Ας υποθέσουμε πως συμφωνούμε με τις παρελάσεις γενικώς και με αφορμή όσα διαδραματίστηκαν φέτος στη μαθητική παρέλαση, ας δούμε καρέ-καρέ και με flash back τα γεγονότα.
Εικόνα πρώτη: Μαθητικές παρελάσεις ανά την επικράτεια, λήψη 1η: Στους Αμπελόκηπους παρελαύνουν περήφανα… απορριμματοφόρα.
Λήψη 2η: Στη Θεσσαλονίκη αστυνομικός, κατόπιν εντολής του δημάρχου της περιοχής απομάκρυνε Έλληνες Ρομά οι οποίοι παρευρέθηκαν εκεί για να δουν τα παιδιά τους που παρήλαυναν.
Λήψη 3η: Το ζεύγος Πατούλη πάνω στο βάθρο των επισήμων ασχολείται με τα κινητά του, με μεγάλη προσήλωση.
Λήψη 4η: Μια ομάδα κοριτσιών, στη Νέα Φιλαδέλφεια, με σημαιοφόρο και παραστάτισσες, περνούν μπροστά από τους επισήμους, περπατώντας περίεργα θυμίζοντας ταινία των Μοnty Python.
Λήψη 5η: Στο βάθρο των επισήμων δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει ποτέ κανένας αντιστασιακός, κανένας αγωνιστής. Μόνον η εκάστοτε εξουσία.
Λήψη 6η: Στην Κατερίνη, κατά τη διάρκεια της παρέλασης, ακούστηκαν συνθήματα «Κατσίφα ζεις, εσύ μας οδηγείς».
Εικόνα δεύτερη – 2011: Οι μαθητές δύο σχολείων αρνήθηκαν να χαιρετίσουν συμβολικά την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, ενώ οι μαθητές άλλου σχολείου σήκωσαν το χέρι τους σε σχήμα γροθιάς τυλιγμένη σε μαύρο περιβραχιόνιο, ενώ έγιναν εκτεταμένα επεισόδια σε πολλές πόλεις της χώρας.
Εικόνα τρίτη: Η επόμενη μέρα έχει «καταπιεί» όλες τις προηγούμενες λήψεις και πιθανόν κι πολλές άλλες τοπικού χαρακτήρα και έχει αναδείξει την 4η λήψη ως κυρίαρχη. Τα κορίτσια της παράστασης χαρακτηρίστηκαν ως «γελοία», «αξιολύπητα», «καραγκιόζηδες», «χυδαία», «ξεφτιλισμένα», ενώ το ρεπερτόριο για την τιμωρία τους ήταν εξίσου πλούσιο: να τα κουρέψουμε, να τα δείρουμε, , να τα φτύσουμε, να συλληφθούν πάραυτα οι γονείς τους κ.λπ.
Φτιάξτε, παρακαλώ, το φιλμάκι μόνοι σας και δείτε το αποστασιοποιημένοι από συντηρητικά πρότυπα, υποκρισίες και μικροαστισμούς. Σκεφτείτε τι έχουμε προσφέρει σ’ αυτά τα παιδιά και ποιο μέλλον τους υποσχόμαστε. Απλουστευμένα ή όχι, εκεί υπάρχει η απάντηση.
