Στην απόφαση της τελευταίας Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλήφθηκε η θέση για την επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στα 12 μίλια στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτό ήταν κάτι που αποφασίστηκε μετά από μια κάποια αντιπαράθεση μέσα στις διαδικασίες της Κεντρική Επιτροπής αφού κατατέθηκε τροπολογία, που αφορούσε την απόσυρση από το κείμενο της απόφασης της αναφοράς για την επέκταση των χωρικών υδάτων, η οποία καταψηφίστηκε. Παράλληλα στελέχη της Ομπρέλας (εσωκομματική τάση του ΣΥΡΙΖΑ) ανέφεραν χαρακτηριστικώς ότι «με τα 12 μίλια πέφτουμε στην παγίδα Μητσοτάκη που θα τα κάνει σημαία στην προεκλογική περίοδο».
Ο Αλ. Τσίπρας στη δευτερολογία του στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου –όπου δεν υπάρχει το casus belli της Τουρκίας για το Αιγαίο–, εννοώντας κύρια την περιοχή νότια και ανατολικά της Κρήτης. Αυτά στο πλαίσιο ότι είναι αναφαίρετο κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας, ότι η χώρα πρέπει να αποκτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και να σταματήσει να εξαντλείται σε επικοινωνιακές τακτικές. Επίσης τόνισε ότι αυτή η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, πρέπει να είναι μέρος μια συγκεκριμένης στρατηγικής που θα ανοίγει συνομιλίες για οριοθέτηση ΑΟΖ με όλες τις όμορες χώρες στην Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή με την Αίγυπτο, με τη Λιβύη, την Κύπρο και με την Τουρκία – με την τελευταία αυτό θα γίνει με την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αφού μάλλον δεν θα βρεθεί κάπως αλλιώς μια συμφωνία.
Αυτή η τοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα και η συνακόλουθη απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής είναι μια ένδειξη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να «σηκώσει» πολιτικά τα θέματα των ελληνοτουρκικών το επόμενο διάστημα αλλά και στην προεκλογική περίοδο που έρχεται – κάτι που φάνηκε και στην πρόσφατη συνέντευξη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον ΣΚΑΙ. Αυτό το μικρό ανέβασμα των αντιπολιτευτικών τόνων μοιάζει λίγο με την πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου για τα συγκεκριμένα θέματα. Έτσι και στη συγκεκριμένη περίπτωση ακολουθείτε από τον ΣΥΡΙΖΑ το γνωστό μοτίβο –του κόμματος της Χάγης– ότι τα ζητήματα με την Τουρκία θα λυθούν στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαστηρίου με όλα τα προβλήματα που έχει αυτό, αφού επί της ουσίας για να πάμε στη Χάγη θα έχουμε αναγνωρίζει τις αξιώσεις της Τουρκίας πάνω στην κυριαρχία της Ελλάδας και στα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Είναι μια επαμφοτερίζουσα πολιτική τοποθέτηση που το μόνο που ουσιαστικά υποστηρίζει είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα την κατάσταση, δεν θα είναι ουραγοί των εξελίξεων αλλά την ίδια στιγμή αποδέχονται απομείωση της κυριαρχίας της Ελλάδας – κάτι που βέβαια συμπίπτει τόσο με την θέληση της Άγκυρας, που συνεχώς της ανοίγει η όρεξη από κάτι τέτοια, αλλά και με την πολιτική των ΗΠΑ.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να υπενθυμίζουμε ότι ο Νίκος Κοτζιάς, στην τελετή παράδοσης-παραλαβής στο υπουργείο Εξωτερικών, στις 20 Οκτωβρίου 2018, καθώς «αποχωρούσε» από τη θέση του υπουργού είχε ανακοινώσει –με τη συμφωνία του Αλ. Τσίπρα όπως χαρακτηριστικά είχε διευκρινίσει– ότι ετοιμάζεται η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στο Ιόνιο. Πάντως μέχρι τις 7 Ιουλίου του 2019, δεν υπήρξε κάποια κίνηση από μεριάς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ παρόλο που η τουρκική επιθετικότητα από τότε είχε αυξηθεί σημαντικά.
Την ίδια στιγμή το θέμα της επέκτασης των 12 μιλίων, ειδικά στην περιοχή της Κρήτης, είναι σοβαρό αφού όντως θα ήταν μια κίνηση από μεριάς της Ελλάδας που θα αποτελούσε απάντηση απέναντι στην κλιμακούμενη ένταση από μεριάς του τούρκικου επεκτατισμού και στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Δεν είναι η πρώτη φόρα που έχει τεθεί αυτό το θέμα από κάποιο πολιτικό παράγοντα∙ πρόσφατα το είχε υποστηρίξει, στα τέλη Ιουλίου, και ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, σε ομιλία του στο Καστελόριζο. Σε κάθε περίπτωση η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, στην περιοχή της Κρήτης, νότια και ανατολικά, είναι κάτι που πρέπει να γίνει άμεσα – και αρκετά έχει καθυστερήσει. Όμως αυτό που φοβάται το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι ότι παρόλο που αυτή η κίνηση είναι αναφαίρετο κυριαρχικό μας δικαίωμα και δεν θα γίνει στην περιοχή του Αιγαίου, μπορεί να θεωρηθεί από την Τουρκία casus belli και έτσι να προκύψουν καταστάσεις που δεν έχουν συμφωνηθεί στη μυστική διπλωματία μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας-ΗΠΑ. Άρα θα πρέπει να συμφωνήσουν και οι πρεσβείες, κάτι που δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή εξ ου και η ελληνική «διστακτικότητα». Και εδώ έρχεται να «κολλήσουν» οι πολιτικές κινήσεις περί Χάγης που υποτίθεται θα ξεμπλοκάρουν το αδιέξοδο.
Περί αξιοπιστίας ο λόγος
Στην ίδια συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής ο Αλ. Τσίπρας τόνισε χαρακτηριστικά ότι: «Ένα από τα βασικά προβλήματα που πιστεύω έχει το κόμμα μας και είναι σημαία επικοινωνιακή των πολιτικών μας αντιπάλων, είναι το ζήτημα της αξιοπιστίας. Τι μας λένε; Μας λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ λέει πολλά πράγματα αλλά, όταν έρχεται στη διακυβέρνηση, αυτά τα πράγματα δεν τα υλοποιεί. Είναι μια συνέχεια του “έξω οι βάσεις και το ΝΑΤΟ” του Ανδρέα Παπανδρέου, της δεκαετίας του ’80.» Αυτά ειπώθηκαν με αφορμή την αντιπαράθεση που είχε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με τον Θοδωρή Δρίτσα πάνω στο θέμα ένταξης χωρών στο ΝΑΤΟ και τη διαφορετική άποψη που έχουν οι δυο τους.
Ένα μικρό σχόλιο μόνο: Το πρόβλημα αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ εντάσσεται στο συνολικότερο έλλειμμα αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος και δεν είναι άλλο από αυτό που λέει η πλειοψηφία της κοινωνίας ότι δηλαδή «όλοι ίδιοι είναι». Δεν είναι μόνο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το τρίτο μνημόνιο∙ έχει να κάνει με τον συνολικό τρόπο συμπεριφοράς του σαν κόμμα –για την ακρίβεια σαν συστημικό κόμμα–, για την αθέτηση όλων των υποσχέσεων που κατά καιρούς δίνει, για τη διαπλοκή του με τα ντόπια συμφέροντα, για τις υποκλίσεις του στις πρεσβείες και βέβαια με τη σιγουριά ότι όταν και αν θα ξαναβγεί κυβέρνηση θα εφαρμόσει την κρυφή ατζέντα που από κοινού όλα τα μεγάλα κόμματα έχουν συμφωνήσει με τις ευλογιές των ευρωπαίων και υπερατλαντικών πατρώνων, όπως ακριβώς έγινε και στην προηγούμενη κυβερνητική θητεία του.
