Ο θάνατος του 30χρονου Παλαιστίνιου κρατούμενου Αραφάτ Τζαραντάτ από βασανιστήρια δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό και καταδεικνύει, με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, το θεσμοποιημένο ισραηλινό καθεστώς βασανιστηρίων.
Μέχρι το 1999 οι ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας βασάνιζαν χιλιάδες Παλαιστίνιους κρατούμενους κάθε χρόνο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Δημόσιας Επιτροπής Ενάντια στα Βασανιστήρια στο Ισραήλ (PCATI), σχεδόν όλοι οι ανακρινόμενοι ήταν θύματα τουλάχιστον μιας μορφής βασανιστηρίων, κατά τη διάρκεια της ανάκρισής τους. Η ανάκριση από τη Γενική Υπηρεσία Ασφαλείας (GSS, γνωστή και ως Σαμπάκ ή Σιν Μπετ) δεν καθοριζόταν από κανένα νομικό πλαίσιο, παρά μόνο από τις συστάσεις μιας επιτροπής, της Επιτροπής Λαντάου, της οποίας η έκθεση στο κομμάτι για την ανάκριση, παρέμεινε απόρρητη.
Με απόφαση του Ισραηλινού Ανώτατου Δικαστηρίου το 1999, απαγορεύτηκαν κάποιες μορφές βασανιστηρίων, αλλά στην πραγματικότητα αφέθηκαν «παραθυράκια» ώστε να μπορούν τα βασανιστήρια να παραμείνουν νόμιμα. Το κυριότερο είναι ότι, υπό ορισμένες συνθήκες, οι ανακριτές που χρησιμοποιούν παράνομες τεχνικές ανάκρισης, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής βίας, μπορούν να εξαιρεθούν από την ποινική ευθύνη. Όταν ένας ανακρινόμενος καταγγείλει βασανιστήρια, ο Γενικός Εισαγγελέας διατάσσει μια προανάκριση για να εξετασθεί εάν η περίπτωση εμπίπτει σε εκείνες για τις οποίες ο ανακριτής εξαιρείται από ποινικές ευθύνες. Σύμφωνα με την PCATI, μέχρι σήμερα, αυτές οι εσωτερικές προανακρίσεις έχουν εμποδίσει να γίνουν ενδελεχείς και ανεξάρτητες διερευνήσεις των καταγγελιών τις οποίες έχει υποβάλλει η PCATI για λογαριασμό βασανισθέντων.
Σύμφωνα με τον παλαιστινιακό σύλλογο Addammeer τα βασανιστήρια περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: ξυλοδαρμούς, χαστούκια και κλοτσιές, υπερβολικά σφιχτές χειροπέδες που κόβουν την κυκλοφορία του αίματος, δέσιμο σε επίπονες στάσεις, πίεση σε διάφορα σημεία του σώματος, ισχυρό ταρακούνημα του κρατούμενου, στραγγαλισμός και άλλα μέσα ασφυξίας, στέρηση ύπνου μέσα από παρατεταμένες ανακρίσεις, έκθεση σε κρύο και στέρηση βασικών προϊόντων υγιεινής.
Τα ψυχολογικά βασανιστήρια περιλαμβάνουν μακρές περιόδους σε απομόνωση σε μικρά κελιά χωρίς παράθυρα (και τα οποία συνήθως είναι κρύα), και απειλές προς τον κρατούμενο ή μέλη της οικογένειάς του, συμπεριλαμβανομένων των απειλών για σύλληψη συγγενή, απειλών για σεξουαλική κακοποίηση του κρατουμένου ή συγγενών, απειλών για κατεδαφίσεις σπιτιών και απειλών κατά της ζωής.
Μέχρι σήμερα, πάνω από 70 Παλαιστίνιοι έχουν πεθάνει από ισραηλινά βασανιστήρια .
Τα βασανιστήρια καθίστανται ακόμα πιο εύκολα χάρις στις ρυθμίσεις του καθεστώτος κράτησης που επιτρέπουν να κρατηθεί ένας Παλαιστίνιος επί 8 ημέρες πριν οδηγηθεί σε δικαστή, να κρατηθεί έως και 180 ημέρες για ανάκριση και έως 90 ημέρες χωρίς την παρουσία δικηγόρου!
Για να αντιληφθεί κανείς τι κολαστήριο περιμένει τους ενήλικες Παλαιστίνιους που συλλαμβάνονται, αρκεί να αναλογιστεί ότι οι ανήλικοι Παλαιστίνιοι, οι οποίοι συνήθως ανακρίνονται χωρίς παρουσία δικηγόρου ή μέλους της οικογένειας, στη συντριπτική τους πλειονότητα (έως και 95%) καταγγέλλουν βασανιστήρια και κακομεταχείριση, συνήθως με τη μορφή ξυλοδαρμών.
Σύλλογος Ιντιφάντα
https://intifadagr.wordpress.com/
