Διαβάσαμε στον Τύπο σχετικά με την εφαρμογή του «fast track» και στην αρχαιολογική έρευνα. Είναι γνωστό ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία χαρακτηρίζεται ως «γραφειοκρατική» και ως τροχοπέδη της «ανάπτυξης» προκαλώντας «καθυστερήσεις» στην απορρόφηση των επενδυτικών κεφαλαίων και στην υλοποίηση των μεγάλων έργων.
Οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στην μετά Μνημόνιο εποχή, δεν μπορούν παρά να κρίνονται ως ιδανικές από τους ιθύνοντες, προκειμένου να ξεμπερδεύουν και με τον σκόπελο της «αρχαιολογίας». Ήταν, λοιπόν, αναμενόμενο να συμβεί κάτι τέτοιο.
Αυτό που, ωστόσο, προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι η επίθεση που εξαπολύεται ενάντια στην Αρχαιολογική Υπηρεσία σχετικά με τις καθυστερήσεις που υφίστανται οι πολίτες όταν επιθυμούν να οικοδομήσουν. Όσα όμως γράφονται δεν είναι όλη η αλήθεια: γιατί δεν καυτηριάζεται το γεγονός ότι για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση επιλέγει να «επιταχύνει τις υποθέσεις» των λίγων και των μεγαλόσχημων, αφήνοντας τους πολίτες στην τύχη τους; Γιατί, ας πούμε, δεν ενοχλεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν προωθεί προσλήψεις προσωπικού όταν γνωρίζει ότι οι περιφερειακές υπηρεσίες του ΥΠ.ΠΟ.Τ. υπολειτουργούν, λόγω ελλείψεων; Γιατί δεν σχολιάζεται το γεγονός ότι δεν διατίθενται κονδύλια για την επίλυση των χρόνιων εκκρεμών υποθέσεων (π.χ. απαλλοτριώσεις); Μήπως η λάσπη που εκτοξεύεται σχετικά με «καπετανάτα και περιφερειακές υπηρεσίες που δεν ανταλλάσσουν ούτε καλημέρα» έχει συγκεκριμένη στόχευση; Μήπως στόχος είναι η δημιουργία ευνοϊκού κλίματος για την προώθηση του «Καλλικράτη» και στις υπηρεσίες του Δημοσίου;
Μέσα σε αυτό το κλίμα κατασυκοφάντησης του κλάδου και του έργου που παράγεται από τους Έλληνες αρχαιολόγους, ο επίσημος συνδικαλιστικός φορέας, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, εξέδωσε μία χλιαρή, ολιγόλογη ανακοίνωση, με την οποία καλεί τα μέλη του να κρίνουν τα όσα γράφονται στο συγκεκριμένο άρθρο, καταφέρνοντας στην οργή που έχει ξεχειλίσει για τα όσα μεθοδεύονται σχετικά με το μέλλον της αρχαιολογικής έρευνας να προσθέσει την απογοήτευση για τη στάση του συνδικαλισμού απέναντι σε αυτές τις μεθοδεύσεις.
Αυτό που, ωστόσο, προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι η επίθεση που εξαπολύεται ενάντια στην Αρχαιολογική Υπηρεσία σχετικά με τις καθυστερήσεις που υφίστανται οι πολίτες όταν επιθυμούν να οικοδομήσουν. Όσα όμως γράφονται δεν είναι όλη η αλήθεια: γιατί δεν καυτηριάζεται το γεγονός ότι για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση επιλέγει να «επιταχύνει τις υποθέσεις» των λίγων και των μεγαλόσχημων, αφήνοντας τους πολίτες στην τύχη τους; Γιατί, ας πούμε, δεν ενοχλεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν προωθεί προσλήψεις προσωπικού όταν γνωρίζει ότι οι περιφερειακές υπηρεσίες του ΥΠ.ΠΟ.Τ. υπολειτουργούν, λόγω ελλείψεων; Γιατί δεν σχολιάζεται το γεγονός ότι δεν διατίθενται κονδύλια για την επίλυση των χρόνιων εκκρεμών υποθέσεων (π.χ. απαλλοτριώσεις); Μήπως η λάσπη που εκτοξεύεται σχετικά με «καπετανάτα και περιφερειακές υπηρεσίες που δεν ανταλλάσσουν ούτε καλημέρα» έχει συγκεκριμένη στόχευση; Μήπως στόχος είναι η δημιουργία ευνοϊκού κλίματος για την προώθηση του «Καλλικράτη» και στις υπηρεσίες του Δημοσίου;
Μέσα σε αυτό το κλίμα κατασυκοφάντησης του κλάδου και του έργου που παράγεται από τους Έλληνες αρχαιολόγους, ο επίσημος συνδικαλιστικός φορέας, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, εξέδωσε μία χλιαρή, ολιγόλογη ανακοίνωση, με την οποία καλεί τα μέλη του να κρίνουν τα όσα γράφονται στο συγκεκριμένο άρθρο, καταφέρνοντας στην οργή που έχει ξεχειλίσει για τα όσα μεθοδεύονται σχετικά με το μέλλον της αρχαιολογικής έρευνας να προσθέσει την απογοήτευση για τη στάση του συνδικαλισμού απέναντι σε αυτές τις μεθοδεύσεις.
Μ.Κ.
Σχόλια
