Μεγάλη συζήτηση προκάλεσε η τελευταία παρέμβαση του Γιάννη Μπουτάρη σε σχέση με την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, και ειδικότερα η πρότασή του να επιβληθούν δίδακτρα στους φοιτητές (500€/χρόνο, 40€/μήνα – σύμφωνα με όσα δήλωσε στο Mega).
Κατ’ αρχάς, για να συζητήσουμε την πρότασή του θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποιος το λέει και από ποια θέση: Μπορούμε άραγε να πάρουμε στα σοβαρά έναν δήμαρχο που τα έχει κάνει κυριολεκτικά μαντάρα στους τομείς της δικής του ευθύνης που έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση;
Τον τελευταίο καιρό σε κάθε δημοτικό συμβούλιο παρεμβαίνουν αγανακτισμένοι γονείς που καταγγέλλουν την υλικοτεχνική χρεοκοπία των σχολείων – τα οποία επιπροσθέτως αντιμετωπίζουν προβλήματα καθαριότητας, συντηρήσεων κ.ο.κ. Προφανώς, η κύρια ευθύνη ανήκει στην κυβέρνηση, η οποία καθυστέρησε απίστευτα να καταβάλει τις δόσεις των χρηματοδοτήσεων στους δήμους, ώστε αυτοί να οργανώσουν τη συντήρηση και τη λειτουργία τους.
Αλλά και ο ίδιος τι έκανε; Αρνήθηκε να προκρίνει την αυτοχρηματοδότηση των έργων, μόλο που άλλοι Δήμοι αντιμετώπισαν έτσι το πρόβλημα, και ο δικός του παρουσιάζεται στα χαρτιά, τουλάχιστον, πλεονασματικός. Κι αυτό γιατί έχει διαφορετικές προτεραιότητες ως προς τα δημοτικά δημοσιονομικά, και προτιμάει να προκρίνει την κατασκευή έργων βιτρίνας τα οποία πολύ συχνά εκτελούνται με δάνεια της Τράπεζας Πειραιώς («αποκλειστικής» του Δήμου Θεσσαλονίκης). Όσο για τα σχολεία, μας λέει συνεχώς ότι πρέπει να υπάρξουν «χορηγίες» από εταιρίες όπως η Coca Cola και ΜΚΟ –όπως η «Αλληλεγγύη Τώρα!» συνδεδεμένη με τον όμιλο ιδρυμάτων Σόρος– για την κάλυψη μέρους των αναγκών τους. Άρα, πραγματικά, τι να συζητήσεις μ’ έναν άνθρωπο που κάνει και λέει όλα αυτά για την εκπαίδευση;
Ας πάμε, τώρα, στην ουσία του προβλήματος. Όντως, το δημόσιο πανεπιστήμιο καταρρέει, όπως καταρρέει και το δημόσιο σχολείο. Και είναι αυτό το γεγονός που τα φέρει ενώπιον του κινδύνου να υπαχθούν απολύτως σε καταστροφικές, ιδιωτικο-οικονομικές λογικές. Θα λύσει όμως αυτό, ή «τα δίδακτρα» το πρόβλημά τους;
Καθόλου. Γιατί τα πανεπιστήμια (και τα σχολεία) αντιμετωπίζουν κυρίως πρόβλημα περιεχομένου της Παιδείας αλλά και ηθικού, αξιακού προσανατολισμού. Η Παιδεία, με το απίστευτο βάθος του ελληνικού πολιτισμού, αλλά και τη δυνατότητά του να συνθέτει τα δικά του επιτεύγματα με εκείνα των άλλων λαών, είναι το μοναδικό όπλο που έχει απομείνει στην Ελλάδα ώστε να ανασυγκροτηθεί πολιτιστικά, ηθικά, παραγωγικά, κοινωνικά.
Μόνο ένα «κίνημα», όχι γραφειοκρατικό όπως συνηθίζεται, αλλά κίνημα περιεχομένου –κάτι σαν μια μεγάλη πολιτιστική επανάσταση αλά ελληνικά– θα μπορούσε να περισώσει τον δημόσιο χαρακτήρα της ελληνικής εκπαίδευσης, και ιδιαιτέρως της Τριτοβάθμιας. Προτάσσοντας ένα όραμα και καλώντας όλη την κοινωνία να το υπηρετήσει.
Γιατί δεν μιλάει γι’ αυτό ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης; Γιατί δεν έχει. Και αντιμετωπίζει τα δημόσια πανεπιστήμια –όπως και τους τομείς των σχολείων που είναι υπό την ευθύνη του– μοναχά ως «λογιστικό πρόβλημα»…
Γιώργος Ρακκάς,
Δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης,
επικεφαλής της παράταξης Μένουμε Θεσσαλονίκη
