Το νεοφιλελεύθερο θεσμικό πλαίσιο που έχει επιβληθεί στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ (Ν.4009/11, Ν.4076/12, κλπ.) έχει δημιουργήσει τα Συμβούλια Ιδρύματος (Σ.Ι.) και τους έχει αναθέσει την προεπιλογή των υποψηφίων (το πολύ 3) που μπορεί να διεκδικήσουν την εκλογή τους στη θέση του πρύτανη, με ηλεκτρονική ψηφοφορία, στην οποία συμμετέχουν μόνον οι διδάσκοντες. Η διαδικασία αυτή υποτίθεται ότι ακολουθήθηκε και στο ΑΠΘ, όπου το Σ.Ι. αποφάσισε τον αποκλεισμό των 2 από τους 5 υποψηφίους για τη θέση του πρύτανη και προχώρησε στην πραγματοποίηση των «εκλογών» όπου αναδείχθηκε πρύτανης ο καθηγητής κ. Μήτκας. Αλλά το Σ.Ι. είχε «ξεχάσει» να καλέσει στις σχετικές συνεδριάσεις του τον τότε πρύτανη, αν και το θεσμικό πλαίσιο που υποτίθεται ότι εφάρμοζαν, ορίζει ότι ο εκάστοτε πρύτανης συμμετέχει (χωρίς ψήφο) στις συνεδριάσεις του Σ.Ι. Αυτή η «παράλειψη» πρόσκλησης του πρύτανη ήταν η αιτία που το ΣτΕ με απόφασή του, μετά από προσφυγή που είχε ασκήσει ένας από τους αποκλεισθέντες από το Σ.Ι. υποψηφίους, ακυρώνει τη διαδικασία εκλογής του πρύτανη του ΑΠΘ.
Η «παράλειψη» του Σ.Ι. του ΑΠΘ είναι μια ακόμη πράξη που θα πρέπει να προστεθεί στις πολλές άλλες αυτών των «οργάνων» που δημιουργήθηκαν από τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Πράξεις που περιλαμβάνουν αποκλεισμούς «μη αρεστών» υποψηφίων για τα πανεπιστημιακά όργανα (ακόμη και εκεί που ήταν λιγότεροι από τους οριζόμενους από το νόμο), περικοπές στους προϋπολογισμούς των ιδρυμάτων, επιβολή μειωμένου χρόνου απασχόλησης, αφωνία στις μειώσεις προσωπικού (διαθεσιμότητες – απολύσεις) κ.ά.
Η «παράλειψη» του Σ.Ι. του ΑΠΘ έρχεται να προσθέσει διοικητικά προβλήματα και καινούργια εμπόδια στη λειτουργία ενός δημόσιου πανεπιστημίου, που η κυβερνητική πολιτική καθημερινά επιδιώκει να το υποβαθμίσει, αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύει πολύ ξεκάθαρα αυτό που το πανεπιστημιακό και το φοιτητικό κίνημα έχουν από χρόνια διατυπώσει: ότι τα Σ.Ι. είναι ένα ξένο σώμα ως προς το δημόσιο πανεπιστήμιο και ο ρόλος τους είναι ολιγαρχικός και αντιδημοκρατικός. Γι’ αυτό η αυτονόητη παραίτηση των μελών του Σ.Ι. του ΑΠΘ δεν είναι αρκετή, αλλά πρέπει να οδηγήσει στην απαίτηση για την ολική κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρυμάτων.
Γιάννης Ν. Κρεστενίτης
καθηγητής ΑΠΘ, μέλος ΕΓ/ΠΟΣΔΕΠ
