Τα ποιήματα αυτής της συλλογής είναι ιδιαίτερα: δεν γράφονται σε λευκές σελίδες, αλλά σε σελίδες εφημερίδων. Ή, καλύτερα, διαγράφονται, αφού ο συγγραφέας και καρτουνίστας Όστιν Κλίον σβήνει με μαρκαδόρο από τα άρθρα των εφημερίδων τις λέξεις που δεν του χρειάζονται και κρατάει μονάχα αυτές που θέλει για το ποίημά του, μεταμορφώνοντας έτσι την πρώτη ύλη του σε μια παιγνιώδη και συχνά έξοχη ποίηση.
Η μέθοδος του Κλίον -που, όπως γράφτηκε στο περιοδικό New Yorker, ανασταίνει τις εφημερίδες που όλοι ανακήρυσσαν νεκρές- έχει ρίζες σε προηγούμενα παρόμοια πειράματα -στο νταντά, για παράδειγμα-, αλλά προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα: χαρακτηριστικά, ο Κλίον πλέον επιχειρεί να μεταφέρει τη μέθοδο από το χαρτί στο iPad. Παράλληλα, προσπαθεί να δείξει ότι η ποίηση μπορεί να είναι υπόθεση του καθενός κι όχι ένα αυστηρό, απρόσιτο μνημείο: σε παρουσιάσεις, εκδηλώσεις, αλλά και μέσω της διαδικτυακής του παρουσίας, προτρέπει τους αναγνώστες να πιάσουν εφημερίδα και μαρκαδόρο και να γράψουν τα δικά τους ποιήματα (πολλές τέτοιες απόπειρες είναι συγκεντρωμένες στο newspaperblackout.tumblr.com).
Harper Perennial, 2010
210 σελίδες
• Το site του Όστιν Κλίον με πολλά ποιήματα και σκίτσα του: austinkleon.com.
