Κοινή διακήρυξη των ιταλικών συνδικάτων βάσης
Οι συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες και οργανώσεις USB, Slaicobas, ORSA, Cib-Unicobas, Snater, SICobas και USI, που συνεδρίασαν από κοινού στις 24 Αυγούστου 2011, συμφώνησαν στα παρακάτω:
Η γενική 8ωρη απεργία της 6ης Σεπτέμβρη 2011 αποτελεί ένα πρώτο βήμα μιας κινητοποίησης που δεν εξαντλείται σε αυτή την αγωνιστική κίνηση και η οποία στηρίζει την παρακάτω πλατφόρμα:
– Ενάντια στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις κυβερνητικές μανούβρες που εφαρμόζουν τα μέτρα που επιβάλλει η Ευρώπη, οι τράπεζες και οι ισχυρές χρηματιστικές δυνάμεις που έχουν καθορίσει και κερδοσκοπήσει από την τρέχουσα παγκόσμια κρίση.
– Για την ακύρωση του Χρέους, το μπλοκάρισμα των αμυντικών δαπανών και μια εθνική και ευρωπαϊκή πολιτική που βασίζεται στα δικαιώματα και τις νόμιμες προσδοκίες των λαών και όχι των χρηματιστών και των κερδοσκόπων.
– Ενάντια στη φοροδιαφυγή και τη φοροκλοπή, την εισφοροδιαφυγή και την εισφοροκλοπή και για μια δημοσιονομική πολιτική που θα στηρίζει την εξαρτημένη εργασία και τα εισοδήματα, όπως και το δικαίωμα στη στέγαση.
– Για ένα υψηλό φόρο κληρονομιάς και για τη φορολόγηση των χρηματιστηριακών κερδών και συναλλαγών, ενάντια στη συνταγματοποίηση των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και της ελεύθερης αγοράς.
– Για την εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής -για τη χώρα- σημασίας μεγάλων επιχειρήσεων.
– Για την υπεράσπιση του Εργατικού Κώδικα, αποτρέποντας την επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και στο «συμβόλαιο κοινωνικής ειρήνης» το οποίο η κυβέρνηση θέλει να μετατρέψει σε νόμο.
– Για τη μείωση του ωραρίου εργασίας με παράλληλη διατήρηση του μισθού, το ξεμπλοκάρισμα των εργασιακών συμβάσεων, την υπεράσπιση της Πανεθνικής Συλλογικής Σύμβασης, τη θέσπιση κοινωνικού ελάχιστου εισοδήματος, το τέλος της εργασιακής αβεβαιότητας και το δικαίωμα στη σταθερή εργασία.
– για τη γενικευμένη νομιμοποίηση των μεταναστών και την ανανέωση της άδειας παραμονής όσων έμειναν χωρίς δουλειά.
– Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις (που βαφτίζονται απελευθερώσεις) και για την υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών.
– Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των σχολείων, της έρευνας και του πανεπιστημίου και για το δικαίωμα στη Γνώση.
– Ενάντια στην κατάργηση των γιορτών της 1ης Μάη και της 25ης Απρίλη.
– Για την εκπροσώπηση και τη δημοκρατία στους χώρους δουλειάς.
Την 6η Σεπτέμβρη οι συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες και οργανώσεις που υπογράφουν το κείμενο αυτό θα διαδηλώσουν σε πολλές ιταλικές πόλεις σε πλατείες διαφορετικές από εκείνες που θα διαδηλώσει η Cgil. Πέραν της γενικής απεργίας, συμμεριζόμαστε πλέον και την αναγκαιότητα να εξειδικεύσουμε και να προβούμε σε μια σειρά πρωτοβουλίες σε πανεθνικό και περιφερειακό επίπεδο και σε μια μακρόπνοη ουσιαστική κινητοποίηση, με αφετηρία την 6η Σεπτέμβρη και την πανεθνική συνέλευση της 10ης Σεπτέμβρη που θα διεξαχθεί στη Ρώμη.
Μετάφραση διακήρυξης: Πέτρος Αλ Αχμάρ
* Η Cgil είναι μία από τις 3 παραδοσιακές «επίσημες» εργατικές συνομοσπονδίες, η οποία καθοδηγούνταν από το πάλαι ποτέ Ιταλικό Κ.Κ. και σήμερα πρόσκειται στην «κεντροαριστερά». Παρ’ όλο που μέχρι σήμερα έχει συνυπογράψει σχεδόν όλες τις αντεργατικές συμφωνίες με την κυβέρνηση, τους εργοδότες και τις τράπεζες, η Cgil έχει παραμεριστεί από τον Μπερλουσκόνι, ο οποίος προνομοποιεί τις σχέσεις του με τις υπόλοιπες, ακόμη πιο φιλοκυβερνητικές, επίσημες ομοσπονδίες.
