Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
Μα δε θα λένε: ήτανε σκοτεινοί καιροί
Θα λένε: Γιατί σωπαίναν οι ποιητές τους
Μπέρτολτ Μπρεχτ, Σε σκοτεινούς καιρούς (Μετάφραση Μάριος Πλωρίτης)
Ελληνικής έμπνευσης, η Παγκόσμια Μέρα Ποίησης που γιορτάζεται τη μέρα της εαρινής ισημερίας –21 Μαρτίου.
Η αρχική ιδέα του Μιχαήλ Μήτρα, έγινε αποδεκτή από την Εταιρεία Συγγραφέων και τον τότε πρόεδρο της Κώστα Στεργιόπουλο, συγκεκριμενοποιήθηκε από την ποιήτρια Λύντια Στεφάνου και στη συνέχεια ο Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, έκανε σχετική εισήγηση στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του Οργανισμού όπου και υπερψηφίστηκε. Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε και επισήμως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Σκέφτομαι πολλά με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα και κρατώντας ένα καινούργιο βιβλίο του Μάνου Ελευθερίου στα χέρια μου, τα «Ομοιοκατάληκτα» που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο:
Είμαστε άρρωστοι βαριά από νοσταλγία
Μας περιμένουν τα τσιγκέλια στα σφαγεία
Ποιος διαβάζει ποίηση σήμερα; Πώς έφτασε να απαξιωθεί;
Η δασκάλα βάζει στους μαθητές της να γράψουν δυο λόγια για το αγαπημένο τους ποίημα. Και ο μικρός γιος ενός φίλου λέει «Δεν έχω αγαπημένο ποίημα. Δεν είμαι φλώρος!».
Και παλιότερα, σε άλλες εποχές, με στίχους ονειρευόμασταν, ερωτευόμασταν, επαναστατούσαμε. Και τώρα η ποίηση στα αζήτητα. Κι ας γράφονται και πολύ ωραία ποιήματα. Ταλαντούχοι νέοι ποιητές, δίπλα σε όσους ακόμη από τους μεγάλους είναι ακόμη μαζί μας, όπως ο Τίτος Πατρίκιος, ο Μιχάλης Γκανάς ή ο Μάνος Ελευθερίου, κρατάνε τη σπίθα αναμμένη. Και λίγοι εκδοτικοί οίκοι, μετρημένοι στα δάχτυλα.
Αυτούς σκέφτομαι να τιμήσω εν όψει της επετείου. Τον Στοχαστή, τον Ίκαρο, τον Γαβριηλίδη, το Βακχικόν, το Υποκείμενο, τον Μανδραγόρα, το Μελάνι, τη Στιγμή…
Να ανακατέψω στίχους και ποιητές…
Κι ας μην πουλάει η ποίηση.
Ωστόσο, θα πρέπει να πω ότι ίσως από τους νέους ποιητές μας λείπει αυτή η οικουμενικότητα, η «στράτευση» που γέννησε τα μεγάλα ποιήματα σε περασμένους χρόνους. Ο Ρίτσος, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Γκάτσος, ο Λειβαδίτης, ο Καρυωτάκης, ο Καβάφης, δεν έσκαψαν μόνο μέσα τους. Ανέδειξαν και τα μεγάλα θέματα της εποχής τους. Όταν χρειάστηκε έκαναν τους στίχους τους «όπλο»…
Δεν ξέρω σε ποιον βαθμό υπάρχει τέτοιου είδους ποίηση σήμερα. Αναρωτιέμαι. Και καθώς είναι δύσκολο να έχεις πρόσβαση σε όσα γράφονται και κυκλοφορούν –συχνά σε λίγα αντίτυπα– είναι λάθος ίσως να βγάζεις μια γενική άποψη.
Μπορώ να παρακινώ μόνο κι από εδώ. Να διαβάζουμε ποίηση. Να στηρίζουμε όσους την υπηρετούν. Να τη μοιραζόμαστε.
Ένα λογοτεχνικό περιοδικό με πολλούς… απογόνους
Σε μια δύσκολη εποχή, το να κλείνει 10 χρόνια ζωής ένα λογοτεχνικό περιοδικό, δεν είναι λίγο πράγμα. 15 Μαρτίου του 2008 γεννήθηκε το περιοδικό Vakxikon.gr και έχει φτάσει αισίως τα 40 τεύχη!
Και δεν είναι μόνον αυτό: Απέκτησε και απογόνους. Ραδιόφωνο, εκδόσεις και βιβλιοπωλείο. Σημαντική η συνεισφορά του στην ποίηση, με εξαιρετικές εκδόσεις που μας γνώρισαν όχι μόνο Έλληνες, αλλά και σημαντικούς ξένους ποιητές που εν πολλοίς ήταν άγνωστοι στη χώρα μας.
Το Σάββατο 24 Μαρτίου 2018, στις 22.00, στο Polis art cafe, το περιοδικό μάς καλεί να διασκεδάσουμε και να γιορτάσουμε τα 10χρονα του με ένα πάρτι. Κι εμείς του ευχόμαστε να τα εκατοστήσει!
