- Γιάννης Πρετεντέρης, ο αγαπημένος της στήλης μας! Στα Νέα, με αφορμή τις… άδικες επιθέσεις στο Βορίδη: «Ο χαρακτηρισμός “ακροδεξιός” θεωρείται περίπου απαράγραπτη μομφή, την ίδια στιγμή που το “ακροαριστερός” εκλαμβάνεται στη χειρότερη περίπτωση ως απλό παραστράτημα». Ναι, βρε Γιάννη, τι να κάνουμε; Η Aκροδεξιά βαρύνεται στην Ελλάδα με μερικές χούντες και εθνικές προδοσίες. Όσο και να την ξεπλένεις δεν ξεβρομίζει. Έτσι είναι αυτά.
- «Πείτε ονόματα»! Εξεγέρθηκαν οι κυβερνητικοί βουλευτές για την αναφορά του Γ. Δραγασάκη στη διαπλοκή. Δεν έχει όρια το θράσος τους. Δηλαδή, τι ήθελαν να μας πείσουν ακριβώς; Ότι δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή τους κανένα περιστατικό διαφθοράς και βρόμικων συναλλαγών; Ή ότι τα κρύβουν καλά; Ή απλά είναι αυτό που έλεγε η διαφήμιση «Θέλω να το ακούω»;
- Πληθώρα αναφορών από βουλευτές για κυβέρνηση «εθνικής συνεννόησης» ή «ειδικού σκοπού». Λυκούδης, Οικονόμου, Κουράκος, Κρεμαστινός, Μωραΐτης, Σηφουνάκης, ενώ είχε προηγηθεί και ο περιφερειάρχης Τζιτζικώστας. Μόνο τυχαία δεν τη λες αυτή τη συγχορδία.
- Είπαμε, δύο τακτικές έχει το πολιτικό σύστημα για να διασωθεί. Η μία είναι η Κεντροαριστερά, η άλλη είναι η πίεση (με βάση και τα διεθνή που σκοτεινιάζουν) για κυβέρνηση (ψευτο)εθνικής ενότητας. Και τα δύο έχουν μια βασική στόχευση: Ξεδόντιασμα και… εξημέρωση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κλήρος πέφτει σε μας.
- Το έλεγε φίλος σε μια συζήτηση, εξηγώντας ότι είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά έχει και σημασία «πώς θα πάει το έργο». Κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου ή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Με τα μπούνια ΣΥΡΙΖΑ! Κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου ή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με ΔΗΜΑΡίτες; Το δεύτερο! Κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου ή ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ-Ποτάμι; Πάλι το δεύτερο αλλά αρχίζουμε να σφιγγόμαστε… Κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου ή ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ-Ποτάμι και κανένας ΓΑΠ ή και καμιά ανοχή Βενιζέλου; Ζορίζει πολύ το πράγμα για το τι θα μπορεί να κάνει μια τέτοια κυβέρνηση. Για αυτό, σύντροφοι, αυτοδυναμία και ο λαός όρθιος και πρωταγωνιστής. Αλλιώς, δύσκολα τα πράγματα…
- Της Αλέκας Παπαρήγα της ήρθε λέει να σπάσει την τηλεόραση μόλις άκουσε εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι η αριστερή κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση. Καλά, αυτό πάλι πώς γίνεται; Σε ολόκληρη λαϊκή εξέγερση δεν θα σπάσουμε ένα τζάμι και από τον καναπέ θα σπάμε τηλεοράσεις και θα κάνουμε έκτροπα; Ψυχραιμία σύντροφοι!
- Είχε πολλά καλά η ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή. Ο σοσιαλισμός για το ΣΥΡΙΖΑ είναι λέει σαν την άχνη στον κουραμπιέ, τον φυσάς και φεύγει. Και δώσ’ του από κάτω χειροκρότημα οι βουλευτές της Ν.Δ. που προφανώς έχουν εξοργιστεί με το ρεβιζιονισμό του ΣΥΡΙΖΑ και απαιτούν να αποκατασταθεί ο γνήσιος μαρξισμός-λενινισμός. Κατάντια…
- Είπε και κάτι που έχει βάση η Αλ. Παπαρήγα. Ότι από το 2012 έχει πέσει το κίνημα και έτσι δεν προετοιμάζεται ο λαός για σύγκρουση. Σωστό είναι αυτό και να δούμε και τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ που είναι πράγματι σοβαρές σε αυτό το θέμα. Αλλά έχουμε και δύο ερωτήσεις: Όταν γέμιζαν οι δρόμοι και οι πλατείες το 2010, το ’11 και το ’12, το ΚΚΕ τι ακριβώς έκανε; Από ό,τι θυμάμαι, συνήθως όλο κάτι το ενοχλούσε και ανακάλυπτε ότι όσοι κινητοποιούνταν έχουν αυταπάτες και λάθος πλαίσιο. Δεύτερη: Το «κόμμα της εργατικής τάξης» πώς έχει συμβάλλει τα δύο τελευταία χρόνια για να αποτραπεί η κινηματική καθήλωση; Εκτός κι αν προσπαθεί να ξεσηκώσει τον κόσμο ενάντια στην… κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τα κύρια πυρά του προς τα εκεί βλέπουμε να είναι. Ε, αυτό είναι πράγματι δύσκολο, δικαιολογείται η αφλογιστία.
Σχόλια
