Οι ουσιαστικές πλευρές των κινήσεων Βενιζέλου
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος επιχειρεί τη δική του απάντηση, παίρνοντας πρωτοβουλίες. Αντιδρά, έτσι, στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να τον απομονώσει από το πλαίσιο συνεννόησης που διαμορφώνεται. Δείχνει αντανακλαστικά, τροφοδοτούμενα από τη γνωστή ναρκισιστική ματαιοδοξία, όσο και το φόβο πολιτικού αφανισμού, αισθήματα που φανερά τον διακατέχουν.
Πέρα από αυτές τις πιο «επιφανειακές» εξηγήσεις, οι κινήσεις Βενιζέλου σχετίζονται και με βαθύτερες, ουσιαστικές πλευρές. Αποκαλύπτουν ότι οι πρωτοβουλίες και προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύουν στοχευμένα και στη ματαίωση του δικού του πολιτικού ρόλου στο πολιτικό σύστημα, καθιστώντας σαφές ότι αυτός δεν έχει θέση στις διαδικασίες ανάδειξης μιας μεγάλης πολυσυλλεκτικής «αντιδεξιάς» παράταξης απέναντι στο Σαμαρά. Οι κεντροαριστερές αναμοχλεύσεις, ενόψει της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι που ενεργοποιούν τον Βενιζέλο και τον ωθούν σε πρωτοβουλίες.
Οι εκλογές πλησιάζουν και ο αρχηγός του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ φιλοτεχνούσε μικροδιαφοροποιήσεις και μικροαντιπαραθέσεις με τη Ν.Δ. Αυτές θα εντάσσονταν στην προσπάθεια να καλλιεργηθεί το προφίλ του ως απαραίτητου παίκτη, έστω στο περιορισμένο του εκλογικό ακροατήριο. Η απαξίωση αυτού του προφίλ από τις κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τις διεργασίες που αυτός τροφοδοτεί είναι που τον οδηγεί στις πρόσφατες πρωτοβουλίες και τις επαφές με Παπανδρέου και Σημίτη. Με πρόσωπα, δηλαδή, που και η δική τους επάνοδος, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στο κεντρικό σκηνικό, αντιμετωπίζει παρόμοιους κινδύνους…
