Δύσκολα να ξέρει κανείς που είναι η αλήθεια και πού είναι τα σενάρια σκοπιμοτήτων στις αποφάνσεις των διεθνών οργανισμών που κάνουν προβλέψεις για το μέλλον των καπιταλιστικών οικονομιών. Τα μόνα σίγουρα είναι κάποια νούμερα που έχουν ήδη καταγραφεί, όπως το γεγονός ότι μέσα σε μια δεκαετία, από το 2008 στο 2018, έχουν μειωθεί οι θέσεις εργασίες στις τράπεζες της ευρωζώνης κατά 600.000! Δηλαδή, εξακόσιες χιλιάδες εργαζόμενοι λιγότεροι στις τράπεζες που συνεχώς ενισχύονται με τεράστια ποσά και χαριστικές διατάξεις που είναι πάντα σε βάρος των κοινωνιών, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα που όσο κάνουν περικοπές στις θέσεις εργασίας οι τράπεζες τόσο πιο μεγάλα κεφάλαια αποσπούν σε βάρος του ελληνικού λαού!
Βέβαια, αν τα σενάρια που προβάλλουν επαληθευτούν, ένας νέος κύκλος πτωχεύσεων, λουκέτων και εξαφανίσεων θα αρχίσει στο αμέσως προσεχές μέλλον, κατά τις εκτιμήσεις της γνωστής εταιρίας συμβούλων McKinsey. Με μέση κερδοφορία του κλάδου στο 1,6%, το ένα τρίτο των τραπεζών παγκοσμίως βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού και μόλις οι διεθνείς δείκτες επιδεινωθούν κατά τι περισσότερο, θα γκρεμοτσακιστούν αύτανδρες. Και απ’ αυτές που είναι κοντά στο φούντο, το 37% βρίσκεται στη Δυτική Ευρώπη. Μα είναι δυνατόν, αναρωτιέται κανείς, με τόσες κεντρικές επιδοτήσεις, τόσο χαμήλωμα μισθών και τόσες χρεώσεις που κάνουν οι τράπεζες στους πελάτες τους για την παραμικρή συναλλαγή και υπηρεσία που ανήκει στον κύκλο των υποχρεώσεών τους, να είναι τόσο ζημιογόνες, όλες; Ακόμα και ο γίγαντας που λέγεται Deutsche Bank να ανακοινώνει, πριν καν ξεσπάσει η επόμενη κρίση, ότι μέχρι το 2022 θα μειώσει κατά 18.000 το προσωπικό της;
Ι.Κ.
