Νταϊλίκια Καμμένου για εσωτερική κατανάλωση
Το Καστελλόριζο, το Κόκκινο Κάστρο (Castello Rosso-Καστελλόριζο), έχει την τιμητική του. Όχι για την ταινία Mediterraneo και την πρωταγωνίστριά της, Βάνα Μπάρμπα. Ούτε γιατί επιλέχθηκε ως τουριστικό ντεκόρ από τον Γ. Παπανδρέου προκειμένου να αναγγείλει την είσοδο στη μνημονιακή εποχή πριν από 7 χρόνια. Έχει την τιμητική του γιατί το επισκέφθηκε η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής – αν και όχι πλήρης. Στην επίσκεψη στο νησί πήραν μέρος οι ΑΝΕΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χ.Α. Έτσι βρέθηκε ο Καμμένος, δίπλα στον Βίτσα, πλάι στον Κασιδιάρη και τον Παππά. Από κοντά και οι Αυλωνίτου και Κασιμάτη (μετά την Κούβα έτρεξε στο Καστελλόριζο) του ΣΥΡΙΖΑ.
Με αυτόν τον τρόπο διασκέδασε ο Καμμένος την ατυχή του πρόταση να συνεδριάσει εκεί η Επιτροπή, ώστε να δυναμώσει το φρόνημα και να δοθεί μια απάντηση στις προκλήσεις της Τουρκίας. Έτσι, να παίζουμε λίγο Stratego να περνάει η ώρα και να κάνουμε δηλώσεις επί δηλώσεων χωρίς ουσία. Μερικά πράγματα δεν διαφημίζονται, αλλά όταν υπάρχει έλλειμμα πολιτικής τότε η διαφήμιση και οι αερολογίες γίνονται μοναδική έκφραση πολιτικής.
Το Καστελλόριζο έχει στοχοποιηθεί από την Τουρκία και πάει να μετατραπεί σε αμφιλεγόμενη γκρίζα ζώνη. Η μετάβαση εκεί, έστω και της ομάδας που πήγε, δεν ήταν τόσο εύκολη, άσχετα αν αποσιωπούνται οι παρεμβολές της τουρκικής πλευράς σε τέτοια ταξίδια. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν τολμά να πει ότι απειλείται το νησί από την Τουρκία γιατί είναι στρατηγικό σημείο, ούτε επίσημα καταγγέλλει την «γείτονα» για τις συνεχείς προκλήσεις της.
Πολλοί διαμαρτυρήθηκαν για το ξέπλυμα της Χ.Α. μέσα από αυτήν τη διαδικασία. Το θέμα απασχόλησε και εσωκομματικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Διαμαρτυρήθηκαν οι 53+ για αυτό το ζήτημα, όπως και διαφώνησαν, χωρίς να διευκρινίζουν το γιατί, με την επίσκεψη στο Καστελλόριζο. Το συνολικό πρόβλημα με τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση είναι ότι δεν ανησυχούν καθόλου για τις απειλές που εκτοξεύει συνεχώς η Τουρκία. Νομίζουν ότι πρόκειται για συνηθισμένες υποθέσεις. Ορισμένοι έχουν πρόβλημα με τον Καμμένο αλλά δεν τολμούν να το θέσουν ανοικτά. Και πώς θα κυβερνήσουν; Ο Καμμένος είναι μια επιλογή των ΗΠΑ, έχει άριστες σχέσεις με αυτές, είναι εκλεκτός του Τσίπρα και έχουν στήσει ένα συνεταιρισμό. Γιατί και ο Τσίπρας είναι εκλεκτός, μέχρι στιγμής, των ΗΠΑ και ο νέος αμερικανός πρέσβης δεν χάνει ευκαιρία να διατυμπανίζει πόσο καλή και αρμονική είναι η συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες, τώρα με την κυβέρνηση Τσίπρα.
Τα νταϊλίκια Καμμένου προς την Τουρκία είναι για εσωτερική κατανάλωση. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση προσανατολίζεται στην έκδοση των 8 στρατιωτικών που είχαν καταφύγει στην Ελλάδα μετά το πραξικόπημα (η τελείως τυφλή Δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά της αλλάζοντας συνθέσεις και αποφάσεις…) ενώ ο Τσίπρας κάνει ό,τι μπορεί για να έχει μια διμερή συνάντηση με τον Ερντογάν πριν συρθεί σε μια πολυμερή (5μερή) συνάντηση για το Κυπριακό. Γνωρίζει πολύ καλά ο Έλληνας πρωθυπουργός τι μεθοδεύεται στην Κύπρο (εκτός αν δεν καταλαβαίνει) και ξέρει καλά πως ο Αναστασιάδης κάνει ό,τι μπορεί στη γραμμή «συμφωνία και ό,τι να ’ναι». Δεν μπορεί να απεμπλακεί από την πολυμερή προσποιούμενος διαφωνίες σε μια διμερή συνάντηση με τον Ερντογάν. Και νομίζει ότι ο Ερντογάν θα του κάνει τη χάρη να το στρίψει… διά του αρραβώνος.
Μάλλον μας κυβερνούν ανίκανοι, χωρίς αίσθηση συσχετισμών και πείρας. Ιδιαίτερα σε αυτή την περίοδο που κλιμακώνονται οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι και οι τουρκικές προκλήσεις δεν γίνονται για πλάκα.
