Σήμερα, Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου, συμπληρώνεται ένας χρόνος από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Ενός πολέμου που δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία», ούτε το «μονομερές» καπρίτσιο κάποιου αυταρχικού ηγέτη. Ούτε βεβαίως και η αναγκαστική, «επιβεβλημένη» κίνηση μιας αμυνόμενης Ρωσίας. Υπολογισμούς και προετοιμασίες για την επερχόμενη σύγκρουση είναι φανερό και ομολογημένο ότι έκαναν για πολύ καιρό όλες οι πλευρές. Με τον πόλεμο προσπαθούν τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα, δηλαδή οι μεγάλες κοσμοκρατορικές δυνάμεις (ΗΠΑ / Δύση, Ρωσία, Κίνα), να βρουν λύση στο ζήτημα της ηγεμονίας και του ελέγχου επί του παγκόσμιου συστήματος. Ακόμα εκδηλώνεται και όλο το πλέγμα των αντιφάσεων που συνθέτουν την παγκόσμια ανεπίλυτη συστημική καπιταλιστική κρίση ενώ η έναρξη και η συνέχιση του πολέμου αποτελεί τον «κλασικό» δρόμο του κεφαλαίου για να σπρωχτεί στο μέλλον η οικονομική ύφεση
Την ίδια στιγμή, αυτές τις μέρες, γίνεται φανερό ότι οι άμεσα εμπλεκόμενες πλευρές (Δύση και Ρωσία) δείχνουν ότι μετράνε και συγκροτούν τις δυνάμεις τους προετοιμαζόμενες να ριχτούν σ’ ένα νέο αποφασιστικότερο γύρο σύγκρουσης περί την Ουκρανία. Παράλληλα φαίνεται να πολλαπλασιάζονται τα μέτωπα της αντιπαράθεσης με κυριότερο αυτό του Ινδοειρηνικού όπου με επίκεντρο την Ταϊβάν εξελίσσεται η αντιπαράθεση ΗΠΑ / Δύσης και Κίνας.
Έχουμε μπει σε μια νέα περίοδο που συμβαίνουν αλλά και κυοφορούνται μεγάλες αλλαγές. Ο Δρόμος, από την πρώτη στιγμή, παρακολούθησε τις διεθνείς και εγχώριες εξελίξεις που δρομολογούνται με αφορμή τον πόλεμο. Αυτό μεταφράστηκε και σε μια σειρά άρθρων, αναλύσεων και αφιερωμάτων, σε εκδηλώσεις και ημερίδες όπως και στην έκδοση ενός βιβλίου. Όλη η δραστηριότητα του Δρόμου αποσκοπεί στην ενίσχυση της αντιπολεμικής απαίτησης των ευρωπαϊκών λαών και της ελληνικής κοινωνίας και στο σπάσιμο μιας κατάστασης στρατοπεδεύσεων που συνθλίβει κοινωνικά και εκθέτει στον κίνδυνο αφανισμού τη νεολαία και τις εργαζόμενες μάζες. Μια τέτοια πολιτική κατεύθυνση θα μπορούσε να ανοίξει δρόμους προκειμένου να τεθούν οι αναγκαίες για μια πορεία κοινωνικής χειραφέτησης, ριζικές αλλαγές του ευρωπαϊκού και ελληνικού πολιτικού τοπίου. Για να αρθρωθεί εν τέλει μια πολιτική εναλλακτική απέναντι στο σημερινό ολέθριο και μη μεταρρυθμίσιμο ευρωατλαντικό (ΝΑΤΟ και Ε.Ε.) οικοδόμημα.
Ο Δρόμος θέλει να βοηθήσει εμπράκτως στην κατεύθυνση στο να ξανακουστεί δυνατά η φωνή των λαών μέσα στον σημερινό πολυπολικό κόσμο αδυσώπητων ανταγωνισμών και συγκρούσεων που αναδύεται ούτως ή άλλως «χωρίς να μας ρωτήσει κανείς».
Και στην κατεύθυνση να μην αποδεχτεί η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός το στάτους του «δεδομένου εταίρου» και του «γεωπολιτικού μεντεσέ», όπως μας είχε χαρακτηρίσει ο αξέχαστος τέως πρέσβης των ΗΠΑ στη χώρα μας κ. Πάιατ. Και ότι θα οικοδομήσουμε μια άλλη στάση βασισμένη στα συμφέροντα της πατρίδας μας, που θα διεκδικεί την ουδετερότητά της από τους πολεμικούς σχεδιασμούς των κοσμοκρατορικών δυνάμεων.
***
Σε αυτή τη λογική κινείται και το αφιέρωμα που έχετε στα χέρια σας. Περιέχει ενδιαφέροντα κείμενα για σημαντικά θέματα. Ο Κώστας Δημητριάδης παραθέτει μια σειρά από εκτιμήσεις για τις παγκόσμιες εξελίξεις με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την έναρξη του πολέμου. Ο Σπύρος Παναγιώτου γράφει για την πρόσφατη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου και για το τι έδειξε, ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος για το αντιπολεμικό κίνημα στις δυτικές χώρες και ο Δημήτρης Γκάζης για την εμπλοκή της Ελλάδας στη σύγκρουση. Τέλος, δημοσιεύουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Όσκαρ Λαφοντέν, σχετικά με την αναγκαία απεμπλοκή των ευρωπαϊκών χωρών από την αμερικάνικη κηδεμονία όπως και σημαντικά κείμενα της Ζάρας Βάγκενκνεχτ, Εντγκάρ Μορέν και του Λουτσιάνο Κάνφορα για διάφορα θέματα που αφορούν τη συνεχιζόμενη πολεμική αντιπαράθεση και τις διάφορες πλευρές της.
Καλή ανάγνωση!
«δ»
Ο πόλεμος στην Ουκρανία με τάσεις κλιμάκωσης και χωρίς ευδιάκριτο τέλος
