Κυρία Κεραμέως, δεν πειράζει…
Δεν πειράζει που δεν υπάρχουμε «στα κανάλια», που δεν μας δίνουν σημασία παρά μόνο αν πρόκειται να μας κατηγορήσουν για τεμπέληδες, άχρηστους κ.ο.κ. Σημασία έχει που δίνουμε σημασία ο ένας στον άλλο, που με όλα τα κουτσά και τα στραβά που κουβαλάμε και εμείς και το δημόσιο σχολείο, πονάμε ακόμα και τη δουλειά μας και τα παιδιά μας. Και γι’ αυτό δεν μπορούμε να διανοηθούμε το τι ακριβώς σημαίνει «κακό σχολείο» και ποιοι τελικά μαθητές το «αξίζουν».
Τ.Β.
Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε
Αν είχαν αληθινά θελήσει να δώσουν Νόμπελ στη δημοσιογραφία, αν ήθελαν αληθινά να τιμήσουν όσους δημοσιογράφους παγκοσμίως αγωνίζονται να κάνουν σωστά τη δουλειά τους χωρίς να λογαριάζουν εξουσίες, θα έδιναν το Νόμπελ στον Τζούλιαν Ασάνζ. Όλα τα άλλα είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.
Lamprini Thoma
Τι παίρνουν και δεν μας δίνουν;
«Ο εχθρός δεν βρίσκεται στις γειτονικές χώρες, και δεν εννοώ μόνο στους λαούς (κάτι που είναι αυτονόητο), αλλά ούτε καν στις πολιτικές ηγεσίες τους… Ακόμη και στην εντελώς εξωφρενική περίπτωση ενός διμερούς πολέμου, η συνειδητή επιλογή μιας ώριμης κοινωνίας θα ήταν να αντιταχθεί χωρίς στρατιωτικά μέσα, αλλά με ειρηνικές μεθόδους μαζικής ανυπακοής, που θα καθιστούσαν αδύνατη την επικράτηση του υποτιθέμενου εισβολέα… [Ένα σύγχρονο προοδευτικό κράτος] θα θέσπιζε ένα χρονοδιάγραμμα για σταδιακή μετατροπή του υπουργείου Εθνικής Άμυνας σε υπουργείο Κοινωνικής Άμυνας και Προστασίας… με μετατροπή των ενόπλων δυνάμεων σε ένα ευέλικτο άοπλο σώμα σωτηρίας της κοινωνίας από πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς και κάθε φυσικό φαινόμενο που απειλεί σοβαρά ανθρώπινες ζωές και περιουσίες» [από άρθρο μέλους του Τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΜέΡΑ25 στην ΕφΣυν].
Για την αντιγραφή και τον… μη σχολιασμό
Ε.Φ.
Ε μα, πόση υπομονή να κάνει πια;
Περί του συντρόφου Ερντογάν ο λόγος, που είδε κι απόειδε να περιμένει μάταια τους Ρώσους, Ιρανούς και άλλους να πατάξουν επιτέλους όσους επιτίθενται στον τουρκικό στρατό και τους συμμάχους του (τζιχαντιστές, αλλά… μετριοπαθείς!), που έχουν «απελευθερώσει» τμήματα της συριακής επικράτειας από τον κακό Άσαντ και τους ακόμη κακότερους Κούρδους. «Η υπομονή μου εξαντλήθηκε», δήλωσε ο Ερντογάν. Όχι, δεν θα αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής, το αντίθετο: θα εξαπολύσει, λέει, μεγάλη επίθεση εναντίον των τρομοκρατών (όχι των δικών του – των Κούρδων ντε, αυτοί είναι βεριτάμπλ τρομοκράτες!). Με το δίκιο του: επειδή δηλαδή ζουν εκεί πάππου προς πάππο οι Κούρδοι, νομίζουν ότι δικαιούνται να στρέφονται εναντίον των Τούρκων απελευθερωτών;
Μ.Α.
