Ποια είναι η γνώμη σας, για τη νέα κυβέρνηση που έχει τώρα η Αίγυπτος μετά την παραίτηση του Σαφίκ;
Κατ’ αρχάς θα ήθελα να σας πω για το νέο πρωθυπουργό Ισάμ Σαράφ, ο οποίος ήταν υπουργός Μεταφορών πολλά χρόνια πριν, αλλά επειδή διαφωνούσε με την πολιτική της τότε κυβέρνησης, παύθηκε. Ο Σαράφ έπειτα διετέλεσε σύμβουλος της κυβέρνησης του Ντουμπάι. Στην τελευταία συνάντησή μας με το στρατό, την προηγούμενη Κυριακή, απαιτήσαμε την εκδίωξη του Σαφίκ, διότι ήταν σημαντικό στέλεχος του καθεστώτος Μουμπάρακ που ανατράπηκε. Εξηγήσαμε στους στρατιωτικούς ότι δεν νοείται αλλαγή καθεστώτος με την παραμονή εκπροσώπων του παλιού. Τους προτείναμε τέσσερα ονόματα, μεταξύ των οποίων και του Ισάμ Σαράφ. Αποφασίσαμε να δώσουμε στον Σαράφ μια ευκαιρία, δεδομένου ότι είναι ένας τεχνοκράτης και ρόλος του είναι να μας οδηγήσει σε εκλογές. Προχθές, πραγματοποιήθηκε με δική του πρωτοβουλία συνάντηση με αντιπροσωπεία του κινήματός μας, και ζήτησε να μάθει τη γνώμη μας για την κυβέρνηση. Του είπαμε ότι υπήρχαν ακόμα τέσσερις ή πέντε υπουργοί του παλιού καθεστώτος στην κυβέρνηση του Σαφίκ, που καλό θα ήταν να μην συμμετάσχουν στη νέα κυβέρνηση που θα σχηματίσει. Πιστεύουμε, ότι με μια ουδέτερη κυβέρνηση υπό τον Σαράφ, θα μπορέσουμε να έχουμε σε έξι μήνες πραγματικά ελεύθερες και δίκαιες εκλογές. Αυτός άλλωστε είναι και ο στόχος μας, οι δημοκρατικές εκλογές.
Σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι συνταγματικές αλλαγές; Εμπλέκεται ο λαός σε αυτήν τη διαδικασία; Προγραμματίζεται κάποιο δημοψήφισμα;
Έως τώρα, το καθεστώς Μουμπάρακ ισχυριζόταν ότι οι εκλογές είναι δημοκρατικές και ο οποιοσδήποτε μπορεί να συμμετάσχει σ’ αυτές. Όμως, η σχετική νομοθεσία προέβλεπε τέτοιες προϋποθέσεις, που στην πραγματικότητα απαγόρευαν σε οποιονδήποτε, πλην του Μουμπάρακ και του κόμματός του, να διεκδικήσει επί ίσοις όροις την εκλογή του. Προτείναμε στο στρατό, και το αποδέχθηκε, την τοποθέτηση του δόκτορα Ταρίκ Ελ Μπεσαΐντ, τον οποίο εμπιστευόμαστε απόλυτα, επικεφαλής της επιτροπής που θα αλλάξει την εκλογική διαδικασία. Θέλουμε μια νομοθεσία που, πρώτον, θα εγγυάται την ισότιμη συμμετοχή οποιουδήποτε στην εκλογική διαδικασία. Δεύτερον, θα απαγορεύει την ισόβια θητεία κάποιου, όπως ίσχυε επί Μουμπάρακ, περιορίζοντας τη δυνατότητα εκλογής σε δύο τετραετείς θητείες, το μάξιμουμ. Μέσα σε 45 ημέρες από σήμερα, έχουμε το περιθώριο, σαν κίνημα, να εγκρίνουμε ή όχι τις προτάσεις αυτής της επιτροπής. Αλλά ήδη μπορώ να σας πω ότι όλη η Αίγυπτος είναι χαρούμενη που ξεκίνησε επιτέλους μια τέτοια διαδικασία αλλαγής.
Τι γίνεται με τους νόμους έκτακτης ανάγκης;
Εξηγήσαμε στον στρατό ότι δεν μας αρέσει καθόλου η συνέχιση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Επί Μουμπάρακ, αυτό σήμαινε ότι οποτεδήποτε και χωρίς εξήγηση, η αστυνομία μπορούσε να φυλακίσει οποιονδήποτε, χωρίς καν δίκη. Να σας θυμίσω ότι στην Αίγυπτο η κατάσταση έκτακτης ανάγκης επιβλήθηκε το 1981, όταν δολοφονήθηκε ο Σαντάτ. Αλλά δεν είναι δυνατόν ένα τέτοιο καθεστώς να ισχύει επί τριάντα χρόνια. Αλλιώς, ας το ονομάσουνε διαφορετικά και όχι «έκτακτη ανάγκη». Ο στρατός διαβεβαιώνει ότι η κατάσταση έκτακτης ανάγκης θα καταργηθεί σύντομα, καθώς βαδίζουμε προς εκλογές. Άλλωστε, στο νέο σύνταγμα θα γίνεται σαφές ότι δεν μπορεί να επιβληθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης δίχως έγκριση της Βουλής και σε οποιαδήποτε περίπτωση δεν θα μπορεί να διαρκεί πάνω από έξι μήνες. Κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι, για παράδειγμα, η εμπόλεμη κατάσταση, αλλά όχι οι λαϊκές διαδηλώσεις.
Ακούμε ότι δημιουργούνται ανεξάρτητα εργατικά συνδικάτα. Γνωρίζετε κάτι για αυτό;
Και στο προηγούμενο καθεστώς, δημιουργήθηκαν ανεξάρτητα συνδικάτα, ήταν, όμως, παράνομα. Τώρα μετά την εξέγερση, οι εργάτες έχουν την ελευθερία να ιδρύσουν τα συνδικάτα τους, όπως και ο καθένας μπορεί να ιδρύσει ένα πολιτικό κόμμα. Η κατάσταση έχει αλλάξει εντελώς: Είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Είναι φυσιολογικό να φυτρώνουν καθημερινά εργατικές οργανώσεις, αφού πια το μόνο που απαιτείται είναι μια δήλωση και η άδεια ίδρυσης δίδεται μέσα σε λίγα λεπτά. Ήδη, μέσα στην εξέγερση, δημιουργήθηκαν τα πρώτα ανεξάρτητα συνδικάτα από εκπαιδευτικούς, αλλά και άλλες συλλογικότητες, όπως ενώσεις δημοσιογράφων κλπ.
Σε πολιτικό επίπεδο, έχουν δημιουργηθεί νέες πολιτικές δυνάμεις; Υπάρχει κάποια από αυτές που να εκφράζει τους στόχους του Κινήματος 6 Απρίλη;
Κατ’ αρχάς, να σας πω ότι με την ισχύουσα νομοθεσία, πρέπει κάποιος να είναι τουλάχιστον τριάντα χρονών για να υποβάλλει υποψηφιότητα για τη Βουλή. Αυτή τη στιγμή, κανένα από τα μέλη του συντονιστικού συμβουλίου του Κινήματός μας δεν είναι τριάντα χρονών. Ο μοναδικός που εκπληρώνει αυτόν τον όρο είναι ο γενικός συντονιστής μας Αχμάντ Μαχέρ. Ακόμα, δεν έχουμε αποφασίσει εάν θα θέσει υποψηφιότητα. Για την ώρα, δεν έχουμε αποφασίσει να μετατραπούμε σε πολιτικό κόμμα. Μάλλον θα λειτουργήσουμε σαν ομάδα πίεσης. Τα επόμενα χρόνια, θα προσπαθήσουμε να δεθούμε με το λαό, να οικοδομήσουμε οργανώσεις σε κάθε χωριό και πόλη της Αιγύπτου. Σ’ ένα δεύτερο επίπεδο, θα εξακολουθήσουμε να έχουμε επαφή με όλες τις πολιτικές δυνάμεις που δρουν στη χώρα. Και σε ένα τρίτο, θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ένα φόρουμ προβληματισμού και εκπαίδευσης, ώστε να διαφυλάξουμε τις κατακτήσεις της επανάστασής μας και να πληροφορούμε τον κόσμο για τα δικαιώματά του και πώς μπορεί να τα διεκδικήσει.
Τι λέτε για τον Αμρ. Μούσα και την υποψηφιότητά του για την προεδρία; Ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι υποψήφιος;
Πρέπει να πω ότι ο Αμρ Μούσα είναι πρόεδρος του Αραβικού Συνδέσμου και θέλει να είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές. Αλλά, ήταν και υπουργός του Μουμπάρακ. Θα μου πείτε ότι και ο Ισάμ Σαράφ ήταν υπουργός του Μουμπάρακ , αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα. Ο Σαράφ παύθηκε από τον Μουμπάρακ, ενώ ο Μούσα πάντα τον υποστήριζε. Ο Μούσα μας κάλεσε σε μια συνάντηση και μας είπε ότι υποστηρίζει την επανάσταση. Εμείς του είπαμε ότι κάπως αργά το θυμήθηκε. Ευχαριστούμε, αλλά μετά την επιτυχία της επανάστασης, δεν κοστίζει τίποτα να την υποστηρίξει κανείς. Αντίθετα, ο Σαράφ εδώ και χρόνια, αντιπολιτεύτηκε το καθεστώς Μουμπάρακ.
Υπάρχει ενδεχόμενο να μείνει ο στρατός στην εξουσία για περισσότερο χρόνο από όσο εσείς υπολογίζετε;
Όχι, δεν νομίζω. Ο στρατός δεν έχει την εμπειρία πολιτικής διακυβέρνησης. Αντίθετα, ο λαός μπορεί να κυβερνήσει μέσω των εκπροσώπων του, διαφορετικά η άλλη δύναμη που έχει την εμπειρία της εξουσίας είναι η αστυνομία – όχι ο στρατός. Ο στρατός διαβεβαιώνει επίσημα τους πάντες ότι μοναδικός του στόχος είναι να διασφαλίσει την πορεία προς τις εκλογές, που θα είναι ελεύθερες και αδιάβλητες. Μετά, θα κυβερνήσει όποιος και αν εκλεγεί.
Θα ήθελες να πεις κάτι, στους προοδευτικούς ανθρώπους της Ελλάδας, που παρακολουθούν με ελπίδα και ενδιαφέρον όσα συμβαίνουν στην χώρα σου;
Το μόνο που θα μπορούσα να πω είναι ότι εάν θέλεις να αλλάξεις τα πράγματα πρέπει να ξεχάσεις τον εαυτόν σου, τις ιδιαίτερες αντιλήψεις σου και να προχωρήσεις χέρι-χέρι με όλο τον κόσμο. Όποιος θέλει να αλλάξει τα πράγματα, και μάλιστα με ειρηνικό τρόπο, πρέπει να κερδίσει την υποστήριξη του λαού. Δεν υπάρχει κίνημα χωρίς λαϊκή συμμετοχή. Και βέβαια, πρέπει να θέσεις έναν βασικό στόχο. Αν δεν καταλάβεις πώς σκέφτεται ο λαός, δεν μπορείς να καταφέρεις και πολλά πράγματα. Αν το καταλάβεις, πιθανά και να μπορέσεις να σπάσεις το φράγμα του φόβου που κυριαρχεί συχνά μέσα στον κόσμο. Απαραίτητος όρος για οποιαδήποτε νίκη είναι να σπάσει ο φόβος. Τότε, με μεθόδους όπως η πολιτική ανυπακοή, που θα κρατήσει όσο είναι αναγκαίο, μπορεί να φθάσεις στην επιτυχία.
