Από 13-16 Οκτωβρίου θα διεξαχθούν οι διαδικασίες
Το μεθεπόμενο Σαββατοκύριακο αναμένεται να διεξαχθεί, εκτός απροόπτου, το 2ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα περιπετειώδες -πριν διεξαχθεί- συνέδριο. Η εξαγγελία του είχε αρχικά γίνει για τον Σεπτέμβριο του 2015 και αποτέλεσε το κόλπο του Αλέξη Τσίπρα για να εκβιάσει τη συναίνεση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ στο τρίτο μνημόνιο. Ο πρόεδρος του κόμματος είχε τότε ζητήσει να μην μπει βέτο στους χειρισμούς του, με αντάλλαγμα έκτακτο συνέδριο του κόμματος τον Σεπτέμβριο, προκειμένου να κάμψει τις αντιστάσεις της λεγόμενης Τάσης των «53». Η Τάση βρήκε το πρόσχημα που έψαχνε για να ευθυγραμμιστεί, ο δε Τσίπρας ξέχασε βεβαίως λίγο μετά τη δέσμευσή του και, αντί για συνέδριο, πήγε σε εκλογές μόλις πέρασε το τρίτο μνημόνιο από τη Βουλή. Από τότε, το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αναβλήθηκε επ’ αόριστον και πρόσφατα αποφασίστηκε η διεξαγωγή του στις 13-16 Οκτωβρίου.
Αν όμως η μικρή ιστορία του συνεδρίου υπήρξε κάπως περιπετειώδης, η ίδια η διαδικασία δεν αναμένεται να έχει ιδιαίτερες εκπλήξεις. Πλέον, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έχει καθοριστεί από τις ίδιες τις πράξεις του και το συνέδριο απλώς θα έρθει να την επικυρώσει, ολοκληρώνοντας την πλήρη μετάλλαξη σε αρχηγικό κεντροαριστερό μνημονιακό κόμμα. Με αυτή την έννοια, η συνεδριακή διαδικασία, αν και προβλέψιμη, δεν είναι άνευ νοήματος, αφού θα δρομολογηθούν αλλαγές στον κομματικό αυτό οργανισμό που θα κατοχυρώνουν τη φυσιογνωμία που διαμόρφωσε τον τελευταίο χρόνο.
Θέσεις και καταστατικό θα ευθυγραμμιστούν στη νέα κατάσταση. Κυρίως, όμως, από τον ΣΥΡΙΖΑ των πολιτικών τάσεων θα πάμε σε μια πανσπερμία ομαδοποιήσεων παραγόντων, κρατικοδίαιτων στελεχών, ανθρώπων των υπουργείων και εκπροσώπων συμφερόντων κάθε είδους που θα συνασπίζονται ή θα αντιμάχονται ανάλογα με τις εξελίξεις. Η «κομματική βάση» οδηγείται κι αυτή σε πλήρη «πασοκοποίηση», αφού θα αποτελείται περισσότερο από ευνοημένους ή διορισμένους και συγγενείς που θα στηρίζουν ορισμένα κεντρικά στελέχη, τους «δικούς τους», δηλαδή, ανθρώπους.
Το συνέδριο αναμένεται, ακόμα, να επικυρώσει και τη συνεργασία με παράγοντες της παραδοσιακής Κεντροαριστεράς. Μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσε την προηγούμενη βδομάδα ο Δ. Παπαδημούλης, παρουσία των Κουβέλη, Ξενογιαννακοπούλου, Ρεπούση, Τζουμάκα και άλλων, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε: «Σε αυτόν τον διάλογο δυστυχώς δεν δύνανται να συμμετάσχουν οι οργανωμένες δυνάμεις της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας, αφού έχουν κάνει δυστυχώς αυτοκαταστροφικές πολιτικές επιλογές στοίχισης πίσω από μια ακραία νεοφιλελεύθερη δεξιά, αυτή του κ. Μητσοτάκη» και πρόσθεσε: «Γνωρίζω, ωστόσο, ότι εκτός από τα κόμματα υπάρχουν και πολιτικές κινήσεις, δυνάμεις, προσωπικότητες του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, της ανανεωτικής αριστεράς, του σοσιαλιστικού χώρου, που είτε σε προσωπικό είτε σε συλλογικό επίπεδο θα ήθελαν να λάβουν μέρος σε ένα τέτοιο γόνιμο διάλογο».
Οι τάσεις ετοιμάζονται κι αυτές για το συνέδριο. Χωρίς ιδιαίτερες διαφωνίες μεταξύ τους θα πάρουν μέρος στις διαδικασίες «Ενωτική Κίνηση», «Πλατφόρμα 2010» και παλιοί «πασοκογενείς», ενώ ελαφρώς διαφοροποιημένη προσπαθεί να εμφανιστεί η τάση των «53». Αυτή συντηρεί το ιδεολόγημα «άλλο το κόμμα, άλλο η κυβέρνηση» και υπαινίσσεται ότι το κόμμα θα πρέπει να διατηρεί ένα πιο «αριστερό» προφίλ. Βεβαίως, όλοι μαζί διαμοιράζουν την κυβερνητική εξουσία, αφού ακόμα και στο Υπερταμείο φαίνεται ότι ισχύουν οι «ποσοστώσεις» των τάσεων. Ο καθένας όμως πρέπει να έχει τον διακριτό του ρόλο.
Γ.Π.
