Του Μανώλη Ηλιάκη *
Μήπως είναι οι ιδιοκτήτες που διεκδικούν την εν λόγω περιοχή; Αν δεν τους ξέρετε να τους μάθετε, είναι η εκκλησία, η τοπική αυτοδιοίκηση και η Νατούρα. Να δούμε τώρα ποια από αυτές τις προστάτιδες κυρίες θα αναλάβει την εγκληματική εγκατάλειψη με αποτέλεσμα να χαθεί το πολυτιμότερο πετράδι του νησιού μας.
Μήπως είναι η ΔΕΗ που με την πλημμελή συντήρηση του δικτύου της ευθύνεται για πολλές πυρκαγιές; Πώς εξηγείται να πάρει φωτιά ταυτόχρονα σε δύο ακόμα παρακείμενες περιοχές; Μήπως είναι η κυβέρνηση που το μόνο μέλημά της είναι να υπακούσει τις εντολές των ντόπιων και ξένων αφεντικών για το ξεζούμισμα του λαού;
Μήπως είναι η Αντουανέτα μας που ήρθε να τζαρκουνομαδιέται (να μπήγει τα νύχια της στα μάγουλά της μέχρις ότου ματώσουν) και να ρίξει κροκοδείλια δάκρυα πάνω στο πτώμα του φοινικοδάσους;
Τόσο καιρό που το κόμμα της κατείχε την εξουσία και αυτή ήταν η εκπρόσωπος του νομού μας έκανε τίποτα; Γιατί από όσο γνωρίζω ποτέ και από κανένα δεν έγινε τίποτε για την προστασία της λίμνης. Δεν βρίσκεται τέλος πάντων κανένας να την συμβουλεύσει να μην γελοιοποιείται και να μη μας περνά και εμάς για ηλίθιους.
Μήπως είναι οι αρχές που πριν λίγο καιρό είχαν κάνει επιδρομή στο χώρο και το μόνο μέλημά τους ήταν να κάνουν μηνύσεις στους ελεύθερους κατασκηνωτές που ήταν αυτοί που λάτρευαν το χώρο και για κανένα λόγο δεν ήθελαν την καταστροφή του. Αυτές οι αρχές δεν είδαν την πλήρη εγκατάλειψη του δάσους από τις άλλες αρχές;
Μήπως όμως και όλοι εμείς είμαστε συμμέτοχοι στο έγκλημα; Τι περιμένουμε από ένα κράτος ανάλγητο; Τι περιμένουμε από τους χαραμοφάηδες βουλευτές και κάθε λογής εκπροσώπους, που τους εκχωρούμε το δικαίωμα να σκέπτονται και να αποφασίζουν εν λευκώ για μας; Η κοινωνία μας όπως έχει διαμορφωθεί από το καπιταλιστικό σύστημα, δεν φημίζεται για τη συλλογικότητά της. Το αντίθετο μάλιστα. Έτσι, η κοινωνία της Καρύστου και της λίμνης Πρέβελη, αλλά και οποιασδήποτε Καρύστου στη χώρα, έχει δημιουργηθεί έτσι, που να εξυπηρετεί τις ανάγκες ενός άκρατου ατομικιστικού μοντέλου, από το οποίο λείπει ο μοναδικός παράγων που προλαβαίνει και στη συνέχεια σώζει, η αλληλεγγύη. Που μπορεί να εκφραστεί με την προσωπική συμμετοχή στα δρώμενα και όχι να εκχωρούμε το δικαίωμα σε κάποιος άλλους να αποφασίζουν για μας.
Κανείς δεν μπορεί να βελτιώσει τη ζωή μιας κοινωνίας εκτός από την κοινωνία την ίδια. Το μοντέλο «σε ψηφίζω, αγοράζω παντούφλες, κάθομαι στην τηλεόραση και έλα να με σώσεις» όχι απλώς δεν λειτουργεί, αλλά παραπέμπει στην αντίστοιχη σχέση προστασίας του νταβατζή με το πορνείο.
Είναι ίσως η αιτία που έχουμε μια σχέση υποταγμένων διαπλεκόμενων με τις εξουσίες και τις υπηρεσίες τους. Και είναι οπωσδήποτε η αιτία που χάθηκε το φοινικόδασος στην Πρέβελη, το δάσος της Καρύστου, η Πάρνηθα, όλη η Πεντέλη, η Ηλεία και ο Γράμμος, η Σάμος, η Ρόδος, που δεν λειτούργησαν τα πανάκριβα συστήματα πυροπροστασίας στην Ολυμπία και στην Πρέβελη, είναι η αιτία που χάνονται οι θάλασσές μας και ο καθαρός αέρας που ανασαίναμε. Δεν πρέπει να τους εμπιστευόμαστε, δεν πρέπει να είμαστε υπάκουοι.
Μήπως φταίω και εγώ ατομικά; Δύο βδομάδες προτού εκδηλωθεί η πυρκαγιά είχα επισκεφτεί το χώρο και είχα διαπιστώσει την εγκατάλειψη. Καμιά από τις προαναφερόμενες υπηρεσίες δεν είχε ενδιαφερθεί για την συλλογή των ξερών κλαδιών και ήταν πασίδηλο ότι θα λειτουργούσαν σαν πυριτιδαποθήκη. Και επειδή δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη στο κράτος και τη γραφειοκρατία του απευθύνθηκα σε πολίτες ενεργούς για να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Μάλιστα είχαμε βγάλει και αφίσα που καλούσαμε τους πολίτες να καθαρίσουμε το χώρο και να κάναμε μια ζώνη πυροπροστασίας. Η αρχική πρόταση μάλιστα ήταν να πηγαίναμε στις 20 Αυγούστου δηλαδή δύο μέρες πριν το έγκλημα. Η συμμετοχή δεν ήταν ικανοποιητική και το αναβάλλαμε για τις 27/8 οπότε ήταν ήδη αργά. Μπήκε ο προβληματισμός μήπως μας συλλάβει ο εισαγγελέας ή η εκκλησία ή η τοπική αυτοδιοίκηση ή η Νατούρα.
Χάσαμε πολύ χρόνο γιατί δεν πιστεύουμε πραγματικά ότι πρέπει να είμαστε ανυπάκουοι σε νόμους που δεν ψηφίσαμε εμείς. Πρέπει να υπακούμε στη λογική της ταξικής πάλης που διέπει όλα όσα εξελίσσονται γύρω μας. Φταίμε λοιπόν και εμείς γιατί δεν καταφέρνουμε να πείσουμε το λαό να είναι ανυπάκουος και πρέπει να περάσουμε από δίκη με πρόεδρο τη φύση και το λαό.
* Ο Μανώλης Ηλιάκης γράφει από το βαριά πληγωμένο Ρέθυμνο.
