Την ίδια στιγμή που οι ροές από τα παράλια της Τουρκίας, προς τα ελληνικά νησιά, κυρίως τη Λέσβο, τη Σάμο και τη Χίο αλλά πρόσφατα και τη Σύμη, είναι σταθερά της τάξης των μερικών εκατοντάδων ανθρώπων κάθε μέρα, η αναζωπύρωση της έντασης στη Συρία μετά την τουρκική εισβολή αυξάνει τους φόβους για νέα κύματα προσφύγων. Σύμφωνα με πληροφορίες πάνω από 200.000 Σύριοι άμαχοι έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους από την έναρξη της τουρκικής επίθεσης. Αντίστοιχα, σύμφωνα με στοιχεία της Frontex, καταγράφηκαν περισσότερες από 11.500 αφίξεις στη διαδρομή της Ανατολικής Μεσογείου τον τελευταίο μήνα (+16% σε σχέση με τον Αύγουστο). Συνολικά, για τους εννιά μήνες του 2019, παρατηρήθηκε αύξηση των αφίξεων κατά 22%, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό στις 50.600.
Όλο και συχνότερα είναι τα επεισόδια έντασης στα νησιά του Β.Α. Αιγαίου, όπου η μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμών στα κέντρα «φιλοξενίας» μεταναστών έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τα όρια αντοχής. Πλέον έχουμε αρκετές Μόριες στα νησιά του Αιγαίου που πρόσφατα επεκτείνονται σταδιακά και στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Το επεισόδιο με την φωτιά, της προηγούμενης βδομάδας, στο ΚΥΤ της Μόριας, που οδήγησε στο θάνατο δύο ανθρώπων αφγανικής καταγωγής, επαναλήφθηκε στο Βαθύ της Σάμου. Αυτή τη φορά, αιτία της φωτιάς ήταν τα επεισόδια που ξέσπασαν μεταξύ μεταναστών από το Αφγανιστάν και τη Συρία. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως στο ΚΥΤ της Σάμου, διαμένουν πάνω από 5.000 άνθρωποι, αντί για τους 650 που αρχικά προβλεπόταν. Αντίστοιχα στην Μόρια σημειώθηκε «ρεκόρ» στοιβάγματος ανθρώπων. Ενώ το ΚΥΤ έχει προδιαγραφές να φιλοξενεί .3.500 πρόσφυγες και μετανάστες, στις εγκαταστάσεις του ζουν περισσότεροι από 14.000 άνθρωποι.
Πλάι στις «αντικειμενικές» αιτίες των άθλιων συνθηκών διαβίωσης που δημιουργούνται από την υπερσυγκέντρωση πληθυσμών και την έλλειψη οποιασδήποτε προοπτικής διαφυγής των ανθρώπων από τον εγκλεισμό τους σε γκέτο, τώρα προστίθενται και οι εθνοτικές αντιθέσεις εντός των χώρων συγκέντρωσης. Γεγονός που καθιστά ακόμη πιο έντονους τους φόβους για πιθανή χειραγώγηση, υποκίνηση ή και αξιοποίηση των εντάσεων από διάφορες δυνάμεις που θα είχαν συμφέρον την κοινωνική απορρύθμιση στην τόσο ευαίσθητη, από ανθρωπιστική αλλά και γεωπολιτική σκοπιά, περιοχή των νησιών του Αιγαίου.
Διαιώνιση του προβλήματος μέσω της διασποράς
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει απαρέγκλιτα την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ στο μεταναστευτικό. Οι δηλώσεις της Ν.Δ. για «σκλήρυνση» της πολιτικής έναντι των μεταναστευτικών ροών αντικατέστησαν την υποκριτική «ευαισθησία» του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να μεταβληθεί στο ελάχιστο η πολιτική της χώρας.
Οι «Μόριες» συνεχίζουν να υπάρχουν και να αυξάνονται μαζί με την κοινή αποδοχή της ευρωπαϊκής επιταγής ότι η χώρα θα μετατραπεί σε χώρο μόνιμης «φιλοξενίας» των θυμάτων του πολέμου και της οικονομικής εξαθλίωσης που προκαλεί η δυτική συμμαχία σε Μ. Ανατολή και Αφρική.
Η αποσυμφόρηση των νησιών, πράξη αναγκαία καθώς έχει ξεπεραστεί κάθε όριο, δεν λύνει το πρόβλημα. Αυτοί που μετακινούνται αντικαθίστανται από νέους πρόσφυγές ενώ το πρόβλημα των νησιών μεταφέρεται σ’ όλη τη χώρα. Ολόκληρη η Ελλάδα ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης
Είτε με Τσίπρα είτε με Μητσοτάκη, η Ελλάδα μετατρέπεται σε φράκτη της Ευρώπης –κυρίως της Γερμανίας– και απέραντη φυλακή επιφυλάσσοντας σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους την απόλυτη αθλιότητα, την διάψευση των προσδοκιών τους και την αναπόφευκτη γκετοποίηση. Σε αντάλλαγμα αναζητείται βοήθεια ικανή να συνεχίσει να τροφοδοτεί το χορό κανιβάλων που έχουν στήσει επιχειρηματικά συμφέροντα, ΜΚΟ και μυστικές υπηρεσίες για την αξιοποίηση των προσφυγικών ροών ως μέσου πλουτισμού και όπλο γεωπολιτικών εκβιασμών.
Η αποσυμφόρηση των νησιών, πράξη αναγκαία καθώς εκεί έχει ξεπεραστεί κάθε όριο και δυνατότητα συνέχισης της διαμονής προσφύγων και μεταναστών, και η μεταφορά τους σε κάθε νομό στην ηπειρωτική Ελλάδα δεν λύνει το πρόβλημα. Αυτοί που μετακινούνται αντικαθίστανται από νέους πρόσφυγες, καθώς εκατομμύρια άνθρωποι στοιβάζονται στις ακτές της Μ. Ασίας και άλλοι χιλιάδες διώχνονται από τις χώρες τους καθημερινά. Ουσιαστικά το πρόβλημα των νησιών μεταφέρεται σε κάθε άκρη της χώρας, οδηγώντας στη διασπορά του προβλήματος και την ίδρυση νέων ανθρώπινων χωματερών.
Χωρίς απαντήσεις η Σύνοδος Κορυφής
Η Σύνοδος Κορυφής προχώρησε σε φραστική καταδίκη της Τουρκίας τόσο για την επίθεση στη Συρία όσο και για την μη εφαρμογή ελέγχου των προσφυγικών ροών, χωρίς αυτό να συνεπάγεται κάποια πρακτική ενέργεια σε βάρος της. Διατύπωσε ευχές για την «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και συνοχή» την ίδια στιγμή που η κάθε χώρα κινείται με μόνο κριτήριο το δικό της συμφέρον. Την ίδια στιγμή, τόσο απ’ τον ξενοφοβικό Όρμπαν, όσο και από τους «ανθρωπιστές» Γερμανούς, παρά τα κροκοδείλια δάκρυα για τους Κούρδους, αρχίζει να τίθεται σαν θέμα προς συζήτηση το ενδεχόμενο να δοθεί μεγαλύτερη οικονομική στήριξη στον Ερντογάν. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα συνεχίζει να θεωρείται από την Ε.Ε. χώρα-φράκτης, αποθήκη ψυχών και στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Τα νέα φυντάνια
Το ανερχόμενο αστέρι του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης, τώρα που έγινε επιτέλους βουλευτής, δεν πιάνεται. Διαβάζουμε σε ρεπορτάζ: «Σε τηλεοπτική εκπομπή, ο βουλευτής συνδύασε τις αντιδράσεις των “γαλάζιων” βουλευτών για την μετεγκατάσταση προσφύγων με την ευρωπαϊκή συζήτηση που διεξάγεται: “Πως θα πείσεις έναν δήμαρχο στην Ουγγαρία, στην Ισπανία να πάρει πρόσφυγες όταν δεν δέχεσαι στα Γρεβενά;”, διερωτήθηκε – και ουδείς τού είπε κουβέντα…»
Είναι εντυπωσιακό. Τι λέει ο Κ. Ζαχαριάδης; Ότι πρέπει να πειστούν όλοι οι δήμαρχοι να δεχθούν hot spot (περί αυτού πρόκειται, δηλαδή κάτι σαν την Μόρια) και μετά να ζητήσουμε από άλλες χώρες να πάρουν αριθμό προσφύγων που τους αναλογεί, σύμφωνα με την έκταση και τον πληθυσμό τους. Ο ίδιος νομίζει ότι το επιχείρημά του είναι αφοπλιστικό. Αυτό όμως ισχύει μόνο για τους ομοίους του, δηλαδή όσους έχουν αποδεχτεί το δεδομένο πλαίσιο και την ρητή δέσμευση η χώρα να μετατραπεί σ’ ένα χώρο εγκατάστασης hot spots και χώρα-φράκτη της Ευρώπης στις προσφυγικές ροές.
