Δύο είναι τα πιο βασικά γεγονότα των ημερών, που αποκαλύπτουν πολλά πράγματα. Το πρώτο, η πλήρης αποτυχία κυβέρνησης και πολιτικού συστήματος να αντιμετωπίσουν στοιχειωδώς την πανδημία, με αποτέλεσμα να έχει ξεφύγει η κατάσταση. Το δεύτερο, ο απόλυτος κυνισμός και εμπαιγμός της γερμανικής Ε.Ε. και των τζουτζέδων της απέναντι στην επεκτατική Τουρκία. Ας τα δούμε πιο αναλυτικά-πολιτικά.
Όσον αφορά το πρώτο γεγονός: Η κυβέρνηση δεν θέλει να παραδεχτεί σε καμιά περίπτωση την πλήρη αποτυχία της διαχείρισης της πανδημίας και του τρόπου, χρόνου κ.λπ. που προχώρησε στο 2ο λοκντάουν. Η απλή διαπίστωση είναι ότι δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι έχουμε ένα «σοβαρό κράτος» που διαθέτει την ικανότητα και τις δομές να προφυλάξει την κοινωνία και τους πολίτες. Δεν γίνεται ουδεμία ιχνηλάτηση, καμία σοβαρή μελέτη επί δεδομένων, η χώρα διάτρητη από πύλες εισόδου (ιδιαίτερα στα βόρεια σύνορα), μείωση των κονδυλίων για την υγεία, ξεπατικωτούρα μέτρων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αρπαχτές χαμηλού επιπέδου με τους «κολλητούς» και τόσα άλλα…
Τώρα η κατάσταση έχει ξεφύγει και η λύση είναι ένα μη εφαρμοζόμενο οριζόντιο λοκντάουν. Κι αφού έχει ξεφύγει, αρχίζουν τα μαγειρέματα για τις γιορτές, ώστε να ξαναμετρηθούμε μετά, και να δούμε τι θα γίνει… Αυτά που ανακοινώνονται είναι του ιδίου «ύψους». Ζητείται μέχρι και να γράφεις το ΑΦΜ του καταστήματος από το οποίο θα παραλάβεις ένα προϊόν που έχεις παραγγείλει (και πιστεύει ότι αυτό θα λειτουργήσει…). Η κατοστάρα θανάτων κάθε μέρα δεν τους απασχολεί πια, και μεταξύ τους έχουν κάποιο φάρμακο που λειτουργεί στα πρώτα στάδια της ασθένειας. Όλα λοιπόν ΟΚ για τις ελίτ…
Το δεύτερο γεγονός είναι η απροκάλυπτα φιλοτουρκική στάση της Ε.Ε. και της Μέρκελ, που δεν επιβάλλουν καμία κύρωση στον Ερντογάν και την επεκτατική Τουρκία. Και καλά, αυτό ας πούμε πως ήταν αναμενόμενο. Η στάση της Ελλάδας; Η λέξη και η πράξη «βέτο» είναι απαγορευμένη. Το μπλοκάρισμα κάθε απόφασης είναι η μεγαλύτερη αμαρτία που θα επισύρει την οργή των «θεών» των Βρυξελλών. Άλλες χώρες τολμούν να θέσουν βέτο για μικρότερης σημασίας θέματα, εμείς «είμεθα υπεύθυνοι»… και προπάντων σωστά δουλοπρεπείς προς τα Δυτικά αφεντικά μας. Η δικαιολογία των ευρωπαίων ηγετών πλαγίως εκδηλώνεται με το «να δούμε πρώτα τι θα κάνει ο Μπάιντεν μόλις αναλάβει (δηλαδή Γενάρη) και να συντονιστούμε όλοι μετά». Και για τα μάτια του κόσμου ρίχνουν κι ένα «να δούμε και τι δυνατότητες υπάρχουν για κυρώσεις σε συγκεκριμένα άτομα». Στα οποία φυσικά δεν περιλαμβάνεται ο Ερντογάν…
Ο οποίος, εν τω μεταξύ, οργώνει τον βυθό των θαλασσών δημιουργώντας τετελεσμένα σε χώρους που δεν του ανήκουν, και με θρασύτητα ομιλεί για κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας στο Καστελλόριζο. Η Ελλάδα μετά δυσκολίας φωνασκεί ότι τα 6 (τα έξι!) μίλια είναι το σύνορό μας και παίζει «άμυνα» και δήθεν «κατενάτσιο», τη στιγμή που η κυριαρχία της κουτσουρεύεται από τους Δυτικούς και Τούρκους επεκτατιστές.
Μπροστά στις μεγάλες θύελλες και το χαμηλό βαρομετρικό για τους λαούς, και ιδιαίτερα για τη χώρα μας, χρειάζονται πολλά και διαφορετικά πράγματα – ξεκινώντας από τη συνείδηση και το σθένος ενός λαού που θέλει να συνεχίσει να υπάρχει. Γιατί τίποτα, μα τίποτα δεν μπορεί να ειπωθεί με θετικό τρόπο για το 2021 αν δεν υπάρξει μια άλλη στάση απέναντι σε όσα απεργάζονται. Το 2020 φεύγει χωρίς να έρχεται ο Τζόνι Γουόκερ, και χωρίς να ενδιαφέρεται για τις αντοχές μας. Αυτές, είτε το θέλουμε είτε όχι, πρέπει να δυναμώσουν και να δώσουν τη θέση τους σε κάτι άλλο: μια αξιοβίωτη ζωή, κοινωνικότητα, ελευθερία και δικαιοσύνη. Κάθε έκπτωση από αυτά δεν οδηγεί απλά σε χαμοζωή, αλλά σε μετατροπή μας σε υπανθρώπους-ανδράποδα. Μην έχουμε αμφιβολίες, σύγχρονα ιερατεία τα σχεδιάζουν…
