Εκρηκτική αύξηση ανεργίας, πτώση κατανάλωσης κι ο Όλι Ρεν αναγγέλλει περικοπή του επιδόματος ανεργίας!
Τα πρώτα δείγματα του 2011 μιλούν για ακραία φαινόμενα κοινωνικής εξαθλίωσης, που απλώνονται σε μεγάλες μάζες του πληθυσμού. Ακόμα και τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ, που γνωρίζουμε πόσο απέχουν από τη πραγματικότητα, κατέγραψαν αύξηση 5,51% των ανέργων τον Ιανουάριο του 2011 σε σχέση με το Δεκέμβρη του 2010. Μια ανεργία που αποκτά όλο και πιο ανατριχιαστικά χαρακτηριστικά: σχεδόν το 1/3 των ανέργων (28,29%) είναι μέχρι 30 ετών, το 35,82% είναι άνεργοι πάνω από 12 μήνες. Το μεγαλύτερο πλήγμα έχει δεχτεί ο γυναικείος πληθυσμός που κατέχει το προνόμιο να αποτελεί το 57,14% των ανέργων.
Κι ενώ η ανεργία καλπάζει, οι άνεργοι απολαμβάνουν όλο και μικρότερη κοινωνική προστασία, αφού στο ίδιο διάστημα ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων μειώθηκε κατά 7,06%. Συνολικά 689.558 άνεργοι βρίσκονται στις λίστες του ΟΑΕΔ, αριθμός που αποτελεί μεταπολεμικό ρεκόρ και από αυτούς μόνο 258.285 λαμβάνουν επίδομα ανεργίας. Τον ίδιο μήνα που αυξήθηκε η ανεργία, 16.619 άτομα έπαυσαν να λαμβάνουν και αυτό το επίδομα ανεργίας!
Αυτή η έκρηξη της ανεργίας, σε συνδυασμό με τις γενικευμένες περικοπές μισθών έχει οδηγήσει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού στη φτώχεια. Ο όγκος των πωλήσεων στο λιανεμπόριο παρουσιάζει μείωση 19,9%, χωρίς να υπολογίζεται η ραγδαία πτώση των καυσίμων και των λιπαντικών. Και αυτά δεν είναι στοιχεία που τα αναδεικνύει κάποια… ανατρεπτική οργάνωση, αλλά η ίδια η συνομοσπονδία των εμπόρων (ΕΣΕΕ), που δεν διακρίνεται για την αντιμνημονιακή της στάση. Αναλύοντας, μάλιστα, η ΕΣΕΕ τα επιμέρους στοιχεία, καταγράφει μείωση όγκου πωλήσεων σε απολύτως αναγκαία αγαθά, όπως τα τρόφιμα (η κατηγορία τρόφιμα – ποτά – καπνός έχει υποστεί μείωση 20%), τα είδη ένδυσης – υπόδησης (-23,6%), αλλά και τα βιβλία – χαρτικά (-16,7%).
Η πτώση της κατανάλωσης οδηγεί σε αφανισμό μικρών επιχειρήσεων από το λιανεμπόριο, στέλνοντας εργαζόμενους και μικροεργοδότες ή αυτοαπασχολούμενους από τις επιχειρήσεις που κλείνουν στην ανεργία. Το Δεκέμβριο του 2010, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΕΕ, καταγράφηκε μείωση 11% των εργοδοτών στο εμπόριο και 4% των αυτοαπασχολούμενων.
Σε αυτό το τοπίο, τα μέτρα της κυβέρνησης αντί να στρέφονται στην ανακούφιση των ανέργων, αξιοποιούν την τεράστια πίεση της ανεργίας για να προσφέρουν κι άλλες απαλλαγές στο κεφάλαιο. Όπως το πρόγραμμα «μαθητείας» που θα προσφέρει στην εργοδοσία 10.000 νέους 16 – 24 ετών με αμοιβή στο 80% του βασικού μισθού και πλήρη απαλλαγή ασφαλιστικών εισφορών. Ή την «επιταγή επανένταξης» 10.000 ανέργων, που αντί να λαμβάνουν αυτοί το επίδομα ανεργίας, θα το παίρνουν οι… εργοδότες, οι οποίοι απλά θα καταβάλλουν από τα ταμεία τους τη διαφορά μισθού – επιδόματος ανεργίας.
Και επειδή αυτά όπως φαίνεται δεν αρκούν, ήρθε από τις Βρυξέλλες δια στόματος του επιτρόπου Όλι Ρεν και η επιβεβαίωση ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να περικόψει τα επιδόματα ανεργίας κατά 500 εκατ. ευρώ, εισάγοντας τη μέθοδο των εισοδηματικών κριτηρίων. Πλέον για να δικαιούσαι επίδομα ανεργίας, πρέπει να μη διαθέτεις κανένα περιουσιακό στοιχείο!
Αυτή η γενικευμένη κοινωνική βαρβαρότητα, που οδηγεί σε πλήρη ανατροπή των δεδομένων και αναδιανομή των εισοδημάτων προς όφελος μιας μικρής μερίδας μεγάλων επιχειρηματιών και ξένων πολυεθνικών, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι αποτελεί και τον κεντρικό στόχο της μνημονιακής πολιτικής της κυβέρνησης Παπανδρέου. Τον βλέπουμε να ξετυλίγεται είτε σε επίπεδο κρατικής πολιτικής με την επιβολή των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων, ή των οριζόντιων περικοπών στις δημόσιες υπηρεσίες, είτε σε επίπεδο επιχειρηματικών επιδιώξεων με τις απολύσεις και περικοπές σε σειρά μεγάλες επιχειρήσεις όπως η Ιντρακόμ, η Cosmote, η Wind, ή οι πολυεθνικές του φαρμάκου.
Κι αυτός ο στόχος της βίαιης ερημοποίησης της ελληνικής κοινωνίας θέτει νέα δεδομένα στους εργατικούς αγώνες και επιβάλλει όλο και πιο πολιτικά αιτήματα. Η αντίδραση στο κίνημα Δεν πληρώνω, αποδεικνύει τι πραγματικά ανησυχεί κυβέρνηση και τρόικα.
