Η χονδρο-ειδής δήλωση του κ. Πάγκαλου «Όλοι μαζί τα φάγαμε» τη ζημιά της την έκανε. Δεν συναντήθηκε μόνο με την οργή, όπως ίσως αφελώς νομίζουμε κάποιοι, αλλά συνάντησε και τη σιωπηρή αποδοχή από όσους αρέσκονται να διαβάζουν κατά γράμμα τα… «σταράτα λόγια», αδιαφορώντας για το κρυφό, πραγματικό τους περιεχόμενο. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι «συνομίλησε» με ένα τμήμα του κοινωνικού σώματος -όχι ασήμαντο ποσοτικά- το οποίο «αναγνώρισε», στη δήλωση του ευτραφούς αντιπροέδρου, μιαν ανομολόγητη μέχρι πρότινος αλήθεια.
Αλήθεια που παραπέμπει στο μεγάλο μεταπολιτευτικό «φαγοπότι» όπου το γενικό πρόσταγμα είχαν μεν αρχιμάγειροι του φυράματος Πάγκαλου, δεν έλειπαν ωστόσο ποτέ απ’ το τραπέζι οι εκλεκτοί της εκλογικής πελατείας και της κολακείας, εννοείται.
Τώρα που η χώρα ξεπουλιέται, ακριβώς εξαιτίας της πολιτικής τού «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει…» η κατηγορία των «προθύμων» θα συνταχθεί εκ νέου με τον αλαζόνα κ. Πάγκαλο, όχι μόνο γιατί δεν θέλει να δαγκώσει το χέρι που την τάιζε τόσα χρόνια, όσο κυρίως διότι επιθυμεί να αποτελέσει στυλοβάτη που θα στηρίξει και θα αναπαράξει το παραπαίον, αλλά κυρίαρχο ακόμη, πολιτικό σύστημα. Κακά τα ψέματα, ο κύκλος του δεν έκλεισε παρά τη φραστική μεταμέλεια που μετέρχονται πρόσωπα και μηχανισμοί του, παρά τους όρκους σε αλλοτινές αρετές και αξίες που διαθέτει ο λαός, το έθνος, η πατρίδα… Όταν αυτοί λένε πατρίδα, εννοούν παρτίδα προφανώς, αλλιώς δεν θα συνωστίζονταν για το ποιος θα πουλήσει πρώτος τα εναπομείναντα ασημικά του δημοσίου πλούτου της.
Αλήθεια, ποιος είναι ο λόγος και ποια είναι η σχέση της πατρίδας που επικαλούνται οι εγχώριοι χαρτοπαίκτες της πολιτικής με την Ελλάδα του Ζαν Λικ Γκοντάρ, ο οποίος με πρόσφατες δηλώσεις του -και για πολλοστή φορά- υπεραμύνθηκε του πνευματικού της παρελθόντος, ζητώντας από την Ευρώπη και τους ηγέτες της, αντί να μας ζητούν πίσω τους τόκους και τα δάνεια να μας καταβάλλουν το δικό τους χρέος; Τουτέστιν, τα πνευματικά δικαιώματα που απορρέουν από τη χρήση της γλώσσας και της λογικής. «Οι Έλληνες μας έδωσαν τη λογική, ο Αριστοτέλης διατύπωσε το σπουδαίο “επομένως” -της λογικής επαγωγής. Χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη εκατομμύρια φορές, λαμβάνοντας τις σοβαρότερες αποφάσεις της ζωής μας. Ήρθε η ώρα ν’ αρχίσουμε να πληρώνουμε για τη χρήση της. Εάν κάθε φορά που χρησιμοποιούμε τη λέξη “επομένως” καταβάλλαμε από 10 ευρώ στην Ελλάδα, η κρίση μια μέρα θα έληγε και οι Έλληνες δεν θα ήταν υποχρεωμένοι να πουλήσουν τον Παρθενώνα στους Γερμανούς δήλωσε ο -80χρονος σήμερα- Γάλλος σκηνοθέτης.
Ο πνευματικός κόσμος του Γκοντάρ, οι Έλληνες και η Ελλάδα του, αποκλίνουν τραγικά από την πατρίδα του Πάγκαλου. Για τον τελευταίο η Ελλάδα μόνο ως επαίτης μπορεί να υπάρξει μέσα στον κοινό ευρωπαϊκό χώρο κι όχι ως ισότιμος εταίρος. Κάθε άλλη σκέψη είναι εχθρική στον ιδιοτελή, παρασιτικό και κοιλιόδουλο κόσμο του ιδίου και του πολιτικού προσωπικού που «διαπαδαγωγεί» με τις δηλώσεις του.
Τώρα που η χώρα ξεπουλιέται, ακριβώς εξαιτίας της πολιτικής τού «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει…» η κατηγορία των «προθύμων» θα συνταχθεί εκ νέου με τον αλαζόνα κ. Πάγκαλο, όχι μόνο γιατί δεν θέλει να δαγκώσει το χέρι που την τάιζε τόσα χρόνια, όσο κυρίως διότι επιθυμεί να αποτελέσει στυλοβάτη που θα στηρίξει και θα αναπαράξει το παραπαίον, αλλά κυρίαρχο ακόμη, πολιτικό σύστημα. Κακά τα ψέματα, ο κύκλος του δεν έκλεισε παρά τη φραστική μεταμέλεια που μετέρχονται πρόσωπα και μηχανισμοί του, παρά τους όρκους σε αλλοτινές αρετές και αξίες που διαθέτει ο λαός, το έθνος, η πατρίδα… Όταν αυτοί λένε πατρίδα, εννοούν παρτίδα προφανώς, αλλιώς δεν θα συνωστίζονταν για το ποιος θα πουλήσει πρώτος τα εναπομείναντα ασημικά του δημοσίου πλούτου της.
Αλήθεια, ποιος είναι ο λόγος και ποια είναι η σχέση της πατρίδας που επικαλούνται οι εγχώριοι χαρτοπαίκτες της πολιτικής με την Ελλάδα του Ζαν Λικ Γκοντάρ, ο οποίος με πρόσφατες δηλώσεις του -και για πολλοστή φορά- υπεραμύνθηκε του πνευματικού της παρελθόντος, ζητώντας από την Ευρώπη και τους ηγέτες της, αντί να μας ζητούν πίσω τους τόκους και τα δάνεια να μας καταβάλλουν το δικό τους χρέος; Τουτέστιν, τα πνευματικά δικαιώματα που απορρέουν από τη χρήση της γλώσσας και της λογικής. «Οι Έλληνες μας έδωσαν τη λογική, ο Αριστοτέλης διατύπωσε το σπουδαίο “επομένως” -της λογικής επαγωγής. Χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη εκατομμύρια φορές, λαμβάνοντας τις σοβαρότερες αποφάσεις της ζωής μας. Ήρθε η ώρα ν’ αρχίσουμε να πληρώνουμε για τη χρήση της. Εάν κάθε φορά που χρησιμοποιούμε τη λέξη “επομένως” καταβάλλαμε από 10 ευρώ στην Ελλάδα, η κρίση μια μέρα θα έληγε και οι Έλληνες δεν θα ήταν υποχρεωμένοι να πουλήσουν τον Παρθενώνα στους Γερμανούς δήλωσε ο -80χρονος σήμερα- Γάλλος σκηνοθέτης.
Ο πνευματικός κόσμος του Γκοντάρ, οι Έλληνες και η Ελλάδα του, αποκλίνουν τραγικά από την πατρίδα του Πάγκαλου. Για τον τελευταίο η Ελλάδα μόνο ως επαίτης μπορεί να υπάρξει μέσα στον κοινό ευρωπαϊκό χώρο κι όχι ως ισότιμος εταίρος. Κάθε άλλη σκέψη είναι εχθρική στον ιδιοτελή, παρασιτικό και κοιλιόδουλο κόσμο του ιδίου και του πολιτικού προσωπικού που «διαπαδαγωγεί» με τις δηλώσεις του.
Σταμάτης Μαυροειδής
Σχόλια
