Ενώ έχει γίνει ολοφάνερο πως τα λοκντάουν έχουν αποτύχει παταγωδώς, άλλο ένα μέτρο έρχεται να προστεθεί στη φαρέτρα κυβέρνησης, επιστημόνων, ειδικών και επικοινωνιολόγων: Να μην πετάξουν οι χαρταετοί μεθαύριο, Καθαρά Δευτέρα. Υποθέτουμε ότι πρόσφατες έρευνες από τα πιο σοβαρά επιστημονικά κέντρα απέδειξαν ότι ο χαρταετός στον αέρα πολλαπλασιάζει το ιικό φορτίο σε απίστευτα ύψη, και μετά ψεκάζει ολόκληρες περιοχές και πόλεις. Ούτε ομπρέλες προστατεύουν τους πολίτες από τη βροχή του ιού, ούτε διπλές και πενταπλές μάσκες…
Τέλος πάντων, η Τσικνοπέμπτη γιορτάζεται κυρίως το βράδυ, και δεν είναι αργία. Οπότε ο κόσμος κουτσοβολεύτηκε ψήνοντας σε ταράτσες, μπαλκόνια κ.λπ. Τώρα θα πρέπει να πιάσει τα Κούλουμα μέσα στο σπίτι, γιατί θα ισχύουν, λέει, όλες οι απαγορεύσεις! Άλλωστε και η ΕΜΥ προβλέπει βροχές για την Καθαρά Δευτέρα…
Πέρα από τα πικρά αστεία, όμως, ας το τονίσουμε: είναι εντελώς παράλογα τα μέτρα που εμποδίζουν τον κόσμο να πάει προς τα πάρκα, προς τα βουνά, προς την κοντινή ύπαιθρο, σε πλατείες ή άλλους ανοιχτούς χώρους. Πέντε μήνες λοκντάουν, πέντε μήνες κλειστά Λύκεια και ΑΕΙ, πέντε μήνες χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο, με στοίβαγμα στα μετρό και τα λεωφορεία, και χωρίς αποτέλεσμα. Και το πρόβλημα είναι ο χαρταετός στην ύπαιθρο;
Την ίδια στιγμή βγαίνει προκλητικά ο υπουργός Τουρισμού (δηλαδή… Βαριάς Βιομηχανίας) να αναγγείλει το άνοιγμα του τουρισμού από τις 14 Μαΐου, και να προσθέσει κάτι απίθανα: «Σχεδόν μπορώ να ακούσω κιόλας το νέο μας σύνθημα να το ψιθυρίζετε από μέσα σας: All you want is Greece. Ναι, εφέτος και για πάντα, all you want is Greece. Για την ελπίδα, για το χαμόγελο, για να πάρεις πίσω τη ζωή σου, all you want is Greece».
Σε αυτή τη χώρα ζούμε. Ο Τσιόδρας αναφέρεται στον Πάιατ, ο Χρυσοχοΐδης οργανώνει πογκρόμ και ύστερα τραβά και μια-δυο ΕΔΕ, ο Μητσοτάκης με διαγγέλματα μας θυμίζει τι είχε υποσχεθεί το βράδυ των εκλογών, και η αντιπολίτευση εντυπωσιάζει με την ανυπαρξία της.
Κι όμως, έρχονται θύελλες. Κοινωνικές, εθνικές, πολιτικές. Ποιος δεν το αισθάνεται στην παρακμιακή ατμόσφαιρα ότι έρχονται χειρότερα; Ότι είμαστε απροετοίμαστοι και μόνοι μπροστά στην καταιγίδα; Παρά τις αποσπασματικές αντιδράσεις ενός τμήματος της νεολαίας, το πολιτικό σκηνικό είναι έρημο, και ο λαϊκός παράγοντας μόνο σιωπηρά και με παθητικό τρόπο παρεμβαίνει. Έχει τόσα να λύσει, και χόρτασε απογοητεύσεις. Δεν πιστεύει σε κάποια μεγάλη αλλαγή, άσχετα αν βαθιά στην καρδούλα του θα το ήθελε πολύ.
Η ανασυγκρότηση της κοινωνίας και του λαού έχει δρόμο μπροστά της. Ο βαθύτερος καημός για μια χώρα ελεύθερη και ανεξάρτητη, δημοκρατική και δημιουργική, θέλει πολύ δουλειά για να έρθει στην επιφάνεια και να πρωταγωνιστήσει σαν όραμα και οδηγός.
Θα πετάξουν οι χαρταετοί την Καθαρά Δευτέρα;
