πολιτική

«Το μόνο μέρος του εθνικού πλούτου που, πραγματικά, ανήκει στον λαό είναι το δημόσιο χρέος του», έγραφε ο Μαρξ. Και η χρεοκοπία (ή πτώχευση) της χώρας είναι η μόνη «υπεραξία» που μπορεί να αντλήσει ο λαός από τον πλούτο αυτό, θα προσθέταμε εμείς. Με ποιο ύψος χρέους χρεοκοπεί ένα κράτος, δεν είναι σαφές. Το δημόσιο χρέος της Ιαπωνίας υπερβαίνει το 187% του ΑΕΠ της, αλλά η χρεοκοπία της θεωρείται αδιανόητη. Οι οικονομολόγοι έχουν επιχειρήσει να συστηματοποιήσουν δείκτες κινδύνου χρεοκοπίας – το ύψος του χρέους σε σχέση με την αξία των περιουσιακών στοιχείων ενός κράτους, το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, το συνολικό εξωτερικό χρέος που περιλαμβάνει και το χρέος των ιδιωτών κ.ά. Ωστόσο, μια χώρα μπορεί να χρεοκοπήσει ακόμη κι όταν κανένας από τους δείκτες αυτούς δεν έχει υπερβεί το όριο κινδύνου. Η Ουγγαρία και η Λεττονία, τα πιο πρόσφατα παραδείγματα, έπεσαν στον γκρεμό από… ύψος χρέους κάτω του 40% του ΑΕΠ.

Μόνο η στάση πληρωμών θα φέρει ριζικά μέτρα

Του Σπύρου Μαρκέτου

Η κυβέρνηση, όπως και οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ματαιοπονεί προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την κρίση, χωρίς να συγκρουστεί με τις τράπεζες που τη δημιούργησαν. Αμήχανες, ονειρεύονται να ξεκινήσουν ένα νέο κύκλο συσσώρευσης με έξοδα, κυρίως, των εργαζομένων. Είναι αδύνατο!

Η τακτική Σαμαρά, η «διαφοροποίηση» Αβραμόπουλου και η «Πυθία»-Μπακογιάννη

Της Ελένης Λεοντίτση

Το πολιτικό λίφτινγκ της Ν.Δ., με την εκλογή του «άφθαρτου» από τη διακυβέρνηση Καραμανλή, Αντώνη Σαμαρά, αποδίδει, σύμφωνα με τις τρεις τελευταίες δημοσκοπήσεις, μόλις 19% έως 22%, με την απόσταση από το ΠΑΣΟΚ να μεγαλώνει αισθητά και με διαρροές προς το ΛΑΟΣ. Παρ’ όλα αυτά, η Ν.Δ. εξακολουθεί να πατάει σε δύο βάρκες σχετικά με τα σκληρά μέτρα λιτότητας που εξήγγειλε και νομοθέτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Πολλά είναι τα ερωτηματικά που δημιουργούνται για τη συμπλοκή στη Δάφνη τα ξημερώματα της Τετάρτης, στην οποία έπεσε νεκρός από σφαίρες της αστυνομίας ο αντιεξουσιαστής Λάμπρος Φούντας.

Η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή, με την ουσιαστική στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και την αποφασιστική συμπόρευση του ΛΑΟΣ, ενέκρινε τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης που, στο όνομα της «διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας, ανατρέπουν κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων, καταστρατηγούν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, πλήττουν μισθούς και συντάξεις και επιβάλλουν ληστρικές αυξήσεις έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, ΕΦΚ), συνθλίβοντας κυριολεκτικά το επίπεδο ζωής εργαζομένων και συνταξιούχων και των άλλων πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Κουίζ

«Θα πάμε σε άλλο σημείο τη συγκέντρωσή μας. Θα ξεκινήσουμε πριν από τους άλλους. Όταν φτάσουν και οι τελευταίοι δικοί μας, τελειώσαμε. Φεύγουμε αμέσως και σε καμιά περίπτωση δεν συναντιόμαστε με τους άλλους. Είμαι σαφής ή να τα επαναλάβω δυνατά, αργά και καθαρά και προς πάσα κατεύθυνση»;

Ποιος σκέφτεται έτσι;

Η υπερκινητικότητα του Γ. Παπανδρέου στο εξωτερικό έφερε κάποια αποτελέσματα, όπως τη συμπάθεια των εταίρων μας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, τη στήριξη της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης την οποία αυτοί, άλλωστε,επέβαλαν και θετικά λόγια για την πρότασή του σχετικά με τη δημιουργία μηχανισμών που θα ελέγχουν τις δραστηριότητες των κερδοσκόπων.

Αν ο κ. Παπανδρέου ταξίδευε με ιδιωτική εταιρεία και όχι με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος, σίγουρα θα είχε σαρώσει τα bonus miles. Το ερώτημα, όμως, είναι τι ακριβώς αποδίδουν τα ταξίδια.

Άκρως αποκαλυπτικό του κλίματος που έχει διαμορφωθεί στη βάση του ΠΑΣΟΚ, μετά και την πρωτοφανή επίθεση που εξαπέλυσε η κυβέρνηση εναντίον των λαϊκών στρωμάτων, είναι πρόσφατο δημοσίευμα στο περιοδικό «Νέος Αγωνιστής», το οποίο εκδίδεται από μέλη του ΠΑΣΟΚ και ανένταχτους σοσιαλιστές. Στο εν λόγω δημοσίευμα –μεταξύ άλλων- αναφέρονται τα εξής:

«Τα μέτρα που εξήγγειλε, πρόσφατα, η κυβέρνηση σηματοδοτούν την πλήρη διάψευση των προεκλογικών εξαγγελιών του ΠΑΣΟΚ. Ήρθαν, μάλιστα, να ολοκληρώσουν μια σειρά από αντιφατικά μηνύματα των πρώτων 100 ημερών που έστελνε η κυβέρνηση και τα οποία υπήρξαν, απλώς, η εκδήλωση των αντιθέσεων στο εσωτερικό της, στο χώρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αλλά και στο επίπεδο του Εθνικού Συμβουλίου του κόμματος, όπως εκδηλώθηκε στη μοναδική, μέχρι σήμερα, συνεδρίαση του οργάνου μετά τις εκλογές. Κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης είχαν αρχίσει, άλλωστε, από πολύ νωρίς να μιλάνε για «κίνδυνο χρεoκοπίας», για «Τιτανικό» κ.λπ. Έριξαν ματωμένο κρέας στη θάλασσα και τώρα απορούν που μαζεύτηκαν καρχαρίες. (…)

Του Μανώλη Γλέζου

Στους πέντε μήνες διακυβέρνησης της χώρας, από μια αυτοαποκαλούμενη σοσιαλιστική κυβέρνηση, αποδείχτηκε όχι μόνο η πλήρης ανικανότητα του ΠΑΣΟΚ αλλά και η επικινδυνότητά του.