Ο Μαρκ Ρούτε, εκ των μακροβιότερων πρωθυπουργών της Ολλανδίας, παραμένει εδώ και μήνες ως υπηρεσιακός, αφού ακόμη δεν προέκυψε κυβέρνηση από τις πρόωρες εκλογές. Η κεντροδεξιά συγκυβέρνησή του είχε πέσει όταν αποκαλύφθηκε πως οι αρμόδιες αρχές κατέστρεψαν οικονομικά και κοινωνικά δεκάδες χιλιάδες φτωχές οικογένειες, κατηγορώντας τις ότι λάμβαναν επίδομα παιδικής μέριμνας που τάχα δεν δικαιούνταν (βλ. φύλλο 536). Αλλά δεν πειράζει.
Όπως δεν πειράζει και ότι για χρόνια την κυβέρνησή του τη στήριζε το ακροδεξιό PVV του «επάρατου» (αλλά μόνο αφότου σταμάτησε να στηρίζει τον Ρούτε) Βίλντερς. Ή ότι ενίσχυε κρυφά και για χρόνια τρομοκρατικές οργανώσεις τζιχαντιστών που πολεμούσαν εναντίον του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και ήταν υπεύθυνες για μαζικά εγκλήματα εναντίον αμάχων. Ή ότι επιχείρησε να περάσει με δημοψήφισμα ένα νόμο που καταργούσε βασικές συνταγματικές ελευθερίες και επέτρεπε στις μυστικές υπηρεσίες να παρακολουθούν κάθε πτυχή της ζωής των πολιτών εν ονόματι της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, «ενθαρρύνοντας» ΜΜΕ και δημοσκοπικές εταιρίες να παρουσιάζουν ως σίγουρη τη νίκη του (τελικά το έχασε πανηγυρικά). Ή ότι τέθηκε επικεφαλής των πιο σκληρών πολέμιων κάθε υποψίας χαλάρωσης της δημοσιονομικής πειθαρχίας στην Ε.Ε. και οποιασδήποτε έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης των κρατών μελών για την καταπολέμηση της πανδημίας, αφού αυτό αντιβαίνει τις ιερές αρχές του καλβινιστικού νεοφιλελευθερισμού. Και ούτω καθεξής.
Όμως είναι πια όλα περασμένα-ξεχασμένα, και χαλάλι του, αφού αυτήν την εβδομάδα δήλωσε ότι η πριγκίπισσα Καταρίνα-Αμαλία, διάδοχος του βασιλέως Βίλεμ-Αλεξάντερ, δεν θα χάσει τα δικαιώματά της στο θρόνο εάν παντρευτεί πρόσωπο του ίδιου φύλου. Άφεριμ.
Γ.Α.
