Γαργάρες, ξανά
Ο Μελανσόν είναι αισχρός υβριστής (τόλμησε να χαρακτηρίσει τον Τσίπρα, έτσι στα καλά του καθουμένου, «μία από τις πλέον ελεεινές μορφές της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής»), είναι ανεύθυνος και ιερόσυλος (έχει το θράσος να αμφισβητεί τη γραμμή του ιερατείου των Βρυξελλών), είναι και λίγο εθνικιστής (γέμισε γαλλικές σημαίες τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του), αλλά τι να κάνουμε που πέσαμε στην ανάγκη του. Οπότε γράφτα στο χιόνι: ο Μελανσόν δείχνει το δρόμο και είναι η ελπίδα μας, όπως είπε και η… «ελεεινή μορφή». Η Αυγή πάντως φυλάει τα ρούχα της για να ’χει τα μισά: εντάξει, καλά τα κατάφερε ο Μελανσόν, γράφει, αλλά έχει «βοναπαρτική ιδιοσυγκρασία» και είναι «εκκεντρικός». Κλαυσίγελως.
Ε.Φ.
Στην πυρά!
Ο καθηγητής Πνευμονολογίας (και με φιλοδοξίες που δύσκολα κρύβονται;) Θεόδωρος Βασιλακόπουλος δήλωσε ότι «δεν γίνεται να είσαι υγειονομικός και να μην πιστεύεις στην Επιστήμη». Ήρθε δεύτερος βέβαια: το ίδιο είχε πει κι ο πλέον επιτυχημένος υπουργός Υγείας στην ιστορία του ελληνικού κράτους, ο κ. Θάνος Πλεύρης – πάντα για να δικαιολογήσει την «αναστολή εργασίας» (αιωνίως) 7.500 ανεμβολίαστων υγειονομικών. Κι ευχαριστημένοι να είναι που δεν τους κάψαμε στην πυρά. Πώς το λέγαμε παλιά; «Επιστήμη, δουλάρα του κεφάλαιου», άλλοθι των πάντων.
