Την περασμένη Δευτέρα ο πρόεδρος Αναστασιάδης είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρωθυπουργό της Ελλάδος, Κυριάκο Μητσοτάκη, με πρωτοβουλία του τελευταίου. Η επικοινωνία έγινε ενώ ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Νίκος Δένδιας, βρισκόταν στο Κάιρο και στάθμευσε αργότερα στην Κύπρο. Ο κ. Μητσοτάκης θέλησε προφανώς να ξεκαθαρίσει την «παρεξήγηση» για τον East Med. Μετά από δέκα ημέρες, που το θέμα έπαιζε πινγκ-πονγκ στον Τύπο στην Αθήνα και αναπαραγόταν στη Λευκωσία, ο πρωθυπουργός βεβαίωσε πως «καμία πλευρά δεν ήγειρε θέμα ματαίωσης της κατασκευής του έργου, όπως αυτό έχει σχεδιαστεί, και διευκρίνισε ότι οι διμερείς συζητήσεις με την Αίγυπτο αφορούν το ενδεχόμενο κατασκευής συμπληρωματικού αγωγού για την προμήθεια στην Ελλάδα φυσικού αερίου από την Αίγυπτο». Πρόκειται για μια αναφορά που έγινε μετά που η καχυποψία σκέπασε τις σχέσεις Αθηνών και Λευκωσίας. Πειστικός δεν είναι καθώς, για να έχει σημασία, πρέπει όλα να συζητούνται εξαντλητικά πριν και όχι εκ των υστέρων. Σημειώνεται πως αυτή η τοποθέτηση Μητσοτάκη περιλήφθηκε στην ανακοίνωση της κυπριακής προεδρίας, που εκδόθηκε μετά την τηλεφωνική επικοινωνία. Στην ανακοίνωση του Μαξίμου, δεν υπήρξε καμία αναφορά στο θέμα!
Είναι προφανές πως το θέμα είναι ευρύτερο και συνδέεται με τους κολοβωμένους σχεδιασμούς της Αθήνας. Τη στιγμή που άλλες δυνάμεις επιδιώκουν να έχουν συμφέροντα για ρόλο στην περιοχή, αξιοποιώντας τις συμμαχίες, συνεργασίες με την Κυπριακή Δημοκρατία, η Ελλάδα, που έχει κι άλλους δεσμούς με το νησί, δεν τολμά να κάνει ένα βήμα προς ενίσχυση της επιρροής της στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Ελλάδα καθορίζει τα όρια των σχεδιασμών της για τον ρόλο που θέλει να διαδραματίσει στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και μέχρι πού θεωρεί πως μπορεί να κινηθεί. Δείγματα γραφής έχει δώσει με την τμηματική συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο, αλλά και με τη μη οριοθέτηση με την Κυπριακή Δημοκρατία. Ένα ζήτημα –το τελευταίο– που αφήνεται στον χρόνο ενώ για την Ελλάδα είναι κλειστό.
Οριοθέτηση με την Κύπρο δεν θα γίνει γιατί αυτή είναι η απόφαση, παραμένει ωστόσο ανοικτό για να συντηρούνται πολύτιμες ψευδαισθήσεις στους πολίτες. Είναι σαφές πως όλες οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης γίνονται στη σκιά των πιθανών αντιδράσεων της κατοχικής Τουρκίας. Δηλαδή, οι σχεδιασμοί, οι αυτοπεριορισμοί καθορίζονται στη βάση του πώς θα αντιμετωπιστούν από την Άγκυρα. Αυτή είναι μια προσέγγιση η οποία επιβεβαιώνει το φοβικό σύνδρομο, που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη διαχείριση που γίνεται.
Κ.Β.
