν τους σιωνιστές για τις δολοφονίες γνωστών συγγραφέων, ποιητών και δασκάλων, ακόμα και παραδοσιακών παραμυθάδων! Για να διακοπεί η συνέχεια ακόμα και της προφορικής παράδοσης. Και η αποκορύφωση της αγριότητας και βαρβαρότητας: εξοντώνουν και τις οικογένειες αυτών των ανθρώπων. Για να μην μένει κανένας να τους θρηνήσει. Αρχιτέκτονες, μηχανικοί, τεχνίτες και δήμαρχοι, βουλευτές, κληρικοί, έχουν προδιαγραφεί και εκτελούνται καθημερινά.
Εάν οι ανθρωπολόγοι, οι κοινωνιολόγοι και οι ιστορικοί αναζητούν στο μέλλον το πιο ξεκάθαρο και πιο ολοκληρωμένο υπόδειγμα για τον ορισμό της εθνοκάθαρσης, θα ανατρέχουν στην εθνοκάθαρση που επιχειρούν οι σιωνιστές στην Παλαιστίνη.
Τα παιδιά που δεν έχουν σκοτωθεί έχουν χάσει τα βιβλία, τα τετράδια και τα παιχνίδια τους. Οι οικογένειες, μαζί με όλα τα χρειώδη, έχουν χάσει για πάντα τις φωτογραφίες των γονιών και των παππούδων τους, έχουν χάσει τους πίνακες που κοσμούσαν τα σπίτια τους, τα κεντήματα των γιαγιάδων τους, τα εργαλεία των μαστόρων, όλα τα χειροποίητα έπιπλα και σκεύη ενός νοικοκυριού, ακόμα και τα ζώα τους, τις γάτες και τα σκυλάκια τους που θάφτηκαν κι αυτά κάτω από τα ερείπια. Δυόμιση εκατομμύρια άνθρωποι εντελώς απογυμνωμένοι από φίλους, συγγενείς, σπίτι, προσωπικά αντικείμενα, από τόπους λατρείας, μόρφωσης, εργασίας, περίθαλψης και αναψυχής. Εκατομμύρια άνθρωποι πεταμένοι και κυνηγημένοι στα χαλάσματα και τις αλάνες!
Κι ο δυτικός κόσμος επικαλείται τις αξίες του! Ποιες αξίες; Τις ναζιστικές; Τις φασιστικές; Τις αποικιοκρατικές; Τις ιμπεριαλιστικές;
Το σιωνιστικό Ισραήλ αδικεί πρώτα-πρώτα τους ίδιους τους Εβραίους, τους κάνει απάνθρωπους και αυξάνει την αντιπάθεια εναντίον τους σε όλο τον κόσμο. Δίνει τροφή σε εκείνους που τους μισούν επειδή το λέει η Αγία Γραφή κι επειδή ο δυτικός άνθρωπος, ο χριστιανός, τους έχει φορτώσει με όλες τις αμαρτίες του κόσμου.
Αλλά το σιωνιστικό Ισραήλ δεν θα σταματήσει τη γενοκτονία και την εθνοκάθαρση. Αποτελεί την αιχμή της παρακμής του δυτικού κόσμου που όσο μεγαλώνουν τα εμπόδια για την απρόσκοπτη συνέχιση της παγκόσμιας λεηλασίας την οποία ασκούσε επί αιώνες τόσο πιο επιθετικός θα γίνεται. Και οι σιωνιστές, πιόνια αυτής της απληστίας, με ίδιον όφελος, αδιαφορώντας και για τους Εβραίους, όπως δείχνει και ο κυνισμός τους για την τύχη των ομήρων Εβραίων, θα επιβεβαιώνουν με τα εγκλήματά τους ότι ο δυτικός άνθρωπος είναι πια εντελώς χρεοκοπημένος και εξαιρετικά επικίνδυνος για την ανθρωπότητα.
