του Ειδικού Ανταποκριτή

Παρά τις διαρκείς μεγαλοστομίες του Σαλβίνι, η αλήθεια είναι ότι η ιταλική συγκυβέρνηση κάθε άλλο παρά στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, τη στιγμή που οι Βρυξέλλες κλιμακώνουν τις απειλές εναντίον της. Αφορμή, κι όχι αιτία*, είναι το σχέδιο του ιταλικού προϋπολογισμού που επανυποβλήθηκε για έγκριση στην Κομισιόν και, για δεύτερη φορά, απορρίφθηκε. Αυτό που στην πραγματικότητα επιδιώκει η ευρωκρατία είναι να απαλλαγεί από μια συγκυβέρνηση η οποία, ως θέλοντας και μη έκφραση της βούλησης ενός πλειοψηφικού «ετερόκλητου όχλου», τολμά να απειθαρχεί μέχρι τώρα στα τελεσίγραφα θεσμών που κανείς δεν εξέλεξε.

Για να το πετύχουν, οι Βρυξέλλες δεν απειλούν μονάχα. Εκμεταλλεύονται αριστοτεχνικά και τις εσωτερικές αντιθέσεις του τρικομματικού, στην πραγματικότητα, κυβερνητικού συνασπισμού (δεδομένου ότι ο ΥΠΟΙΚ Τρία και άλλοι υπουργοί, όπως και ο πρωθυπουργός Κόντε, ακολουθούν τη δική τους ατζέντα – κι όχι το συμβόλαιο διακυβέρνησης που συνήψαν οι 5 Αστέρες και η Λέγκα). Και όλοι μαζί χτυπούν επίμονα τον αδύναμο κρίκο της απειθαρχίας, το Κίνημα 5 Αστέρων, που διαρκώς υποχωρεί λόγω της αβουλίας του να υπερασπίσει σθεναρά αυτά για τα οποία ψηφίστηκε από το ένα τρίτο των Ιταλών πολιτών.

Η ασταθής γερμανική κυβέρνηση ποιεί την νήσσα για το «ιταλικό πρόβλημα», καθώς τόσο η Μέρκελ όσο και οι σοσιαλδημοκράτες εταίροι της ασχολούνται κατά προτεραιότητα με τα δικά τους μεγάλα προβλήματα. Το κενό έρχεται να καλύψει το βαρύ πυροβολικό των «έγκυρων» γερμανικών ΜΜΕ, με μια αισχρή αντιιταλική καμπάνια που θυμίζει το ελληνικό καλοκαίρι του 2015…

Έτσι ραγίζει το μέτωπο που θα έπρεπε να ορθωθεί εναντίον της αλαζονικής ευρωκρατίας, και φυσικά αποτρέπεται η λαϊκή κινητοποίηση – προϋπόθεση για να έχει ελπίδες η προσπάθεια άσκησης των όποιων κυριαρχικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει στα κράτη μέλη. Πόσο μάλλον που και τα υπολείμματα της ιταλικής Αριστεράς περί άλλων (ευρωεκλογών) τυρβάζουν, και η αντιπαράθεση μοιάζει να μην τα αφορά… Οπότε, καθώς καμία πλευρά δεν μοιάζει ικανή να επιβληθεί, το ματς παίρνει διαρκείς παρατάσεις: η Ιταλία θα υποβάλει για τρίτη φορά μια «ελαφρά διορθωμένη» (σύμφωνα με τον Κόντε) απάντηση στην απορριπτική απόφαση της Κομισιόν, και το γαϊτανάκι θα συνεχιστεί μέχρι και τον επόμενο χρόνο.

Δουλεύουν φουλ οι μηχανές για την εκδίωξη των 5 Αστέρων

Στο μεταξύ όμως η αυτοϋπονόμευση σπάει όλα τα ρεκόρ. Πέρα από τον Κόντε, που διαβεβαιώνει τις Βρυξέλλες ότι επιδιώκει αυτό που στα ελληνικά είχε καταγραφεί ως… προωθητικός συμβιβασμός, ο ΥΠΟΙΚ Τρία κινδυνολογεί για την άνοδο των σπρεντ των ιταλικών ομολόγων – που, αποδεδειγμένα, ανεβοκατεβαίνουν βάσει πολιτικών σκοπιμοτήτων. Ταυτόχρονα δεν περνά μέρα που να μην διαβεβαιώνει ότι «δεσμευόμαστε να βρούμε μια κοινά αποδεκτή λύση» κι ότι «ο έλεγχος της ιταλικής οικονομίας από ειδικούς μηχανισμούς(!) εγγυάται τη μείωση του δημόσιου χρέους». Τόσο ο Τρία όσο κι αυτοί που τον ανέχονται (περιλαμβανομένων των 5 Αστέρων) παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν πως η μοναδική «κοινά αποδεκτή» από την ευρωκρατία λύση είναι η συμμόρφωση της Ρώμης.

Ο μπερλουσκονικός Ταγιάνι καλεί τη Λέγκα να εγκαταλείψει τον «αφύσικο γάμο της» με τους 5 Αστέρες και να επανέλθει σε μια νέα συγκυβέρνηση, αυτή τη φορά με τη Φόρτσα Ιτάλια και τους ακροδεξιούς Αδελφούς της Ιταλίας…

Ο μπερλουσκονικός Ταγιάνι, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και πρώην (ίσως και… μέλλων;) σύμμαχος του Σαλβίνι, μιλάει πιο καθαρά όταν καλεί τη Λέγκα να εγκαταλείψει τον «αφύσικο γάμο της» με τους 5 Αστέρες και να επανέλθει σε μια νέα συγκυβέρνηση, αυτή τη φορά με τη Φόρτσα Ιτάλια και τους ακροδεξιούς Αδελφούς της Ιταλίας. Παρεμπιπτόντως, ευρωπαϊστές και λοιποί «δημοκράτες» μηνύουν με κάθε τρόπο στον Σαλβίνι ότι, αν το κάνει, θα πάψει να αντιμετωπίζεται ως ακροδεξιό μίασμα. Διότι το πρόβλημα της ευρωκρατίας δεν είναι βέβαια οι αντιμεταναστευτικές πολιτικές του Σαλβίνι, αλλά το κακό παράδειγμα που δίνει η (υπόσχεση για) άσκηση μιας «λαϊκίστικης» κοινωνικής πολιτικής και η υπεράσπιση της έννοιας της κυριαρχίας.

Κατενάτσιο μέχρι να έρθει η ώρα του ξεκαθαρίσματος λογαριασμών

Εντείνονται λοιπόν οι υπόγειες διεργασίες στην κατεύθυνση απαλλαγής των πάντων από τους 5 Αστέρες, αν και αυτό για την ώρα δεν θεωρείται ρεαλιστικό. Οπότε συνεχίζεται το… κατενάτσιο, και η ενδοκυβερνητική κόντρα περιορίζεται σε αψιμαχίες. Μία από αυτές έλαβε χώρα τη νύχτα της Τρίτης στην ιταλική βουλή, όταν οι περισσότεροι βουλευτές του Σαλβίνι ψήφισαν μαζί με αυτούς του Ρέντσι και του Μπερλουσκόνι ενάντια στην ουσία του νόμου για την καταπολέμηση της διαφθοράς – που αποτελεί κεντρικό επίδικο για τους 5 Αστέρες. Συγκεκριμένα, υπερψήφισαν μια τροπολογία που εξαιρεί την κατάχρηση κεφαλαίων από τα διωκόμενα αδικήματα…

Επρόκειτο για ένα «ατυχές συμβάν», κατά τον Σαλβίνι. Στην πραγματικότητα ήταν ένα ακόμη προειδοποιητικό καμπανάκι για το κόμμα του Ντι Μάιο. Πόσα καμπανάκια χρειάζονται οι 5 Αστέρες για να συνειδητοποιήσουν ότι τους σύρουν στο σφαγείο, είναι άγνωστο. Σίγουρα πάντως οι Βρυξέλλες πανηγυρίζουν για τους πόντους που κερδίζουν χάρη στην «ατυχή» συνεργασία της κατά τα άλλα επάρατης Λέγκας με την φιλοευρωπαϊκή κεντροδεξιοαριστερή αντιπολίτευση. Εάν μάλιστα ο Σαλβίνι καταφέρει να «απεγκλωβιστεί» από τον… λαϊκισμό των 5 Αστέρων, θα απολαύσει την ευμενή ουδετερότητα που επιδεικνύουν οι υποκριτές των Βρυξελλών έναντι των Αυστριακών ομοϊδεατών του.

* Ο προϋπολογισμός της ιταλικής κυβέρνησης είναι πλήρως συμβατός με τους  δημοσιονομικούς κανόνες της Ε.Ε. (βλ. μεταξύ άλλων φύλλο 429).

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!