του Γιώργου Σιώζου
Μπορεί η Κασσελιάδα, μια όπερα Μπούφα, να συνεχίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ υποκαθιστώντας την πολιτική με τη γελοιότητα, αλλά δυστυχώς αναδύεται από ένα ελώδες και θανατηφόρο υπόστρωμα, που αποτελεί σήμερα την ελληνική κοινωνία.
Ο Τσίπρας, ο Κασσελάκης, ο Μητσοτάκης κ.ά. δεν είναι παρά μόνον το κακοφορμισμένο πυώδες απόστημα που έχει διαρραγεί και σαν ένα τεράστιο πλαγκτόν επικαλύπτει τη χώρα.
Η κοινωνία του Θεάματος έχει μετατρέψει τη ζωή σε Reality και τις ανθρώπινες σχέσεις σε survivor, όπου μοναχικοί Ροβινσώνες αγωνίζονται με κάθε μέσον –θεμιτό ή αθέμιτο– για την προσωπική τους επιβίωση.
Η Κοινωνία νοσεί βαριά και ο «πυρετός» ονομάζεται Κασσελάκης.
Το θερμόμετρο δεν αντέχει τόσο υψηλές θερμοκρασίες, σπάει, και ο υδράργυρος διαχέεται, δηλητηριάζοντας το σύνολο του κοινωνικού σώματος.
Οι κοινωνικές συλλογικότητες έχουν δώσει τη θέση τους σε οπαδικές συναρθρώσεις αθλητικών συλλόγων, όπου τα γήπεδα πια δεν αναστενάζουν –αυτό ίσως να ήταν μια κάποια ελπίδα– αλλά με ουρανομήκεις κραυγές παθιασμένοι οπαδοί χειροκροτούν και ζητωκραυγάζουν τον επιθανάτιο ρόγχο τους.
Η εσχάτη των ποινών δεν εκτελείται από τη βούλα της μεγάλης περιοχής, αλλά στην ίδια τους την ύπαρξη, των τελευταίων λεπτών της παράστασης.
Τα μεγάλα «αφηγήματα» εξαντλούνται στην τιμή του ελαιόλαδου, συγκρούονται στο καφάσι με τις ντομάτες, στον πειρασμό της φέτας Καλαβρύτων, γνωρίζοντας την αποθέωση στα ταμεία των Super Market.
Ταμεία που έχουν καταστεί «Πύλες της κολάσεως» και τα Super Market, κόλαση της αγωνιώδους επιτραπέζιας καθημερινότητας.
Βουλιάζοντας ηδονικά στη Θαλπωρή της Ρουτίνας, στον καναπέ της Προκρούστειας ζωής μας, παραδινόμαστε ολοκληρωτικά στην αποχαύνωση της Τελεοψίας.
Τελεοψία που δεν μας επιτρέπει να δούμε τη ζωή ακόμη και από την κλειδαρότρυπα, έστω σαν κοινοί «μπανιστιρτζήδες».
Εθισμένοι στο διαδίκτυο, «πρεζόνια» του πληκτρολογίου, υψώνουμε νέα τείχη μοναξιάς που εκλαμβάνονται ως λαγούμια «ελευθερίας», διευρύνοντας περισσότερο το χάσμα μιας ασυνάρτητης και δίχως νόημα ζωής.
Το Ηχείστε οι σάλπιγγες του Σικελιανού σήμερα εκλαμβάνεται ως σιωπητήριο, και οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Σολωμού έχουν μεταναστεύσει στη Γάζα.
