Βουλευτές, ευρωβουλευτές και δεκάδες μέλη της κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα στους 62 που υπογράφουν την παρακάτω δήλωση-παρέμβαση για την Κύπρο, τις εξελίξεις που δρομολογούνται και την αναγκαία στάση της Αριστεράς.
40 χρόνια από την τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή
10 χρόνια από την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν
ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΟΣΟ ΠΟΤΕ Η ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΚΥΠΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ, ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ
Είναι σε όλους γνωστό ότι το καλοκαίρι του 1974 η Τουρκία, με αφορμή το εγκληματικό αμερικανόπνευστο πραξικόπημα της Χούντας κατά του Μακαρίου, εισέβαλε καταλαμβάνοντας το 37% του νησιού, το οποίο, όχι απλώς κατέχει ως σήμερα, αλλά επιπλέον, εφαρμόζει σταθερή πολιτική μεθοδικής εθνοκάθαρσης, εποικισμού και τουρκοποίησης. Ακόμα και τους ίδιους τους Τουρκοκύπριους, έχει μετατρέψει σε παρίες στην ίδια τους τη χώρα.
Η ωμή αυτή πραγματικότητα θέτει ευθέως την ανάγκη απάντησης στο κρίσιμο ερώτημα τί είναι το Κυπριακό. Είναι το Κυπριακό μια διαφορά δύο κοινοτήτων ή κατ’ ουσίαν το πρόβλημα υφίσταται εξαιτίας των ανοιχτών εξωτερικών επεμβάσεων της Τουρκίας εναντίον ενός κράτους-μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ, επεμβάσεων που έχουν ήδη επιβάλει τον ακρωτηριασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας στον Βορρά και απειλούν ευθέως την κυριαρχία της στα ελεύθερα εδάφη διά της προσπάθειας επιβολής μιας πρωτοφανούς στα παγκόσμια χρονικά λύσης που καταργεί κάθε έννοια κράτους Δικαίου και βασικής δημοκρατικής αρχής;
Είναι επίσης γνωστά σε όλους τα γεγονότα του Μαρτίου 2013 που οδήγησαν στον εξανδραποδισμό της κυπριακής οικονομίας και την υπαγωγή της στη μνημονιακή κατάσταση της αποικίας χρέους. Είναι το ζήτημα αυτό υπόθεση ενός «προβληματικού κράτους» και ενός λαού «κλεφτών και τεμπέληδων» που οφείλουν να υποστούν τα επίχειρα της «κακίας» τους ή μήπως το πρόβλημα υφίσταται διότι το πολυδιεκδικούμενο «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» αναβαθμίστηκε περαιτέρω σε άμεσο παραγωγό υδρογονανθράκων;
Στις δύο παραπάνω μεταβλητές παραμέτρους πρέπει αναγκαία να προστεθεί και η σταθερά, ότι δηλαδή η Κύπρος δεν έχει απλώς κάποια γεωπολιτική αξία και σημασία, πράγμα που ο καθένας θα πιστοποιούσε, αλλά κεντρική, καθώς βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης – Ασίας και Αφρικής, στην καρδιά του αξονικού χώρου.
Η συνάρθρωση και των τριών αυτών, εν μέρει διαφορετικών ζητημάτων, καθαρή αποτύπωση της αδιέξοδης μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενης πρακτικής, δίνει στο Κυπριακό Ζήτημα ένα μεγαλύτερο εστιακό βάθος, απαιτώντας μια γενναία εκ νέου τοποθέτηση στο όλον πρόβλημα, μακριά από τις λογικές εκείνες που τείνουν και μάλιστα επιμένουν να παρουσιάζουν το Κυπριακό ως πρόβλημα απλής δικοινοτικής διαμάχης, κάτι θα λέγαμε, καθ’ υπερβολήν, ως «τριβή» ανάμεσα σε μαύρους και Πορτορικανούς στο Μπρονξ.
Σε αυτό το πεδίο λοιπόν, χρειάζεται να αποκτήσουμε μια στρατηγική. Στρατηγική πολύπλευρης σύγκλισης Ελλάδας και Κύπρου. Αλληλεγγύης, αδελφικής συμπαράταξης χωρών, κοινωνιών και κινήματος, ενάντια στις γεωπολιτικές επιβουλές για την αποτίναξη των δεσμών της τρόικας και των Μνημονίων. Να αποτελέσει η Ελλάδα με την Κύπρο έναν πυρήνα αντίστασης, που, απευθυνόμενος στις χώρες και τους λαούς του ευρωπαϊκού Νότου και της Μεσογείου, να σημάνει την απαρχή μιας διαφορετικής πορείας για του λαούς και τους εργαζόμενους ολόκληρης της Ευρώπης.
Η πραγματικότητα στην οποία βρισκόμαστε, εξαιρετικά δύσκολη, άνιση και περιπεπλεγμένη, μας αποκαλύπτει εντούτοις μιαν αλήθεια που συχνά υποτιμάμε, ενώ είναι ένα ισχυρό όπλο για την Κύπρο και τον αγώνα επιβίωσης που δίνει.
Ότι το πραξικόπημα του ’74 και η συνακόλουθη τουρκική εισβολή απέτυχαν να καταλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία. Ότι η διεθνής κοινότητα εξακολουθεί να την αναγνωρίζει ως τον αποκλειστικό νόμιμο φορέα συλλογικής έκφρασης του κυπριακού λαού. Ότι με την υποστήριξη της σαφούς πλειοψηφίας των Κυπρίων πολιτών, Ελλήνων και Τούρκων συνυπολογιζομένων, η Κυπριακή Δημοκρατία άντεξε στην απόπειρα κατάργησής της, μέσω του Σχεδίου Ανάν, προκειμένου να φαλκιδευτεί και υπονομευτεί η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ότι σήμερα, μέλος της ΕΕ είναι η Κυπριακή Δημοκρατία που και εκπροσωπείται στα κοινοτικά όργανα από την εκλεγμένη κυβέρνησή της δίχως την μεσολάβηση και επιδιαιτησία με το «έτσι θέλω» κάποιων διορισμένων ανώτατων δικαστών!
Η Κυπριακή Δημοκρατία, παρά τις ατέλειες και δυσλειτουργίες της, παρά την αδυναμία της ν’ ασκήσει εξουσία στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού, αποτελεί ένα σύγχρονο δημοκρατικά λειτουργούν κράτος που εγγυάται αποτελεσματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους τους Κύπριους πολίτες, ανεξάρτητα από την θρησκεία τους ή την εθνική τους καταγωγή και με πλήρη σεβασμό προς αυτές. Ως εκ τούτου η αντικατάστασή της από δύο προτεκτοράτα, συγκροτημένα σε εθνο-θρησκευτική βάση, όχι μόνο δεν συνιστά επανένωση του νησιού, αλλά σημαίνει την οριστική υπαγωγή του σε καθεστώς πολλαπλής, νεο-αποικιακής δουλείας και λεηλασίας των φυσικών του πόρων.
Τον Φεβρουάριο του 2014 η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων μάς θύμισε:
Α) Ότι το Κυπριακό είναι πάνω από όλα ζήτημα εισβολής και κατοχής. Η Τουρκία κατέχει 40 χρόνια παράνομα το 40% της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Β) Ότι η αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και η απαλλαγή και των Τουρκοκυπρίων από την ξένη κατοχή, αποτελεί θέση-κλειδί στο όλον ζήτημα και χωρίς αυτήν κάθε λύση θα είναι νόθα.
Γ) Ότι το μείζον ζήτημα της κυριαρχίας, σε συνδυασμό με την ασφάλεια, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο στα πλαίσια μιας αυθεντικής δημοκρατικής λύσης, όπου η εσωτερική ζωή και συμβίωση των δυο πλευρών (Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων), θα λειτουργεί χωρίς εσωτερικούς φραγμούς, χωρίς διακρίσεις που εναντιώνονται στην βασική δημοκρατική αρχή και χωρίς εξωτερικές επιδιαιτησίες και παρεμβάσεις.
Δ) Ότι για την Κυπριακή Δημοκρατία και τον λαό της δεν μπορεί να ισχύσει τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από μια δίκαιη και βιώσιμη λύση. Λύση συμβατή με όσα ορίζονται από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και τις αποφάσεις του ΟΗΕ και με όσα ισχύουν και εφαρμόζονται σ’ όλο τον πολιτισμένο κόσμο.
Θεωρούμε ότι το διαρρεύσαν διάστημα, όχι μόνο δεν αποδυνάμωσε τις παραπάνω διαπιστώσεις, αλλά και τις ενίσχυσε, όπως ηχηρά αποτυπώνεται στην καλπάζουσα πλέον τουρκική προκλητικότητα, που με απύθμενο θράσος χαρακτηρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως εκλιπούσα, την ώρα που ο λεγόμενος διεθνής παράγοντας χειροκροτεί ή σιωπηρά ενθαρρύνει τον τουρκικό αναθεωρητισμό.
Δεν αποτελεί, λοιπόν, υπερβολή να πούμε πως οι κύριοι παίκτες, Ομπάμα, Κέρυ, Κάμερον, Μέρκελ και Σόϊμπλε μαζί με τους «αμιγώς κοινοτικούς», Γιούνγκερ, Βαν Ρομπέι, Άστον, Σουλτς, Μπαρόζο και Όλι Ρεν, λειτουργούν ως επισπεύδοντες υπέρ της τουρκικής πλευράς, υπό την αιδήμονα συγκατάνευση των «ομογάλακτών» τους σε Ελλάδα και Κύπρο, επαναφέροντας σε νέα μορφή το σχέδιο κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το κριτήριο του ποιος υποστηρίζει ποιον, διατηρεί και στην περίπτωση αυτή την απόλυτη αξία του.
Η αποτίναξη των Μνημονίων και η διατύπωση αξιόπιστων εναλλακτικών σχεδίων για την έξοδο από την κρίση, που θα στηρίζονται στην παραγωγική ανασυγκρότηση, την εμβάθυνση της δημοκρατίας και την πολιτιστική αναγέννηση, είναι κοινά ζητούμενα για Ελλάδα και Κύπρο. Ήρθε ο καιρός να εγκαταλειφτεί το δόγμα – φύλο συκής των ευθυνών των ελλαδικού Ελληνισμού – ότι η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται, και να συναποφασιστεί ενιαία στρατηγική αντιμετώπισης των προβλημάτων και των κινδύνων, στα πλαίσια του πληττόμενου ευρωπαϊκού Νότου, στα πλαίσια της Ε.Ε. της οποίας αποτελούν ισότιμα μέλη, στα πλαίσια των ιστορικών και συμβατικών ευθυνών που έχει η Ελλάδα απέναντι στην Κύπρο.
Η Αριστερά ως υπεύθυνη, βαθιά φιλειρηνική, δημοκρατική, πατριωτική και διεθνιστική δύναμη, θα αντισταθεί σθεναρά σε κάθε απόπειρα κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δεν έχουμε την παραμικρή αυταπάτη για την δυσκολία της καταστάσεως και τον άνισο συσχετισμό. Πιστεύουμε, όμως, ότι αυτό που ο αείμνηστος Νίκος Σβορώνος αποκάλεσε αντιστασιακό πνεύμα των Ελλήνων, δεν αποτελεί φαντασιακό επινόημα, αλλά απτή πραγματικότητα επιβεβαιωμένη διαχρονικά.
Το 2004, ο κυπριακός λαός βρέθηκε στην ίδια δυσμενή θέση, αλλά διάλεξε τελικά τον δρόμο της αξιοπρέπειας.
Το ίδιο πρέπει να γίνει και τώρα, αρκεί όλοι να το θελήσουμε και να παλέψουμε για αυτό.
Αθήνα, 24 Ιουλίου 2014
Οι υπογράφοντες:
Αναγνωστόπουλος Θανάσης, μέλος γραμμ. Ν.Ε. Α΄ Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ,
Αξελός Λουκάς, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Αρχοντόπουλος Γιώργος, μέλος Πρωτοβουλίας SOSτε το νερό, υποψ. ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Ασημακόπουλος Βασίλης, πρώην μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ,
Βαμβακάς Κώστας, δημοτικός σύμβουλος Ελευσίνας-Μαγούλας,
Βάσσης Λαοκράτης, φιλόλογος-συγγραφέας, μέλος ΣΥΡΙΖΑ,
Δερμενάκης Παύλος, μέλος γραμμ. ΝΕ Βορείων ΣΥΡΙΖΑ, μέλος ΔΣ ΜΑΧΩΜΕ,
Ελληνιάδης Στέλιος, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Θεοδωρόπουλος Γιώργος μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, περιφ. σύμβουλος Κ.Μακεδονίας,
Θεωνάς Γιάννης, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Καϊτατζή-Γουίτλοκ Σοφία, καθηγ. ΑΠΘ, μέλος ΣΥΡΙΖΑ,
Καρακώστα Εύη, στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ,
Κασιμάτη Νίνα, μέλος επιτρ. προγρ. ΣΥΡΙΖΑ,
Κατρούγκαλος Γιώργος, ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Κοδέλας Δημήτρης βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Κοτσακάς Αντώνης, στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ,
Κουρουμπλής Παναγιώτης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Κυριακάκης Βασίλης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης, μέλος τμημ. εξωτερ. πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ,
Λάμπρου Βύρωνας, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Λατζανάκη Μαρία, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Μαντάς Μάκης, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Ματζουράνης Σωκράτης, στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ,
Μητρόπουλος Αλέξης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Μιχελογιαννάκης Γιάννης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Μούστος Μανώλης, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Μπανιά Σοφία, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Μπελαντής Δημήτρης, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Μπουλούμπαση Άβα, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Μπρέστα Μαρίνα, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Νικολακάκης Γιώργος, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Νικολόπουλος Ηλίας, συνταγματολόγος, υποψ. ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Ξυδάκης Νίκος, υποψ. ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Ξυδιάς Βασίλης, εκπαιδευτικός-θεολόγος, μέλος ΣΥΡΙΖΑ,
Παναγιώτου Σπύρος, δημοτικός σύμβουλος Γαλατσίου,
Παναγούλης Στάθης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Πάντζας Γιώργος, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Ρινάλντι Ρούντι, μέλος Πολιτικής Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ,
Ρούσσος Σωτήρης, αναπλ. καθηγ. Διεθνών Σχέσεων Παν/μίου Πελοποννήσου, μέλος ΣΥΡΙΖΑ,
Σακοράφα Σοφία, ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Σερμέτης Τριαντάφυλλος, πρόεδρος Α΄ΕΛΜΕ Πέλλας, υποψ. περιφ. σύμβουλος,
Σιάχος Μιχάλης, μέλος ΓΣ ΠΟΕΣΥ, μέλος γραμμ. Τμημ. ΜΜΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Σπύρου Μπενέτος, υπ. περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου,
Σταθάς Γιάννης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Σωτηρίου Ελένη, μέλος Πολιτικής Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ,
Ταυρής Νίκος, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Τεμπονέρας Διονύσης, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Τζαφέρης Γιώργος, μέλος γραμμ. ΝΕ Πειραιά ΣΥΡΙΖΑ,
Τοζίδης Γιώργος, οικονομολόγος, στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ,
Τριανταφύλλου Μαρία, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Τσέλου Ειρήνη, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Τσουκαλάς Δημήτρης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Τσούτσιας Γιάννης, δημοτικός σύμβουλος Βριλησσίων,
Φινάλης Ερρίκος, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Φωτιάδου Σία, μέλος ΔΣ Σωμ. Συντ. δικηγόρων, μέλος ΣΥΡΙΖΑ,
Χαραλαμπίδου Δέσποινα, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Χατζηαντωνίου Γιάννης, γραμμ. ΟΜ Σύριζα Δικηγόρων, πρώην μέλος ΠΓ ΣΥΡΙΖΑ,
Χατζηλάμπρου Βασίλης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Χατζησταυράκη Μαρία, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ,
Χερουβής Γιώργος, μέλος ΝΕ Βορείων ΣΥΡΙΖΑ,
Χρυσόγονος Κώστας, ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ,
Ψιμούλη Χρυσούλα, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ
