Μετάφραση-επιμέλεια: Ερρίκος Φινάλης
Την περασμένη Παρασκευή 7 Αυγούστου, τρεις μέρες μετά την πολύνεκρη έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού ο Χασάν Νασράλα, ηγέτης της Χεζμπολά, της βασικότερης δύναμης της λιβανέζικης Αντίστασης, πραγματοποίησε μια ομιλία με πολλούς αποδέκτες ‒ εντός και εκτός του Λιβάνου. Σε αυτήν μεταξύ άλλων τονίζονταν ότι:
- Το τραγικό συμβάν απαιτεί εθνική ενότητα ώστε να υπερνικηθεί η ανθρωπιστική κρίση, και δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν ευκαιρία ξεκαθαρίσματος πολιτικών λογαριασμών. Η Χεζμπολά ήδη κινητοποίησε όλους τους πόρους της για να βοηθήσει τα θύματα.
- Όλοι οι ισχυρισμοί ότι η Χεζμπολά είναι με οποιονδήποτε τρόπο υπεύθυνη είναι εξοργιστικοί, δεδομένου ότι η Χεζμπολά δεν είχε ποτέ οποιαδήποτε δραστηριότητα, αποθηκευτικούς χώρους, ρόλο ή έλεγχο στο λιμάνι. Τέτοιου είδους συκοφαντίες αποτελούν υποκίνηση σε εμφύλιο πόλεμο.
- Στο παρόν στάδιο των ερευνών, καμία υπόθεση δεν μπορεί να αποκλειστεί όσον αφορά τη σκόπιμη ή μη φύση της έκρηξης, αλλά σε οποιαδήποτε περίπτωση υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις εγκληματικής αμέλειας.
- Μια αμερόληπτη έρευνα πρέπει να οδηγήσει στην ταυτοποίηση και αυστηρή τιμωρία όλων των ενόχων, ερχόμενη σε ρήξη με την παράδοση του δικαστικού συστήματος που κρίνει ανθρώπους βάσει της πολιτικής και θρησκευτικής ένταξής τους. Χωρίς δίκαιη και διαφανή δίκη με πλήρη απόδοση ευθυνών ο Λίβανος θα εξακολουθήσει να είναι ένα αποτυχημένο κράτος.
- Ο Λιβανέζικος Στρατός, το μόνο σώμα που αναγνωρίζεται ως αμερόληπτο από όλα τα πολιτικά και θρησκευτικά ρεύματα της χώρας, είναι ο πλέον κατάλληλος για να διεξάγει αυτήν την έρευνα. Οι προτάσεις για το σχηματισμό διεθνούς επιτροπής έρευνας δεν συνιστούν τίποτε άλλο από παρελκυστικές τακτικές που αποσκοπούν στη διαιώνιση του συστήματος και της ατιμωρησίας.
- Ο Λίβανος πρέπει να εκμεταλλευθεί τις τρέχουσες ευκαιρίες για να υπερνικήσει το εμπάργκο των ΗΠΑ και να αναζωογονήσει την οικονομία του.
- Όλοι όσοι ελπίζουν ότι θα αποδυναμώσουν τη Χεζμπολά μέσω της τωρινής κρίσης απλά επιδεικνύουν την ηθική χρεοκοπία τους και την έλλειψη διορατικότητας.
Ακολουθούν εκτενή αποσπάσματα της ομιλίας του Νασράλα.
Μια μεγάλη τραγωδία
Πριν το τραγικό συμβάν είχα αναγγείλει ότι θα πραγματοποιήσω μια ομιλία την Τετάρτη (5 Αυγούστου) στην οποία σκόπευα να αναφερθώ σε διάφορα θέματα που κυριαρχούσαν στην επικαιρότητα:
– Την κατάσταση στα σύνορα του Λιβάνου με την κατεχόμενη Παλαιστίνη και τη συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ της Χεζμπολά και του ισραηλινού εχθρού.
– Το Ειδικό Δικαστήριο για τον Λίβανο και την αναμενόμενη, για τις 7 Αυγούστου, απόφαση σχετικά με τη δολοφονία του Ραφίκ Χαρίρι το 2005.
– Τον κορωνοϊό, την εξάπλωσή του και την πρόσφατη αύξηση των κρουσμάτων στον Λίβανο.
– Τις ελλείψεις στο πετρέλαιο και την κρίση της βενζίνης στη χώρα.
– Άλλα θέματα σχετικά με την περιφερειακή κατάσταση.
Αλλά όταν έλαβε χώρα το καταστροφικό συμβάν της Τρίτης (4 Αυγούστου), αποφάσισα να αναβάλλω την ομιλία μου. Και σήμερα δεν θα αναφερθώ σε κανένα από τα παραπάνω θέματα. Θα μιλήσω μόνο για ένα ζήτημα, το κατακλυσμιαίο γεγονός που συνέβη στο λιμάνι της Βηρυτού, και την ανθρωπιστική κρίση που αγκάλιασε τον Λίβανο και τον λιβανέζικο λαό αυτές τις μέρες.
Όσον αφορά αυτό καθαυτό το γεγονός, πρόκειται για ένα κολοσσιαίο επεισόδιο, μια μεγάλη τραγωδία από ανθρωπιστική, εθνική ή οποιαδήποτε άλλη σκοπιά [ΣτΜ: ακολουθεί αναφορά στον αριθμό των ανθρώπινων απωλειών, των υλικών καταστροφών και του φόβου που κυριάρχησε, και απεύθυνση συλλυπητηρίων στις οικογένειες που έχασαν ανθρώπους, σπίτια, δουλειές κ.λπ. Τονίζεται επίσης ο εθνικός χαρακτήρας της καταστροφής, που έπληξε όλες ανεξαιρέτως τις πολιτικές και θρησκευτικές κοινότητες της χώρας.].
Θέλω δηλαδή να υποδείξω ότι αντιμετωπίζουμε ένα εξαιρετικό γεγονός που απαιτεί εξαιρετική συμπεριφορά σε όλα τα επίπεδα: το ψυχολογικό, της επιτόπου δράσης, των ΜΜΕ, το πολιτικό και το δικαστικό. Όλα τα μέτρα θα πρέπει να είναι ισχυρά και εξαιρετικά εξαιτίας της σοβαρής και δίχως προηγούμενο φύσης του γεγονότος.
Φυσικά, είναι δύσκολο να εκφράσει κανείς με τον προσήκοντα τρόπο τα αισθήματά του μπροστά στο λαό μας, τους αγαπημένους μας σε όλη τη Βηρυτό και όλα τα προάστιά της, και να βρει λόγια για τη δυστυχία, τη στεναχώρια, την οδύνη που νιώθουμε, όπως και για την αλληλεγγύη μας και το πώς στεκόμαστε στο πλευρό όσων επλήγησαν, και για τη συναίσθηση της κοινής ευθύνης.
Μπροστά σε αυτό το γεγονός και τις συνέπειές του, και τώρα περνώ σε άλλα σημεία, μπορέσαμε να δούμε διάφορα πράγματα στον Λίβανο. Θέλω να μιλήσω και να πάρω θέση για το καθένα από αυτά.
Η ιερή ένωση του λιβανέζικου λαού και των θεσμών του
Το πρώτο σημείο αφορά τη λαϊκή δραστηριοποίηση στο πλευρό του κράτους. Από τις πρώτες ώρες, όπως ήταν φυσικό, κινητοποιήθηκαν όλες οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες: ασφάλεια, στρατός, νοσοκομεία, πολιτική άμυνα, πρώτες βοήθειες, πυροσβεστική. Αλλά το πλέον αξιοσημείωτο είναι η λαϊκή κινητοποίηση σε όλες τις περιοχές της χώρας, η άμεση παρουσία πολλών λαϊκών οργανώσεων και ενώσεων πολιτών: από εθελοντές πυροσβέστες και υγειονομικούς ως ομάδες διάσωσης και εθελοντές κάθε είδους, όλοι ξεσηκώθηκαν για να βοηθήσουν τις κρατικές αρχές. Διότι κατανοούσαν ότι η κατάσταση υπερβαίνει τις δυνατότητες του κράτους στην παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, φιαλών αίματος κ.λπ. Δόξα τω Θεώ, συγκεντρώθηκε όλο το αίμα που απαιτούνταν, παρόλο που από την πρώτη στιγμή ο αριθμός των τραυματιών ήταν τεράστιος.
Αυτή η ατμόσφαιρα δοτικότητας και λαϊκής ανταπόκρισης συνεχίστηκε και στον καθαρισμό των ερειπίων, των δρόμων, των σπιτιών και των πλατειών, κι ακόμη βλέπουμε μια μαζική παρουσία εθελοντών στις πλατείες. Πολλές δημοτικές αρχές, κοινότητες, θρησκευτικές ενώσεις και πολιτικές δυνάμεις, καθώς και απλές οικογένειες, εκδήλωσαν την ετοιμότητά τους να προσφέρουν στέγη σε όσους έμειναν άστεγοι, είτε τα σπίτια τους κατέστησαν προσωρινά ακατοίκητα είτε καταστράφηκαν ολοσχερώς. Γίναμε μάρτυρες μιας μεγάλης συμπόνιας και αλληλεγγύης, παρά την οικονομική και κοινωνική κρίση που διαπερνά τη χώρα. Στις λαϊκές τάξεις δεν υπάρχουν περιπτώσεις εκμετάλλευσης ή αδιαφορίας: ο καθένας νιώθει ότι το πρόβλημα τον αφορά. Πρέπει να βάλουμε ένα μεγάλο θετικό πρόσημο στο επίπεδο του πολιτισμού, του ανθρωπισμού, του ήθους, του έθνους και των συναισθημάτων. Συνιστά απόδειξη της συνείδησης, της ζωής, της ψυχής, του ήθους, των ανθρωπιστικών και εθνικών αισθημάτων που διαπερνούν τον λαό μας σε όλες τις περιοχές της χώρας, σε όλα τα πολιτικά και θρησκευτικά ρεύματα.
Γενική κινητοποίηση της Χεζμπολά για τη διάσωση και στέγαση των θυμάτων
Φυσικά, όσον αφορά τη Χεζμπολά, από την πρώτη στιγμή οι ενώσεις μας, τα μέλη και η λαϊκή βάση μας, οι δημοτικές αρχές που καθοδηγούμε και γενικά όλες οι οργανώσεις μας κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια βοήθειας, και η παρουσία τους ήταν μαζική. Και σήμερα επαναλαμβάνω ότι θέτουμε όλες τις δυνάμεις και δομές μας στην υπηρεσία του κράτους και της κυβέρνησης του Λιβάνου, και είμαστε στη διάθεση του λαού μας και των συμπολιτών μας που επλήγησαν από αυτήν την τραγωδία.
Επιθυμώ να υπογραμμίσω την εμπειρία μας στη στέγαση θυμάτων καταστροφών, ιδίως από τον πόλεμο του 2006 κι έπειτα, και να επιβεβαιώσω αυτό που είπε ο πρόεδρος της ένωσης νοτίων προαστίων της Βηρυτού και διάφοροι επικεφαλής δήμων και κοινοτήτων σε όλο τον Λίβανο: είμαστε έτοιμοι και ευτυχείς να βοηθήσουμε κάθε οικογένεια που έχασε το σπίτι της, ή χρειάζεται χρόνο για να το επισκευάσει. Δεν είναι αποδεκτό να μείνει άστεγη ούτε μία οικογένεια, ή να νιώσει ότι γίνεται βάρος σε συγγενείς και φίλους.
Εξαιρετική διεθνής αλληλεγγύη παρά τις κυρώσεις των ΗΠΑ
Το δεύτερο σημείο αφορά το εξωτερικό, και συγκεκριμένα τη στάση αλληλεγγύης πολλών κρατών και κυβερνήσεων, θρησκευτικών αρχών, χριστιανών και μουσουλμάνων, σιιτών και σουνιτών, πολιτικών δυνάμεων, κινημάτων αντίστασης, ηγετών, πανεπιστημιακών κ.ά. Ο Λίβανος και ο λιβανέζικος λαός γίνονται αντικείμενο μεγάλης συμπόνιας διεθνώς, και πολλές χώρες ανακοίνωσαν την ετοιμότητά τους να παράσχουν βοήθεια, ενώ βρισκόμαστε σε κατάσταση πολιορκίας: οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ανοιχτά ότι δεν πολιορκούν μια πολιτική δύναμη, αλλά ολόκληρο τον Λίβανο. Μακάρι να αρκούνταν να πολιορκούν μονάχα μια πολιτική δύναμη! Αυτό τους ζητούσαμε εξαρχής: έχετε πρόβλημα με εμάς, με τη Χεζμπολά; Τότε βάλτε τα μαζί μας! Μην καταδιώκετε και μην τιμωρείτε μια ολόκληρη χώρα κι έναν ολόκληρο λαό!
Εν πάση περιπτώσει, ευχαριστούμε όλες τις χώρες που μας έστειλαν βοήθεια, όλους τους φίλους και αδελφούς, τις αραβικές, ισλαμικές και άλλες ώρες, όλη τη διεθνή κοινότητα. Κάποιοι απλά ανακοίνωσαν ότι θα μας βοηθήσουν, κι ελπίζουμε ότι θα κρατήσουν τον λόγο τους, κι ότι δεν θα φοβηθούν τις αμερικανικές κυρώσεις. Επίσης ήρθαν εδώ αντιπροσωπείες και υπουργοί από διάφορες χώρες, με την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου να προκαλεί τη μεγαλύτερη αίσθηση. Βλέπουμε θετικά κάθε βοήθεια και συμπόνια προς τον Λίβανο, όπως και κάθε επίσκεψη στον Λίβανο αυτές τις μέρες, ιδίως αν συνοδεύεται από βοήθεια, ή από κάλεσμα σε συνεργασία και διάλογο μεταξύ Λιβανέζων. Βλέπουμε θετικά κάθε τέτοια επίσκεψη, θέλουμε να επικεντρώσουμε στη θετική πλευρά της. Ίσως κάποιοι να καλούν σε επαγρύπνηση και να ανησυχούν για τα κρυφά κίνητρα τέτοιων επισκέψεων, αλλά προς το παρόν προτιμούμε να βλέπουμε τη θετική πλευρά μιας τέτοιας επίσκεψης*… Ας αδράξουμε λοιπόν την ευκαιρία για να ανοίξουμε δρόμο διεξόδου από την κατάσταση πολιορκίας και τις πρόσφατες δυσκολίες του Λιβάνου.
Η ηθική χρεοκοπία των αντιπάλων της Χεζμπολά
Άρα τα δύο πρώτα σημεία έχουν θετικό πρόσημο. Αλλά το τρίτο στο οποίο θέλω να αναφερθώ είναι η εσωτερική πολιτική σκηνή του Λιβάνου, καθώς και ορισμένα εξωτερικά στοιχεία. Γενικά, λέγεται ότι οι αξιοπρεπείς άνθρωποι, αυτοί που έχουν ένα ορισμένο επίπεδο κουλτούρας και ήθους, μια ορισμένη συναίσθηση ευθύνης και ανθρωπιάς, μια αίσθηση εθνικού συμφέροντος ακόμη κι αν υπάρχουν βαθιές αντιθέσεις μεταξύ τους, όταν συμβαίνει μια μεγάλη εθνική τραγωδία ή ένα τρομακτικό γεγονός, παγώνουν προσωρινά τις αντιπαραθέσεις και βάζουν σε δεύτερη μοίρα τα στενά τους συμφέροντα ώστε να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να συμπεριφερθούν σύμφωνα με μια ευγενέστερη και πιο ηθική βάση, βοηθώντας αλλήλους ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η τραγωδία ή η καταστροφή. Όταν η κρίση περάσει, τα πράγματα μπορούν να ξαναπάρουν τη συνήθη μορφή τους. Αυτό συμβαίνει, γενικά μιλώντας, σε όλο τον κόσμο…
Σε τέτοιες καταστάσεις εθνικής καταστροφής οι διαφορές παραμερίζονται προσωρινά, ο καθένας βοηθά και συνεργάζεται ακόμη και με πολιτικούς αντιπάλους του, υιοθετεί μια ευγενέστερη συμπεριφορά. Ακόμη και τα ΜΜΕ συμπεριφέρονται διαφορετικά, έστω και για λίγες ημέρες. Δεν μιλώ για χρόνια ή μήνες, αλλά έστω για λίγες ημέρες, ώστε να δοθεί χρόνος στο λαό να βρει τις σορούς των μαρτύρων του, να γιάνει τα τραύματά του, να σβήσει τις φωτιές, να καθαρίσει τα ερείπια, να στεγάσει όσους έχασαν τα σπίτια τους κ.λπ. Μετά, μπορούν να ξανανοίξουν οι λογαριασμοί και να ξαναρχίσουν οι αντιπαραθέσεις. Κανένα πρόβλημα!
Δυστυχώς όμως, αυτό που συνέβη στον Λίβανο από τις πρώτες κιόλας ώρες της τραγωδίας, όταν ακόμη κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς συνέβαινε (σας θυμίζω ότι πολλοί νόμιζαν ότι είναι σεισμός, άλλοι μιλούσαν για αεροπορική επιδρομή κ.ο.κ.) ήταν ότι ορισμένα λιβανέζικα και αραβικά ΜΜΕ και ορισμένες πολιτικές δυνάμεις υιοθετούσαν, χωρίς να γνωρίζουν τίποτα, μια εκ των προτέρων ειλημμένη στάση: η αιτία της έκρηξης στην τάδε αποθήκη του λιμανιού ήταν η Χεζμπολά. Ισχυρίζονταν κάποιοι ότι η Χεζμπολά είχε αποθηκεύσει εκεί πυραύλους, άλλοι έλεγαν ότι κρύβαμε εκεί πυρομαχικά ή όπλα, κι εν πάση περιπτώσει σε οποιαδήποτε περίπτωση φταίγαμε εμείς. Ακόμη κι όταν οι αρχές ανακοίνωσαν ότι δεν υπήρχαν πύραυλοι, εκρηκτικά, όπλα, πυρομαχικά κ.λπ., αλλά νιτρικό αμμώνιο, απλά συνέχισαν το ίδιο τροπάρι: το νιτρικό αμμώνιο ανήκε στη Χεζμπολά, η Χεζμπολά το κουβάλησε στο λιμάνι, η Χεζμπολά το αποθήκευσε εκεί, η Χεζμπολά ετούτο, η Χεζμπολά το άλλο…
Δεν τους ενδιέφερε εάν η έκρηξη ήταν ατύχημα ή σκόπιμη, πώς συνέβη, δεν τους ενδιέφερε τίποτε άλλο πέραν του να αποδώσουν την ευθύνη στη Χεζμπολά, να πουν στον λιβανέζικο λαό ότι υπεύθυνη της τραγωδίας και της δυστυχίας του ήταν η Χεζμπολά. Φυσικά αυτό συνιστά μια τεράστια αδικία. Επιτρέψτε μου να πω πώς νιώθουμε: οι άνθρωποί μας συγκαταλέγονται μεταξύ των θυμάτων, αλλά η οδύνη μας αφορά όλο τον λαό μας, όχι μόνο τους υποστηρικτές μας. Κι ενώ όλοι θρηνούσαμε, υποφέραμε επιπλέον από αυτές τις αισχρές και άνευ προηγουμένου συκοφαντίες. Πριν καν αρχίσει οποιαδήποτε έρευνα κάποια αραβικά και λιβανέζικα ΜΜΕ ισχυρίζονταν, κι εξακολουθούν στον ίδιο τόνο μέχρι σήμερα, ότι για όλα φταίει η Χεζμπολά. Η μέθοδός τους είναι να λένε και να ξαναλένε ψέματα μέχρι να γίνουν πιστευτά, κι αυτό όντως συνέβη με μερικούς ανθρώπους ‒ αν και γενικά μπορούμε να βασιζόμαστε στη διορατικότητα του λαού, και το γεγονός ότι γνωρίζει πως όσοι εξαπολύουν τέτοια ψεύδη δεν έχουν καμιά αξιοπιστία κι έχουν πίσω τους μια ολόκληρη ιστορία ψεμάτων, διαστρεβλώσεων και ανάποδο γυρίσματος της πραγματικότητας.
Η Χεζμπολά δεν είχε ποτέ δραστηριότητες ή αποθήκες στο λιμάνι
Μερικοί είπαν ότι δεν χρειάζεται να διαψεύσουμε τις προφανώς αβάσιμες κατηγορίες, αλλά θέλω να είμαι σαφής και κατηγορηματικός και να μην υπάρξει κανείς που να πει ότι η Χεζμπολά δεν τοποθετήθηκε, έστω κι αν δεν απαιτείται από τους σκεπτόμενους. Διαβεβαιώνω λοιπόν με τον πλέον αποφασιστικό, κατηγορηματικό, απόλυτο, οριστικό και τελικό τρόπο ότι η Χεζμπολά δεν έχει τίποτα στο λιμάνι. Ούτε αποθήκες, ούτε πυραύλους, ούτε μία ρουκέτα, ούτε ένα ντουφέκι, ούτε μια χειροβομβίδα, ούτε μια σταγόνα νιτρικό αμμώνιο, τώρα ή στο παρελθόν. Έτσι κι αλλιώς, σύντομα θα γίνουν γνωστά τα αποτελέσματα της έρευνας, κι όλα αυτά θα αποδειχθούν πανηγυρικά, γιατί τέτοια πράγματα δεν μπορούν να κρυφτούν. Για το νιτρικό αμμώνιο, όλοι πλέον γνωρίζουμε από πού προήλθε, ποιος το έφερε στη χώρα, πόσα χρόνια είχε αποθηκευτεί στο λιμάνι κ.λπ. Προχωρώ σε αυτή τη διάψευση, διότι με ενδιαφέρει να μην πιστέψει κανείς αυτά τα ψέματα και να καταδικαστεί η τεράστια πίεση που ασκείται επί της Χεζμπολά και της Αντίστασης στον Λίβανο.
Βέβαια κάποιοι επιμένουν στις συκοφαντίες, ακόμη κι όταν βλέπουν ότι η πλειοψηφία των διεθνών ηγετών, ΜΜΕ και δημοσιογράφων εγκαταλείπουν την υπόθεση των αποθηκών της Χεζμπολά, καθώς θέλουν να διατηρήσουν ένα μίνιμουμ αξιοπιστίας, έστω κι αν είναι ορκισμένοι εχθροί μας: όταν αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι κατηγορίες εναντίον της Χεζμπολά είναι παντελώς αβάσιμες, κάνουν πίσω και μηχανεύονται άλλους τρόπους για να μας πλήξουν.
Ισχυρίστηκαν ορισμένοι και κάτι άλλο: ότι η Χεζμπολά ελέγχει το λιμάνι της Βηρυτού, κι ότι τίποτε δεν συμβαίνει εκεί αν δεν το εγκρίνουμε. Πρόκειται για ένα ακόμη μεγάλο ψέμα. Δεν ελέγχουμε το λιμάνι, δεν ανακατευόμαστε στη διαχείρισή του, δεν γνωρίζουμε τι αποθηκεύεται εκεί. Μερικοί έχουν αντίρρηση: «Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζετε τι υπάρχει στο λιμάνι της Χάιφα καλύτερα από το τι υπάρχει στο λιμάνι της Βηρυτού;»**. Βέβαια είναι δυνατόν! Διότι η πρωταρχική ευθύνη της Χεζμπολά είναι η αντίσταση στο Ισραήλ, κι άρα είναι φυσιολογικό να γνωρίζουμε περισσότερα για το λιμάνι της Χάιφα από ό,τι για το λιμάνι της Βηρυτού. Το λιμάνι της Χάιφα είναι στον τομέα ευθύνης μας, διότι η στόχευσή του αποτελεί μέσο αποτρεπτικό και τμήμα της αμυντικής στρατηγικής του Λιβάνου. Αλλά οι κατήγοροί μας δεν νοιάζονται: αφού αποδείχθηκε ότι η Χεζμπολά δεν έχει αποθήκες, ας βρούμε κάτι άλλο για να την κατηγορήσουμε…
Να τιμωρηθούν αυστηρά όσοι συκοφαντούν και υποκινούν σε εμφύλιο
Είμαι πεπεισμένος ότι η ποινική, στρατιωτική και τεχνική έρευνα θα μπορέσει γρήγορα να εντοπίσει τι υπήρχε στην αποθήκη και πώς συνέβη η έκρηξη. Η αλήθεια σύντομα θα έρθει στο φως. Κι όταν συμβεί αυτό, το Ανώτατο Δικαστήριο ίσως επιβάλει μερικά γελοία πρόστιμα σε όσους, εν ονόματι της ελευθερίας γνώμης και έκφρασης, κατηγορούν, προσβάλλουν, συκοφαντούν και οδηγούν τη χώρα στο χείλος του εμφυλίου. Θέλω να πω στο λαό μας ότι ο ίδιος πρέπει να δικάσει αυτά τα ΜΜΕ και αυτούς τους πολιτικούς. Με ποιον τρόπο; Σταματώντας να τους δείχνει και την παραμικρή εμπιστοσύνη. Θέλουν να καταστρέψουν τη ώρα μας, και πρέπει να τους γυρίσουμε την πλάτη. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη τιμωρία των υποκινητών εμφυλίου πολέμου…
Δεν θέλω σήμερα να ξεκινήσω αντιπαράθεση με οποιονδήποτε. Παγώνουμε το ξεκαθάρισμα λογαριασμών διότι αυτό επιβάλλουν οι ηθικές, ανθρωπιστικές και εθνικές επιταγές. Τώρα είναι ώρα συμπόνιας, αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας. Αυτό χρειάζεται η χώρα για να ξεπεράσουμε την κρίση. Μετά μπορούμε να ξανακάνουμε πολιτική, και τότε θα είμαστε αποφασιστικοί. Όσοι τρέφουν ψευδαισθήσεις ότι θα κεφαλαιοποιήσουν την τραγωδία για τους πολιτικάντικους σκοπούς τους, θα κατανοήσουν ότι πρόκειται για ψευδαισθήσεις.
Αμερόληπτη έρευνα και παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων: Απαραίτητη για να σώσουμε τον Λίβανο
Το τελευταίο και σημαντικότερο σημείο αφορά την έρευνα και απόδοση ευθυνών… Κανείς δεν πρέπει να προστατευθεί, τίποτα να μην συγκαλυφθεί. Δεν πρέπει η έρευνα και η δίκη να διεξαχθούν με τον «λιβανέζικο τρόπο», δηλαδή με μικροπολιτικούς υπολογισμούς και θρησκευτικές κ.ά. ισορροπίες. Όποιος αμέλησε να πάρει μέτρα ή υποκίνησε το γεγονός ή υπέκυψε στη διαφθορά δεν έχει θρησκεία ή κοινότητα ‒ όπως γίνεται και με όσους συνεργάζονται με τον ισραηλινό εχθρό. Άρα να δικαστεί βάσει όσων έκανε, όχι βάσει της πολιτικής, κοινοτικής ή θρησκευτικής ένταξής του. Δεν μπορεί να πάμε με θεσπισμένες αναλογίες, τόσοι χριστιανοί, τόσοι σουνίτες, τόσοι σιίτες!
Όσον αφορά την έρευνα: όλες οι πολιτικές δυνάμεις στον Λίβανο διαβεβαιώνουν ότι έχουν εμπιστοσύνη στον Λιβανέζικο Εθνικό Στρατό, τον αντιπροσωπευτικότερο εθνικό θεσμό, εγγυητή της σταθερότητας και της ασφάλειας της χώρας, εγγυητή της κυριαρχίας. Ακούσαμε πολλές ποιητικές εξυμνήσεις της δόξας του Στρατού. Πολύ καλά! Αφήστε λοιπόν τον Στρατό να διεξάγει την έρευνα. Νομίζω εξάλλου ότι ήδη ζητήθηκε η συνδρομή της στρατονομίας, και ο Στρατός απολαμβάνει της εμπιστοσύνης όλου του λαού: εμπιστευθείτε του λοιπόν το καθήκον της έρευνας, αφήστε τον να φέρει στο φως την αλήθεια. Κατά τη γνώμη μου αρκεί ο Στρατός, αφού άλλα σώματα έχουν την εμπιστοσύνη κάποιων αλλά όχι όλων. Όλοι λένε ότι υπάρχει ομοφωνία για τον Στρατό, αφήστε τον λοιπόν να ερευνήσει.
Αυτό που διακυβεύεται είναι η επιβίωση του Λιβάνου ως πραγματικού κράτους
Η στάση απέναντι στην τραγωδία θα αποφασίσει το μέλλον της χώρας μας. Με ποιον τρόπο; Σήμερα δεν μιλάμε για προέδρους και κυβερνήσεις, που πάνε κι έρχονται ανάλογα με τις εκλογές και τις κρίσεις. Το ζήτημα αφορά τη διαφύλαξη του Λιβανέζικου Κράτους, που θα εξαρτηθεί από τον τρόπο με τον οποίο θα συμπεριφερθούν οι αρχές της χώρας: το δικαστικό σώμα, ο Στρατός, οι υπηρεσίες ασφαλείας, η ίδια η Βουλή. Όλοι έχουμε ευθύνη. Το πώς θα αντιμετωπιστεί αυτή η τραγωδία θα κρίνει στα μάτια του λαού αν έχουμε ή όχι πραγματικό κράτος. Και η κρίση του λαού δεν θα σηκώνει, κατά τη γνώμη μου, άσκηση έφεσης. Δεν το λέω για να απελπιστούμε, αλλά για να δουλέψουμε ώστε να έχουμε την ελπίδα ενός πραγματικού κράτους…
Τέλος, θέλω να πω το εξής σε όσους εξαπέλυσαν καμπάνια εναντίον μας και εναντίον της Αντίστασης προσπαθώντας να εκμεταλλευθούν την τραγωδία: δεν θα καταφέρετε τίποτα. Είμαστε διαφορετικοί από ό,τι στο παρελθόν, και ο Άξονας της Αντίστασης είναι ισχυρότερος από ποτέ. Οι αντίπαλοί μας κυνηγούν φαντάσματα, όπως έκαναν πάντα, και είναι καταδικασμένοι στην αποτυχία και την ήττα. Τους λέω: όπως ηττηθήκατε και απελπιστήκατε στο παρελθόν, έτσι θα ηττηθείτε και θα απελπιστείτε και τώρα. Δεν θα καταφέρετε τίποτα. Αυτή η Αντίσταση, με την αξιοπιστία της, την ειλικρίνειά της, την εμπιστοσύνη του λαού μας, τις νικηφόρες μάζες της, τις θέσεις της και το πώς στέκεται, είναι πολύ ευρεία, πολύ ισχυρή και ευγενής για να ταρακουνηθεί από τις συκοφαντίες μερικών καταπιεστών και ψευτών που πάντα υποκινούσαν σε εμφύλιο, και πάντα αποτύγχαναν. Θα αποτύχουν και τώρα. Θα ξεπεράσουμε κι αυτό το εμπόδιο, και θα χτίσουμε ένα καλύτερο αύριο, και θα βγούμε δυνατότεροι και πιο αποφασισμένοι. Ειρήνη σε εσάς, με το έλεος και τις ευλογίες του Θεού.
* Το σημείο της ομιλίας που αφορούσε τη Γαλλία (αποικία της οποίας ήταν ο Λίβανος) ήταν το μοναδικό που ανέγνωσε αυτολεξεί ο Νασράλα από ένα προσεκτικά διατυπωμένο γραπτό κείμενο, ενώ κατά τα άλλα μίλησε εκτός κειμένου, περιοριζόμενος σε κάποιες σημειώσεις. Το γεγονός απηχεί τη δυσπιστία της Χεζμπολά έναντι της πρωτοβουλίας του Μακρόν και των απαράδεκτων δηλώσεών του, με τις οποίες παρενέβη στις εσωτερικές υποθέσεις του Λιβάνου. Ο Νασράλα προτίμησε να μην τις σχολιάσει για την ώρα, προκειμένου να διαφυλάξει μια προοπτική εθνικής ενότητας. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα πολιτικά πρόσωπα για τα οποία υπάρχουν ενδείξεις ευθύνης όσον αφορά την έκρηξη είναι οι πιο στενοί φίλοι της Γαλλίας ‒ πρόκειται για την ομάδα του Χαρίρι.
** Ο Νασράλα σε ανύποπτο χρόνο είχε δηλώσει πως η Χεζμπολά γνωρίζει ότι υπάρχουν ισραηλινές αποθήκες νιτρικού αμμωνίου στο λιμάνι της Χάιφα, στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, και ότι θα τις χτυπήσει σε περίπτωση βομβαρδισμού λιβανέζικων υποδομών από τους Ισραηλινούς.
