Σχεδόν έναν χρόνο μετά από τις αγροτικές κινητοποιήσεις και τις τότε «δεσμεύσεις στήριξης» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είμαστε σε πολύ χειρότερη κατάσταση, με την οργή να μεγαλώνει όσο μεγαλώνουν και τα χρέη μας. Και να θυμίσω πως οι περσινές κινητοποιήσεις των αγροτών σε όλη τη χώρα ήταν από τις μεγαλύτερες τον τελευταίων 20 χρόνων, με χιλιάδες τρακτέρ στα μπλόκα σε κομβικά σημεία. Όσο ο θυμός μεγαλώνει οι νέες κινητοποιήσεις σίγουρα δεν θα έχουν μόνον το χαρακτήρα της παράταξης των γεωργικών μηχανημάτων στους κόμβους και των συμβολικών καταλήψεων δημόσιων υπηρεσιών.
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι, ενώ τα αιτήματά μας παραμένουν τα ίδια. Από το ασφαλιστικό, φορολογικό, ΦΠΑ και ΕΝΦΙΑ, έως το κόστος παραγωγής που περιλαμβάνει και τα μέσα που είναι απαραίτητα για να παράγουμε, όπως σπόροι, λιπάσματα και φάρμακα αλλά και αγροτικό πετρέλαιο και ρεύμα, τίποτε δεν έχει αλλάξει.
Σε όλα τα παραπάνω να προστεθεί και το εχθρικό περιβάλλον διάθεσης των παραγόμενων προϊόντων από τις αγορές χωρίς μεσάζοντες που τις κατέστειλε η κυβέρνηση με τα ΜΑΤ, μέχρι τις μεγάλες αλυσίδες και τα καρτέλ των τροφίμων που θέλουν να υφαρπάξουν τα προϊόντα μας ακόμα και κάτω από το κόστος παραγωγής, ενώ την ίδια στιγμή αισχροκερδούν σε βάρος των καταναλωτών.
Να σημειώσω όμως πως τα περισσότερα τρόφιμα των αλυσίδων σούπερ μάρκετ είναι εισαγόμενα και αρκετά από αυτά, είτε βαφτίζονται ελληνικά, είτε δεν διέπονται από κανόνες υγιεινής και ασφάλειας.
Όπως καταλαβαίνουμε η χώρα που ήταν εξαρτημένη από τα μεγάλα συμφέροντα, τώρα με τα απανωτά μνημόνια και την αποικία χρέους που έχουμε καταστεί, βρίσκεται σε πιο ασφυκτική κατάσταση. Η εξάρτηση της τροφής και μέσα από τις συμφωνίες CETA και TTIP, γίνεται πλέον ολοκληρωτική και με τη βούλα των διακρατικών συμφωνιών της ΕΕ, αλλά και των υποτελών κυβερνώντων.
Βέβαια, υπάρχουν και τα καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς, όπως η «Κάρτα του Αγρότη» που παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως η λύση στη ρευστότητα των αγροτών. Δηλαδή δανεισμός έως το 80% των επιδοτήσεων, με υποθήκη αυτές, τη στιγμή που οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί των τραπεζών είναι στο αποκορύφωμά τους.
Την περασμένη εβδομάδα καλέστηκα, μέσω του συνεταιρισμού του χωριού μου, να λάβω μέρος σε δειγματοληπτική έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για τη «Διάρθρωση Γεωργικών και Κτηνοτροφικών Εκμεταλλεύσεων» όπου ρωτήθηκα για ό,τι είναι καταγεγραμμένο στη δήλωση καλλιέργειάς μου. Τα στοιχεία αυτά είναι βέβαια στα δεδομένα του ΟΠΕΚΕΠΕ και θα μπορούσαν να τα πάρουν από εκεί. Θα ήταν πολύ πιο σημαντική μια έρευνα για τις εκτάσεις που μένουν ακαλλιέργητες τα τελευταία χρόνια σε όλη τη χώρα, είτε λόγω υψηλού κόστους καλλιέργειας, είτε λόγω αλλαγής χρήσης της γης.
Η αγωνία λοιπόν για το μέλλον της ελληνικής παραγωγής είναι στο ζενίθ, οι αγρότες είμαστε σε εγρήγορση, πολύ σύντομα και πάλι στο δρόμο, σε νέους αγώνες με νίκες για τη χώρα και τους ανθρώπους της εργασίας.
Σάββας Πασχαλίδης, αγρότης
