Δεν είναι γραφικό στερεότυπο. Είναι βιώματα που απηχούν περιεχόμενα της καθημερινής ζωής.
Οι γιορτές «σκηνοθετούν» μια ατμόσφαιρα ανατροπής της μονότονης εργασιακής ρουτίνας και τότε ακριβώς μπορεί να διακριθεί το πρόσημο της κοινωνικής εξέλιξης, η ποιότητα και τα όρια της ευημερίας, αντιστοίχως και της αθλιότητας.
Το «χιόνια στο καμπαναριό…» αποτελούσε πάντα μια φανερή ευχή. Γιατί συμβόλιζε, ως εικόνα και ως κλίμα, μια ποθητή αλλά και συχνά τόσο πραγματική κατάσταση, που γεννούσε ξανά και ξανά την προσμονή στους μικρούς το ίδιο όσο και στους μεγάλους. Οικογένειες και παρέες έρχονταν κοντά και μοιράζονταν, σαν τα πιο πολύτιμα δώρα, αισθήματα, σκέψεις και προσδοκίες. Σε ένα διάλειμμα αναζωογόνησης, εν μέσω του χειμώνα της δουλειάς, οι παγωμένες μέρες και νύχτες των «λευκών» Χριστουγέννων προσέφεραν το πιο ταιριαστό σκηνικό.
Αλλά τι λέμε, άραγε; Χριστουγεννιάτικα παραμύθια μιας άλλης ξεχασμένης εποχής, πρόσφατης όμως για μια μεγάλη μερίδα του λαού και των εργαζομένων, που σήμερα οδυνηρά συνειδητοποιεί πως το κεκτημένο μιας υποφερτής -έστω- ζωής ήταν ο καρπός μεγάλων και σκληρών αγώνων, που τώρα επιχειρεί να συντρίψει ένα στυγνό καθεστώς.
Μετά την ανεργία, μετά την πείνα και το κρύο αποτελεί πλέον απειλή για τόσο πολλούς, όλο και περισσότερους από εμάς και τους γύρω μας. Όσα στοιχειοθετούν τα βασικά της ζωής, η διατροφή, η υγεία, η εργασία, έχουν διαστραφεί από ανάγκες που στοιχειωδώς στον ένα ή τον άλλο βαθμό εκπληρώνονται με κόπο και αγώνα, σε απαγορευμένα αντικείμενα και συστατικά δεδομένα της απόλυτης στέρησης, τείχη εγκλωβισμού στο περιθώριο. Πώς να μη φαντάζει ένοχη πολυτέλεια η γλυκιά προσμονή τής χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας που, λογικά, θα συνόδευε τέτοιες μέρες;
Το περασμένο Σαββατοκύριακο η αιθαλομίχλη που κάλυψε τα βόρεια προάστια ήταν κι αυτή μια ένδειξη «πολυτέλειας» όσων ανάβουν το τζάκι τους για να ζεσταθούν. Οι άλλοι; Κυριάρχησε, επίσης, η είδηση της πρωτόδικης δικαστικής απόφασης που έκρινε παράνομη την είσπραξη του χαρατσιού από τη ΔΕΗ. Αλλά στα ρεπορτάζ ο κόσμος ρώταγε τι θα αλλάξει επί της ουσίας αν, ούτως ή άλλως, ισχύσει η πληρωμή από τις εφορίες ή με άλλα μέσα.
Το μοναδικό που μας τάζει η εικονική ευφορία του Σαμαρά και του Στουρνάρα είναι το… Μνημόνιο. Μας το λένε με κάθε τρόπο. Θα το επιβάλλουν με κάθε τίμημα. Το γερμανικό περιοδικό Σπήγκελ, που συχνά δεν διστάζει να μιλήσει στην κυνική γλώσσα των ξένων αφεντικών, τώρα τιτλοφορεί: Κόλαση το 2013. Μεταθέσεις εφησυχασμού, επικοινωνιακά υποκατάστατα και απόλυτες βεβαιότητες θα αποδειχτούν ψευδώνυμα και εφήμερα. Ο χριστουγεννιάτικος εφιάλτης είναι το κολαστήριο που ζούμε. Η λύτρωση παίρνει αναβολή;
