Του Σταύρου Γεωργά
Όλος ο κόσμος λοιπόν είδε στην τηλεόραση τι εστί Χρυσή Αυγή, όλοι μείναμε τόσο άναυδοι όσο και οι τηλεπαρουσιαστές και πέφτοντας σε παρατεταμένη κρίση αναστοχασμού συνειδητοποιήσαμε, επιτέλους, τι είχαμε ψηφίσει προχθές. Γιατί ώς τότε δεν ξέραμε. Και τώρα που ξέρουμε, δεν θα το ξανακάνουμε – εννοείται αυτό. Θ’ αγανακτήσουμε μάλιστα, καταπώς συνηθίζουμε, γιατί ο ποινικός ρύπος κηλίδωσε τις ιδέες που μας γοήτευαν – κι οι αποκαλύψεις θόλωσαν τη λάμψη όσων επικροτούσαμε πάντα…
Η σημερινή σπίλωση αναστρέφει τη μέχρι χθες αποκάθαρση – και διαδραματίζεται στο ίδιο πεδίο, με τα ίδια μέσα: Είπαμε, ξείπαμε, όπως συμβαίνει στον κόσμο του life style – και δεν θα ξαναψηφίσουμε αυτούς τους άθλιους που (άκουσον, άκουσον το δελτίο ειδήσεων των οκτώ!) ναι μεν είχαν δεδηλωμένες νεοναζιστικές ιδέες, αλλά κανείς ώς τώρα δεν ήξερε πως είχαν δομή στρατιωτικής οργάνωσης, γεγονός που δεν συνεπάγονται οι ιδέες τους, αποκαλύφθηκε και πάθαμε σοκ, κανείς δεν ήξερε πως, παρά τις νεοναζιστικές ιδέες τους, έδερναν και σκότωναν ανθρώπους, αν και ως επί το πλείστον αλλοδαπούς και, κυρίως, βλέποντας και ακούγοντάς τους, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι άνθρωποι τέτοιας ποιότητας, άνθρωποι κυνημένοι από την εύλογη απέχθεια προς τους ξένους που μας τρώνε τις δουλειές και φταίνε για την κατάντια μας, άνθρωποι εμπνευσμένοι από το όραμα της γιαγιάς που πάει να πάρει τη σύνταξή της ασφαλής, επιτέλους, απ’ τους Πακιστανούς που μεγάλωσαν κλέβοντας συντάξεις, άνθρωποι που σέβονται την τίμια δουλειά μας και τον ιδρώτα μας, που μας δίνουν αίμα ελληνικό και πατάτες για ελεημοσύνη, ξέρουν λοιπόν τι θα πει φτώχεια, τι θα πει στέρηση, τι θα πει νοικοκυροσύνη προπάντων (γιατί προπάντων οι νοικοκυραίοι συνθλίβονται), ήταν μπράβοι της νύχτας και νταβατζήδες, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, για να ξεχάσουμε ολότελα πια τους φόνους, που μπορεί και να ’ναι αναγκαίο κακό, και να πάμε ακόμη πιο κοντά στην καρδιά του ζητήματος, ότι ξέπλεναν βρόμικο χρήμα, άρα δεν εννοούσαν αυτά που έλεγαν, δεν ήταν στ’ αλήθεια ηθικοί, αντισυστημικοί, τρελαμένοι με τον κομφορμισμό της δημοκρατίας, αγανακτισμένοι όπως κι εμείς.
Ελπίζουμε να έρθουν άλλοι που θα εννοούν όσα έλεγαν τούτοι εδώ – για να τους χειροκροτήσουμε και εντέλει να τους ψηφίσουμε. Τούτοι εδώ μας διέψευσαν οικτρά: Δεν ήσαν νεοναζιστικό κόμμα, ήσαν εγκληματική συμμορία. Κι έτσι, εν μία νυκτί, απορφανιστήκαμε… Θα χαίρεται τώρα ο Αλβανός Τσενάι που πήγε να μολύνει την ελληνική σημαία και, αν θυμάστε, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, μια οργάνωση κάθε άλλο παρά εγκληματική, τον ξωπέταξε. Θα χαίρονται κι οι όμοιοί του – αλλά όχι για πολύ: Η δημοκρατία που τυπικά τους καλύπτει έδωσε ρεσιτάλ υποκρισίας και έχασε κάθε ηθικό έρεισμα. Το κόλπο της εγκληματικής οργάνωσης θα εφαρμοστεί στους υποστηρικτές τους – που δεν μπορούν καν να ελπίζουν πως θα επιβιώσουν τουλάχιστον οι ιδέες τους, αφού οι ιδέες τους καμιάν απήχηση δεν έχουν στην κοινωνία, σ’ εμάς…
Απορφανιστήκαμε – αλλά μόνο προσωρινά. Βουβή κι αγαναχτισμένη πλειοψηφία, λεηλατημένοι, άνεργοι κι έτοιμοι να ξεχάσουμε τι συνέβαινε χθες, θα βρούμε πού να επενδύσουμε την απόγνωση. Κι όσοι μας διέψευσαν θα γυρίσουν με άλλη, άρεια, δίχως ρύπους μορφή – και η γη θα τρέμει…
