Ξύπνησαν απότομα!
Όσο κι αν φαίνεται τραβηγμένο από τα μαλλιά, δύο μέρες, ναι, δύο μέρες πριν από τις εκλογές, το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής του Υπουργείου Περιβάλλοντος, ανακήρυξε διατηρητέα κτήρια τους κινηματογράφους «Αττικόν» και «Απόλλων» που είχαν καεί το 2012! Επτά ολόκληρα χρόνια χρειάστηκαν, τα πέντε επί ΣΥΡΙΖΑ, για να καταλήξουν ότι αυτά τα κτήρια είναι πολύ σημαντικά και πρέπει να διασωθούν! Δεν ντρέπονται που τα κτήρια παραμένουν ερειπωμένα και μαυρισμένα επί τόσα χρόνια στο πιο κεντρικό σημείο της Αθήνας, στην οδό Σταδίου, αλλά είχαν το προεκλογικό θράσος να τα κηρύξουν διατηρητέα ως χαλάσματα!
Ι.Κ.
Πού τους βρήκαν;
Προφανώς η υφυπουργός εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου είναι ανιστόρητη, οι σπουδές της δεν συνεπάγονται αυτομάτως ούτε ιστορική γνώση ούτε ευαισθησία. Όμως φαίνεται ότι η άρνηση του αντιδικτατορικού αγώνα υιοθετείται από μεγάλο μέρος «Δαπιτών» της νέας γενιάς. Μπορεί να εκφράζεται με διάφορους τρόπους, από την επιπόλαιη διατύπωση μιας προσωπικής θέσης, θυμηθείτε την Έλλη Παπαγγελή, μέχρι το συγκεκριμένο ψευδοψυχιατρικό περικάλυμμα που προσδίδει μια επιζητούμενη σοβαρότητα και επιστημονικότητα. Στην πραγματικότητα ίσως δεν είναι απλώς μια προσωπική θέση, είναι πολιτική θέση που εκφράζει αρκετούς συνομήλικους και ιδεολογικά συνοδοιπόρους της.
Thalia Ieronymaki (fb)
Οι δικοί μας των άλλων
Ο Κούλης απαγόρευσε μεν στους υπουργούς του να προσλαμβάνουν συγγενείς τους, αλλά όχι και συγγενείς των άλλων υπουργών.
Pavlos Kirkasidis (fb)
Είναι δυνατόν;
Είναι δυνατόν να ακούς στην τηλεόραση να λέγεται με θαυμασμό (παραφράζω): «…να (επιτέλους) μια συντηρητική κυβέρνηση, ένας πρωθυπουργός με τα παιδιά του, με την γυναίκα του, που ορκίζεται με θρησκευτικό όρκο… υπάρχει μια διαφορά… κάτι άλλαξε…» κτλ. Είναι δυνατόν η λέξη «συντηρητική» να είναι μέλι στο στόμα του δημοσιογράφου; Είναι δυνατόν να χάθηκε η αξία του δικαιώματος να ορκίζεται όποιος θέλει στο ευαγγέλιο και όποιος θέλει να ορκίζεται στην τιμή του;
Eleni Alexandrakis (fb)
Ποιος χαίρεται;
Σ’ αυτή τη χώρα δε φτουράει η αλλαγή! Ψηφίζουμε άλλο, και βρισκόμαστε στα ίδια και χειρότερα. Για μένα η πρώτη φορά αριστερά ήταν μεγάλο αρνητικό σοκ! Από το 4% στο 17% και στο 35% ήταν ένα ξεπούλημα δρόμος! Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι θεωρούν καταστροφή το ότι έφυγε ο Σύριζα, δεν καταλαβαίνω επίσης γιατί κάποιοι πανηγυρίζουν με την επιστροφή της ΝΔ. Ζούμε στη χώρα του παραλόγου, δεν ξέρουμε ποιοί είμαστε και πού πάμε, πού ανήκουμε, είμαστε οργισμένοι, εχθρικοί προς το διπλανό, και καθόλου διατεθειμένοι να ωριμάσουμε επιτέλους, ν’ ανασκουμπωθούμε, να παράξουμε, να γίνουμε εμείς η εκπροσώπησή μας! Δεν είναι μέρα πανηγυριού σήμερα, είναι μέρα περισυλλογής, χαμηλών προσδοκιών και συνειδητοποίησης ότι αν εμείς δεν αλλάξουμε, καμία αλλαγή προς το καλύτερο δεν θα επέλθει!
Anna Nikolaidi (fb)
Οι ισχυροί ξεσπιτώνουν τους λαούς
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, σε όλο τον κόσμο, 37.000 άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ! Μέσα στο 2018, οι άνθρωποι που λόγω πολέμων, βίας, καταδίωξης ή κλιματικών συνθηκών, αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν ξεπέρασαν τα 13,6 εκατομμύρια! Κι σ’ αυτό τον εκπληκτικό αριθμό, ανατριχιαστικό είναι και το γεγονός ότι περιλαμβάνονται 111.000 ασυνόδευτα παιδιά! Να σημειωθεί, κι ας μην το λέει ρητά ο ΟΗΕ, οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι θύματα των πολιτικών που ασκούν οι πλούσιες χώρες που υποκινούν και εξοπλίζουν τους αντιμαχόμενους, ή κάνουν τα στραβά μάτια στα φιλικά τους πολεμοχαρή καθεστώτα, π.χ. Σαουδική Αραβία και Ισραήλ, ή με τη ρύπανση που προκαλούν δημιουργούν αφόρητες συνθήκες για την επιβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων!
Ι. Κ.
