του Γιώργου Πατέλη
Ο Κρεγκ Μάρεϊ ήταν πρέσβης της Βρετανίας στο Ουζμπεκιστάν το 2002-2004, οπότε διώχθηκε από το διπλωματικό σώμα. Από καιρό ενοχλούσε το Φόρεϊν Όφις με διαρκείς αναφορές για τα βασανιστήρια στα οποία υπέβαλε τους αντιπάλους του το καθεστώς του δικτάτορα Καρίμοφ – με τον οποίο η Δύση τα έβρισκε μια χαρά. Σε μια υπηρεσιακή επιστολή του στην κυβέρνηση του Εργατικού πρωθυπουργού Μπλερ στράφηκε σαφώς ενάντια στη διπλότητα των ΗΠΑ, που κατηγορούσαν τον Σαντάμ Χουσεΐν για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων «ενώ τα συστηματικά βασανιστήρια και οι βιασμοί που διαπράττει το καθεστώς Καρίμοφ αντιμετωπίζονται ως πταίσματα για να μην διαταραχθούν οι επιδιώξεις των ΗΠΑ για στρατηγικές βάσεις στο Ουζμπεκιστάν». Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήρθε όταν ο Μάρεϊ μίλησε και δημόσια γι’ αυτά, εκθέτοντας την περίπτωση δύο φυλακισμένων που πέθαναν στη διάρκεια βασανιστηρίων: «Τους έβρασαν ζωντανούς», είχε αποκαλύψει…
Έκτοτε ο Μάρεϊ μετατράπηκε σε ακτιβιστή – τόσο ενοχλητικό ώστε το 2016 η Ουάσιγκτον του απαγόρευσε την είσοδο στις ΗΠΑ. Εκεί θα βράβευε τον ελληνικής καταγωγής πρώην αναλυτή της CIA Τζον Κυριάκου, που φυλακίστηκε για 2 χρόνια επειδή αποκάλυψε με στοιχεία ότι οι Αμερικανοί ανακριτές χρησιμοποιούσαν συστηματικά το βασανιστήριο του «εικονικού πνιγμού». Σήμερα ο Μάρεϊ είναι ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του Τζούλιαν Ασάνζ, συνιδρυτή των Wikileaks και πρωτεργάτη της αποκάλυψης των βρώμικων δραστηριοτήτων της Δύσης σε όλο τον κόσμο*. Μετά τη βίαιη έξωσή του από την πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο όπου είχε βρει άσυλο επί εφτά χρόνια, ο 48χρονος σήμερα Ασάνζ είναι φυλακισμένος στη βρετανική φυλακή Μπέλμαρς, εν αναμονή της εκδίκασης του αιτήματος των ΗΠΑ για έκδοσή του με την κατηγορία της κατασκοπείας… Αυτήν την εβδομάδα ο Ασάνζ προσήχθη σε βρετανικό δικαστήριο όπου εξετάστηκε αίτημα της υπεράσπισης για αναβολή της δίκης ώστε να μελετηθεί η τεράστια δικογραφία και να φτάσουν έγκαιρα στοιχεία που έχουν ζητηθεί από την Ισπανία και άλλες χώρες.
Οι ΗΠΑ καθοδηγούν τη βρετανική δικαιοσύνη
Η δικαστής απέρριψε όλα τα αιτήματα της υπεράσπισης του Ασάνζ χωρίς καν να αιτιολογήσει την απόφασή της. Ο Μάρεϊ εξηγεί πώς πέντε εκπρόσωποι της αμερικανικής κυβέρνησης, που μάλιστα κάθονταν στα έδρανα της Εισαγγελικής Υπηρεσίας του Βρετανικού Στέμματος(!), καθοδηγούσαν τον Βρετανό δημόσιο κατήγορο πώς να απαντά στα αιτήματα της υπεράσπισης: «Δεν μιλούσε ο δημόσιος κατήγορος, αλλά απευθείας οι Αμερικανοί. Είδα με τα μάτια μου, καθώς καθόμουν λίγα μέτρα πιο πέρα, πώς ο δημόσιος κατήγορος στρεφόταν στους Αμερικανούς για οδηγίες, τις οποίες έπειτα επαναλάμβανε αυτολεξεί»…
Παρ’ όλα αυτά, ο Μάρεϊ λέει ότι μεταξύ δύο κακών, της βρετανικής και της αμερικανικής «δικαιοσύνης», προτιμά την πρώτη: «Είναι σαφές ότι ο Ασάνζ δεν έχει μια δίκαιη δίκη εδώ. Η στάση της δικαστού ήταν αισχρή. Να απορρίπτει όλα τα αιτήματα της υπεράσπισης χωρίς αιτιολογία είναι ακραία ντροπιαστικό. Πιστεύω ότι στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ο Ασάνζ τελικά θα επικρατούσε, διότι η Πρώτη Τροπολογία [απαγορεύει στην κυβέρνηση να περιορίζει την ελευθερία του λόγου, του τύπου κ.λπ.] αποτελεί το απόλυτο θεμέλιο της αμερικανικής πολιτικής κοινωνίας. Δεν θα επιβίωνε στο Ανώτατο Δικαστήριο αυτή η επίθεση σε κάποιον δημοσιογράφο που δημοσιεύει αληθείς πληροφορίες. Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα: οι αμερικανικές φυλακές είναι πολύ χειρότερες από τις βρετανικές, και είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ο Τζούλιαν θα πέθαινε πριν βρει το δίκιο του».
Πέντε εκπρόσωποι της αμερικανικής κυβέρνησης, που μάλιστα κάθονταν στα έδρανα της Εισαγγελικής Υπηρεσίας του Βρετανικού Στέμματος(!), καθοδηγούσαν τον Βρετανό δημόσιο κατήγορο πώς να απαντά στα αιτήματα της υπεράσπισης του Τζούλιαν Ασάνζ…
Τα λευκά κελιά της δυτικής μεταδημοκρατίας
«Είναι εντυπωσιακό», συνεχίζει ο πρώην Βρετανός διπλωμάτης, «πώς η λεγόμενη φιλελεύθερη κοινωνία αδιαφορεί για τα βασανιστήρια και τη σχεδιαζόμενη εξόντωση του Ασάνζ, που δαιμονοποιήθηκε από τα ΜΜΕ με βάση τις κατηγορίες της Σουηδίας, ότι παρενόχλησε σεξουαλικά δύο γυναίκες. Ο Τζούλιαν είχε δίκιο: έλεγε από την αρχή ότι δεν φοβόταν τις σουηδικές κατηγορίες, αλλά την έκδοσή του στις ΗΠΑ. Τώρα που τον φυλάκισαν οι Βρετανοί, οι σουηδικές κατηγορίες εξαφανίστηκαν. Το αίτημα της Σουηδίας για έκδοσή του αποσύρθηκε. Επιχειρείται όμως να εκδοθεί στις ΗΠΑ επειδή αποκάλυψε τα μυστικά τους, τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Είναι ντροπή. Και ταυτόχρονα αυτό το γεγονός εξηγεί για ποιο λόγο τα μεγάλα ΜΜΕ δεν έδωσαν μια τίμια περιγραφή των όσων συνέβησαν στο δικαστήριο».
Η υπόθεση Ασάνζ, που έχει ξεχαστεί από τους πρωταθλητές των ανύπαρκτων ευρωπαϊκών αρχών, αποτελεί εμβληματικό παράδειγμα του κυνισμού και της υποκρισίας της Δύσης. Οι περίφημες βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που υποτίθεται αποτελούν το καύχημα των αυτοαποκαλούμενων δυτικών δημοκρατιών, ισχύουν μόνο θεωρητικά και στο βαθμό που δεν ενοχλούν τους δυνάστες των λαών. Το μοναδικό δικαίωμα που έχουν όσοι αποκαλύπτουν τις βρωμιές τους είναι να καταλήγουν στα λευκά κελιά της δυτικής μεταδημοκρατίας… Η μοναδική αποτελεσματική υπεράσπιση του κάθε Ασάνζ δεν θα ξεδιπλωθεί μπροστά σε κουφούς και τυφλούς δικαστές-υπαλλήλους των ισχυρών, αλλά στην όσο το δυνατόν ευρύτερη ευαισθητοποίηση και εκδήλωση διαρκούς αλληλεγγύης.
* «Κινδυνεύει ο Ασάνζ» (φύλλο 459, σελ. 18).
«Παρουσιάζει όλα τα συμπτώματα βασανισθέντος»
Ο Κρεγκ Μάρεϊ [βλ. φωτογραφία] ήταν παρών στη συγκεκριμένη ακροαματική διαδικασία, και τα όσα είπε σε χθεσινή συνέντευξή του* δεν χρειάζονται σχόλια: «Είμαι σοκαρισμένος. Από την τελευταία φορά που τον είδα, η εμφάνισή του έχει αλλάξει δραστικά. Από τότε που μπήκε στη φυλακή Μπέλμαρς δείχνει 20 χρόνια πιο γερασμένος, έχει χάσει 15 κιλά, παραπατάει, και μιλά ασυνάρτητα. Δυσκολευόταν να πει ακόμη και την ημερομηνία γέννησής του και το όνομά του. Στο τέλος ρωτήθηκε αν καταλαβαίνει τη διαδικασία και είπε ότι δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς συμβαίνει. Έπειτα προσπάθησε να πει κάτι για το γεγονός ότι δεν του επιτρέπουν την παραμικρή προετοιμασία για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά τραύλιζε. Ίδρωνε για να μιλήσει, για να ολοκληρώσει μια πρόταση. Μιλάμε για τον πιο έξυπνο και ευφραδή άνθρωπο που έχω γνωρίσει, και τον έχουν καταντήσει ανίκανο να μιλήσει και να παρακολουθήσει μια ακροαματική διαδικασία».
Η σοκαριστική εμφάνιση και συμπεριφορά του Ασάνζ οδηγεί πολλούς να υποψιάζονται ότι ο υπ’ αριθ. 1 «εχθρός» της Ουάσιγκτον υπόκειται σε μορφές ψυχολογικού βασανισμού και καταστολής με ψυχοφάρμακα που τον έχουν αποσυγκροτήσει. Λέει χαρακτηριστικά ο Μάρεϊ: «Γνωρίζω ότι κρατείται σε απόλυτη απομόνωση, και του επιτρέπεται να βγει από το κελί του, σε έναν άδειο διάδρομο, μόνος, για μόνο 45 λεπτά τη μέρα. Οπωσδήποτε η παρατεταμένη απόλυτη απομόνωση αποτελεί μια μορφή βασανιστηρίου, αλλά δεν ξέρω τι άλλο του κάνουν. Βλέποντας την κατάστασή του στο δικαστήριο, και τα φυσικά συμπτώματα, δύσκολα πιστεύω ότι φταίει μόνο η απομόνωση. Έχω δει θύματα βασανιστηρίων σε δίκες στο Ουζμπεκιστάν, κι έχω δουλέψει με ανθρώπους που βασανίστηκαν στη Σιέρα Λεόνε. Γνωρίζω πώς συμπεριφέρονται, κι ο Ασάνζ συμπεριφέρεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Παρουσιάζει όλα τα συμπτώματα βασανισθέντος όσον αφορά τον αποπροσανατολισμό που παρουσιάζει, τη δυσκολία να μιλήσει. Ο Νιλς Μέλτζερ, ειδικός του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια, έκανε ακριβώς την ίδια παρατήρηση…».
* Συνέντευξη στο ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Sputnik, 25/10/2019.
