του Γιώργη Έξαρχου
Έχουν σειρα «οι απολιτίκ» πολιτικές ν’ ασκούνε
απ’ τα μπαλκόνια «μπλα-μπλα-μπλα» χωρίς κάτι να πούνε
και να ενθουσιάζουνε τα πλήθη και τις μάζες
και όλοι να ονειρεύονται τις ξάπλες και τις μάσες
μοιράζοντας «πόστα βαριά» και θρόνους και καρέκλες
χωρίς να πολυνοιάζονται τι θα γενούν οι «μέγκλες»∙
με πρωτοπόρους αρχηγούς – γκεσέμια με τσοκάνια
οπού θα τους ακολουθούν τα «άριστα τσογλάνια»
συγκεντρωμένοι όλοι τους εις του ταψιού την πίτα
και τους απέξω απ’ τα νερά στην «ξέρα» και στην ήττα!…
***
Ανοίξτε δρόμο κι έρχεται «νέα γενιά» με φούρια
μην κρύβεστε στα δύσβατα τα μέρη με παλιούρια∙
δεν έχει πλέον νόημα να αναμετρηθείτε
με κάτι που «δεν γίνεται» κι ούτε ποτέ «μετρείται»∙
αν οι ηττημένοι σήμερα ελπίζετε και πάλι
πως θα ξανασηκώσετε στο μέλλον το κεφάλι
μαύρες ελπίδες έχετε και φρούδες προσδοκίες
είδηση πια δεν πήρατε πού πάν’ οι κοινωνίες∙
γιατί τον δρόμο του χαμού στ’ αλήθεια αν έχουν πάρει
εσείς τον πρωτανοίξατε – δεν πήρατε χαμπάρι!;…
***
Γνωστό: σ’ όλα τα πράγματα υπάρχει ένα τέλος
και μόν’ μπροστά θα προχωρεί του σύμπαντος το «βέλος»∙
θα ’ρχονται, θα παρέρχονται άνθρωποι κι ανθρωπάκια
σε λεωφόρους και οδούς, σε βρώμικα σοκάκια
δοξάζοντας που μπόρεσαν και «την καλή να πιάσουν»
κι απ’ την ιδιωτεία τους χωρίς ποτέ να χάσουν…
Τι κι αν το επισήμανε κάποτε ο Θουκυδίδης:
«Η Δημοκρατία “θνήσκεται” την γλώσσα όταν προδίδεις∙
τότε που οι λέξεις χάνουνε την όποια σημασία
κι όταν σε χείλη τις ακούς χωρίς καμιά ουσία»!…
***
«Ο βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο βασιλέας»
«Πύλες του Άδου» άρατε υψώστε τας «Αυλαίας»
να βγούνε όλοι επί Σκηνής, κλόουν και σαλτιμπάγκοι
το Δράμα τώρα αρχινά «με υπογραφή… Βαράγκη»…
Και μη φανείτε αχάριστοι, δειλοί, χλωμοί, κιοτήδες
για μας αποφασίζουνε… άριστοι σταυρωτήδες!…
