Ο Τραμπ απειλούσε τους Παλαιστίνιους ότι η Γάζα θα γίνει κόλαση εάν δεν εξακολουθήσουν να απελευθερώνουν τους ισραηλινούς ομήρους, ακόμη κι αν οι ισραηλινοί παραβιάζουν την εκεχειρία. Ίσως αδυνατεί να φανταστεί πόσο άσφαιρες ακούγονται οι απειλές του σε όσους ζουν την καθημερινή κόλαση της παράνομης κατοχής και της αέναης απόπειρας εξανδραποδισμού τους εδώ και δεκαετίες. Προτείνει, επιπλέον, τη «μετεγκατάσταση» των Παλαιστινίων οπουδήποτε εκτός από την πατρίδα τους, και τη μετατροπή της Γάζας σε Κυανή Ακτή. Πέρα από την εύλογη αντίθεση ακόμη και των πιο εξωνημένων αντιδραστικών καθεστώτων της περιοχής, πάλι αδυνατεί να φανταστεί ότι δεν σκέφτονται όλοι οι άνθρωποι ως αεριτζήδες μπίζνεσμεν. Και θυμώνει που οι αυτόχθονες αρνούνται να ανταλλάξουν τα «ερείπια» με ένα «ωραίο διαμερισματάκι κάπου αλλού».
Εννοείται ότι δεν τον ενδιαφέρει που το κατοχικό κράτος από την πρώτη στιγμή παραβιάζει –όπως και στον Λίβανο– την εκεχειρία που το αδούλωτο φρόνημα του Παλαιστινιακού λαού το ανάγκασε να αποδεχθεί (300 άμαχοι δολοφονημένοι εν μέσω «κατάπαυσης του πυρός», και η ανθρωπιστική βοήθεια εξακολουθεί να μπαίνει με το σταγονόμετρο). Το μόνο που τον νοιάζει είναι να κλείσει την υπόθεση των ομήρων ώστε οι ΗΠΑ και το Ισραήλ να περάσουν στην επόμενη φάση: όχι της εκεχειρίας, που προβλέπει την οριστική απόσυρση των γενοκτόνων από τη Γάζα, αλλά της ανατίναξης της συμφωνίας με οποιοδήποτε πρόσχημα, προκειμένου να προχωρήσει η εθνοκάθαρση. Εάν τελικά εδραιωθεί μια κερδοφόρα τάξη νεκροταφείου στην περιοχή, η βορειοαμερικανική ελίτ θα είναι ικανοποιημένη. Εάν όχι, σε κάποιον τρίτο θα φορτώσει τον λογαριασμό.
Πέφτουν (ξανά) οι μάσκες
Ίσως όμως η πιο συγκλονιστική είδηση της εβδομάδας να είναι άλλη: η παραδοχή του ισραηλινού πρώην υπουργού Άμυνας και εγκληματία πολέμου Γιοάβ Γκάλαντ, ότι οι περισσότεροι ισραηλινοί που έχασαν τη ζωή τους στις 7 Οκτωβρίου 2023 δεν έπεσαν από σφαίρες των μαχητών της Χαμάς, αλλά από τα όπλα του κατοχικού στρατού. Κι όχι ως παράπλευρες απώλειες, αλλά εσκεμμένα. Επειδή το δόγμα «Αννίβας» του κατοχικού στρατού και κράτους θεωρεί προτιμότερο να εκτελεστούν εν ψυχρώ ισραηλινοί από το να κρατηθούν όμηροι, διότι έπειτα θα πρέπει να ανταλλαγούν με Παλαιστίνιους κρατούμενους. Είναι βέβαια άλλο να το γράφουν τα λίγα ΜΜΕ που διατηρούν την αξιοπρέπειά τους (όπως το έγραφε κι ο Δρόμος από την αρχή κιόλας της τρέχουσας σύγκρουσης), κι άλλο να το παραδέχεται ένας από τους διεστραμμένους εγκεφάλους αυτής της εγκληματικής πρακτικής – που φυσικά δεν ρώτησε ποτέ τους συμπολίτες του εάν προτιμούν να εκτελεστούν από τον στρατό «τους» προκειμένου να μην γίνουν αιτία απελευθέρωσης των «ανθρωπόμορφων ζώων». Μάλιστα στην επίμαχη συνέντευξή του ο εγκληματίας πολέμου Γκάλαντ θεωρεί πρόβλημα όχι την εφαρμογή του αισχρού δόγματος αλλά, αντίθετα, το ότι δεν εφαρμόστηκε παντού στις 7 Οκτωβρίου 2023, με αποτέλεσμα «να βρεθούν τόσοι όμηροι στα χέρια των τρομοκρατών»!
53 και 50 δισεκατομμύρια
Αυτή η κυνική παραδοχή –για πράγματα που ήταν γνωστά ήδη από τότε χάρη σε δεκάδες μαρτυρίες και βίντεο– υποβαθμίστηκε δεόντως από τα μεγάλα διεθνή (και εγχώρια) ΜΜΕ, και τις αντίστοιχες κυβερνήσεις, που αναπαρήγαγαν και αναπαράγουν αμάσητη τη σιωνιστική προπαγάνδα περί των «ωμοτήτων της Χαμάς εναντίον αμάχων», ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζουν περίπου ως φυσιολογική «αυτοάμυνα» του Ισραήλ τη γενοκτονία των Παλαιστινίων. Και τώρα, με την παροιμιώδη ευλυγισία που διακρίνει τους απανταχού υπηρέτες των ελίτ και του νέου δυστοπικού τεχνοστρατιωτικού συμπλέγματος, αρχίζουν να σκέφτονται φωναχτά ότι, τελικά, ίσως να μην είναι και πολύ κακή ιδέα η… αναίμακτη εθνοκάθαρση που προτείνει ο Τραμπ. Σιγά-σιγά θέτουν στην κοινή γνώμη και το ζήτημα του κόστους: σε βάθος δεκαετίας χρειάζονται, όπως λένε οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ, 53 δισεκατομμύρια δολάρια για να επανέλθει στη ζωή η Γάζα. Και αναρωτιούνται «αφελώς»: ποιος θα πληρώσει; Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, οι «αφελείς» που δειλά-δειλά αρχίζουν να υποστηρίζουν ως μοναδική ρεαλιστική λύση την εθνοκάθαρση α λα Τραμπ (αυτό ναι, είναι νομοτελειακό: όταν πάρεις τον κατήφορο, θα πιάσεις πάτο) είναι ακριβώς οι ίδιοι που «τρίβουν στη μούρη του Τραμπ» το γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές χώρες πρόσφεραν στον ιερό ουκρανικό αγώνα, μέσα σε ένα μόνο χρόνο, 50 δισεκατομμύρια δολάρια!
Υστερόγραφο
Κι επειδή ζούμε στην εποχή όχι μόνο των εθνοκαθάρσεων και γενοκτονιών που διαπράττονται σε απευθείας μετάδοση, αλλά και της ακραίας γελοιότητας, πάνω στην αναμπουμπούλα του τσαλαπατήματος κάθε διεθνούς και ανθρώπινου κανόνα πετάχτηκε και ο… Νταβούτογλου. Ναι, ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας. Ο οποίος πολύ σοβαρά πρότεινε η Γάζα να ενταχθεί στην Τουρκία, με το συντριπτικό επιχείρημα ότι οι Παλαιστίνιοι ήταν Οθωμανοί υπήκοοι και η Παλαιστίνη ήταν έδαφος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, της οποίας νόμιμη συνέχεια είναι η σημερινή Τουρκία! Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει. Είναι η εποχή που ο καθένας μπορεί να λέει (και, αν μπορεί, να κάνει) ό,τι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό πουθενά; Όχι ακριβώς. Όχι όσο υπάρχουν λαοί με φρόνημα, που ξέρουν γιατί και πώς να γραπώνονται στην ιστορία τους και στη γη τους. Με κάθε τίμημα, και με έπαθλο να στέκονται όρθιοι. Τελικά αυτή είναι η σπουδαιότερη Είδηση, με αποδέκτες όλους μας.
