Συνηθίσαμε τη φρίκη, την καμένη γη και τα μνημόσυνα. Συνηθίσαμε να βλέπουμε τις καταστροφές και να αναστενάζουμε… Εγκλωβίζονται και καίγονται άνθρωποι, ζώα, σπίτια, δάση και εμείς έχουμε την ίδια έκφραση, το ίδιο άδειο βλέμμα χωρίς να αντιδρούμε πουθενά. Έχει τον τρόπο της η τηλεόραση και κάνει σωστά το παιχνίδι κ’ εμείς τάχαμου άμαθοι, περικυκλωμένοι από τα δικά μας προβλήματα, βάζουμε τη δυστυχία των άλλων απέναντι και κατεβάζουμε το τζάμι. Τα παρατηρούμε από μακριά πεπεισμένοι πως είμαστε ασφαλείς – αυτό μας πουλάνε, αυτό πιστεύουμε.
Στενοχωριόμαστε, αλλά τόσο όσο. Επαναλαμβάνουμε την ίδια ατάκα που μας έμαθαν, καθώς μας αποκοίμιζαν: «Ευτυχώς που δεν υπάρχουν ανθρώπινα θύματα, όπως στο Μάτι». Και να ΄σου οι επαναλήψεις μην τυχόν και ξεχάσουμε τι έγινε μόλις λίγα χρόνια πριν και κυρίως ποιοι ήταν τότε στην κυβέρνηση – γιατί εδώ είναι το θέμα, αυτός είναι ο στόχος.
Η καπηλεία κάθε καταστροφής, ο αηδιαστικός χειρισμός των κυβερνώντων τη στιγμή που ένα ολόκληρο νησί είχε γίνει παρανάλωμα. Σσσσ… σιωπή ασυρμάτου για έξι μέρες, μη βγει παραέξω η ανικανότητα, η αναλγησία και η αλητεία τους.
Οι συνθήκες στις δασικές πυρκαγιές είναι εξαιρετικά δύσκολες και η μάχη με τις φλόγες είναι άνιση – κανείς δεν το αμφισβητεί. Έχεις, όμως, 2.500 έκτακτους πυροσβέστες οι οποίοι παραμένουν χωρίς μονιμοποίηση, που σημαίνει πως εργάζονται με διαφορετικό πρωτόκολλο από τους μόνιμους, δηλαδή λιγότερες ώρες και μέρες και άρα έχεις χάσει δυναμικό 2.500 έμπειρων πυροσβεστών.
Σε ποια άλλη χώρα, άραγε, η φωτιά σε αστικό περιβάλλον απειλεί στρατιωτική μονάδα και δεν έχει παραιτηθεί την ίδια στιγμή τουλάχιστον ο υπουργός Εθνικής Άμυνας;
Κρανίου τόπος η Ελλάδα κι ό,τι πούλησαν, πούλησαν, ό,τι έκαψαν, έκαψαν. Παραμείνετε στις θέσεις σας και νιώστε την ασφάλεια που μας παρέχουν. Από δω και πέρα αναλαμβάνει η ΤΕΡΝΑ να μαζέψει τις στάχτες μας…
