Η κραυγή αυτή δονεί και πάλι τους δρόμους των βραζιλιάνικων πόλεων, με εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτών να βάζουν στο στόχαστρο τον Μισέου Τεμέρ – τον πρόεδρο της Βραζιλίας που πριν ένα χρόνο με ένα θεσμικό πραξικόπημα ανέτρεψε την κεντροαριστερή προκάτοχό του Ντίλμα Ρούσεφ, στην κυβέρνηση της οποίας ήταν αντιπρόεδρος. Αυτό που ήταν κοινό μυστικό (δηλαδή ότι η κλίκα του Τεμέρ ήταν χωμένη πιο βαθιά από κάθε άλλον στο τεράστιο σκάνδαλο της Πετρομπράς*) ήρθε και επίσημα στο φως. Και μάλιστα αυτή τη φορά εμπλέκοντας άμεσα τον ίδιο τον πραξικοπηματία πρόεδρο, μαζί με δύο υπουργούς του και τέσσερα ακόμη στελέχη του κεντροδεξιού κόμματος PMDB.
Συγκεκριμένα, αυτοί οι 7 κατηγορούνται ότι έλαβαν μίζες ύψους… 160 εκατομμυρίων δολαρίων για να «διευκολύνουν» τη σύναψη συμβολαίων αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το ποσό μπορεί να ξενίζει, αλλά δεν είναι παράλογο αν σκεφτεί κανείς ότι π.χ. η βραζιλιάνικη Πετρομπράς είναι η 6η μεγαλύτερη πολυεθνική στον κόσμο – ή ότι οι μπίζνες που προωθεί ο Τεμέρ επίσης αξίζουν δισεκατομμύρια δολάρια. Πιο πρόσφατο παράδειγμα ο «αποχαρακτηρισμός» και η προσφορά προς «αξιοποίηση» ενός τμήματος του Αμαζονίου μεγέθους ίσου με τη… Δανία. Φυσικά δεν ιδρώνει το αυτί κανενός «μεγάλου» από τέτοιες λεπτομέρειες – ούτε των δυτικών υποστηρικτών του Τεμέρ, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, ούτε των Ρώσων, Κινέζων κ.ά. συνεργατών του στα πλαίσια των BRICS.
Πόσο μάλλον δεν ιδρώνουν τα αυτιά των περισσότερων Βραζιλιάνων βουλευτών, που στην πλειοψηφία τους είναι κι αυτοί προσωπικά βουτηγμένοι στη διαφθορά. Χαρακτηριστική είναι η ανακάλυψη που έκανε η αστυνομία ερευνώντας αιφνιδιαστικά το σπίτι του Γκέντελ Βιέιρα, πρώην υπουργού του Τεμέρ: ούτε λίγο ούτε πολύ, ο πρώην υπουργός φύλαγε σε βαλίτσες και κούτες… 16.400.000 δολάρια! Τον περασμένο μήνα οι Βραζιλιάνοι βουλευτές καταψήφισαν το αίτημα άρσης ασυλίας του Τεμέρ για μια άλλη υπόθεση – «δευτερεύουσα» σε σχέση με την τωρινή, αφού αφορούσε τη δωροδοκία του Τεμέρ με… μόλις 5 εκατομμύρια δολάρια. Τώρα ίσως θα είναι λίγο πιο δύσκολο να τον καλύψουν, και ταυτόχρονα να αποφύγουν την οργή των «από κάτω».
* Βλ. μεταξύ άλλων το άρθρο «Βραζιλία: Η διαφθορά στην υπηρεσία της… ιδιωτικοποίησης;» (φύλλο 278).
