Μια περίεργη ατμόσφαιρα επικρατεί ετούτη την Άνοιξη του 2021. Η φύση ήταν συνεπής στο ραντεβού της, αλλά όλα τα άλλα μένουν μπερδεμένα, ρευστά, καταθλιπτικά. Και, κυρίως, χωρίς να φαίνεται κάποια προοπτική. Φορτωμένος καιρός από όλες τις μεριές.
Στην ευρύτερη περιοχή, μετά την εκλογή του Μπάιντεν, βαραίνουν σύννεφα έντασης και πολεμικών προετοιμασιών. Από Ουκρανία έως Αφρική και στενά του Ορμούζ υπάρχει μια υπερδιέγερση των εντάσεων.
Στην Ιαπωνία αποφάσισαν να ρίξουν στη θάλασσα τα μολυσμένα με ραδιενέργεια νερά από το ατύχημα της Φουκουσίμα.
Η μάχη των εμβολίων μαίνεται, ενώ τα θύματα στη χώρα μας ξαναπιάνουν τον αριθμό των 100 ημερησίως. Ήδη οι νεκροί είναι πάνω από 9.000. Τώρα η κυβέρνηση αποφάσισε να γίνουν οριζόντιοι εμβολιασμοί (χωρίς δηλαδή κριτήρια ηλικίας και υγείας) σε όλα τα νησιά κάτω των 10.000 κατοίκων. Ο λόγος απλός: να είναι covid-free για τον τουρισμό και να πανηγυρίζουν οι γερμανικές, αγγλικές κ.λπ. ταξιδιωτικές εταιρείες. Ο υπόλοιπος πληθυσμός ας περιμένει, κι ας μην έρχεται πολύ σε επαφή με τουρίστες που θα κινούνται εντός της χώρας.
Στη Γαλλία ψηφίστηκε ο νόμος για την «καθολική ασφάλεια» που ποινικοποιεί την «κακόβουλη μετάδοση εικόνων αστυνομικών», δηλαδή περιορίζει την πληροφόρηση για την κτηνωδία που επιδεικνύουν τα γαλλικά ΜΑΤ ενάντια σε διαδηλωτές. Το ξύλο α λα Μακρόν είναι πρότυπο για αντιγραφή σε όλη την Ευρώπη, το είδαμε να εφαρμόζεται και στη χώρα μας.
Ο υπουργός Εργασίας της Ελλάδας –που δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του– εισηγείται με χαρά νομοσχέδιο που θα επιφέρει μεγάλες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, κατεδαφίζοντας ότι έχει μείνει ακατεδάφιστο μέχρι τώρα. Ο εργαζόμενος, λέει, θα ορίζει το ωράριο εργασίας του, και θα διευκολύνεται να πάει να μαζέψει τις ελιές του. Τι στοργικό υπουργείο «Εργασίας»… Η τηλεργασία εκτοξεύθηκε από 4% σε 24% μέσα στην πανδημία, ενώ η ανεργία καλπάζει ξανά.
Στις ΗΠΑ η αστυνομία εξακολουθεί να σκοτώνει έγχρωμους πολίτες, νέους κυρίως, ενώ περιστατικά μακελειών γίνονται όλο και πιο συχνά. Τώρα έχουμε τη δυνατότητα να τα βλέπουμε απευθείας ή στο διαδίκτυο. Πιστολιές όμως πέφτουν και στην Ελλάδα, όπου η μαφιοζοποίηση προχωρά κι αυτή…
Στην Ελλάδα το σχέδιο «Ελλάδα 2.0» αποκτά κάποιες διαστάσεις πιλοτικές για τις αναδιαρθρώσεις που απαιτούνται και την επιχειρηματικότητα στη χώρα. Βέβαια όλα είναι στο πλαίσιο των σχεδιασμών, παρά τις πρώτες πανηγυρικές παρουσιάσεις.
Ο τουρκικός επεκτατισμός δεν κάνει σκόντα. Ως μεγάλη περιφερειακή δύναμη ελίσσεται, και επιβάλλει όπου μπορεί και όσο μπορεί τις διεκδικήσεις του. Η πρόσφατη συνάντηση των δύο υπουργών Εξωτερικών και η αψιμαχία τους μπροστά στις κάμερες δεν πρόκειται να ανακόψει πιο συνολικούς σχεδιασμούς. Η αντίσταση και τελικά η ήττα του τουρκικού επεκτατισμού είναι κεντρικό ζήτημα.
Για τη χώρα δεν μπορούν να διαχωριστούν τα μέτωπα στο στιλ από εδώ τα εθνικά, από εκεί τα οικονομικά και λίγο πιο πέρα τα κοινωνικά. Ούτε μπορεί να υπάρχει μέτωπο δυνάμεων χωρίς δημοκρατία, ελευθερία και ενημέρωση. Για παράδειγμα νομοσχέδιο Χατζηδάκη για εργασιακά, πρόγραμμα «Ελλάδα 2.0», νόμος για απόδημο Ελληνισμό και εκλογές, φιμωμένα ΜΜΕ, αστυνομοκρατία, καταπάτηση της Δημοκρατίας, ιδιωτικοποιήσεις, κλειστά πανεπιστήμια, προσφυγικό, δεν μπορούν να εγγυηθούν μια γραμμή εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.
Μια κοντή κουβέρτα δεν καλύπτει και πόδια και κεφάλι. Γιατί ακόμα και την άνοιξη κάνει ψύχρα…
