Εάν οι «μεγάλοι» δεν ακόνιζαν τα μαχαίρια τους για ένα νέο παγκόσμιο μακελειό, εάν δεν εξελίσσονταν ήδη ανείπωτες θηριωδίες στη γειτονιά μας, και εάν δεν απειλούνταν πια αυτή καθαυτή η επιβίωση της Ελλάδας (διότι είναι θανατηφόρος ο συνδυασμός του νεο-οθωμανικού επεκτατισμού και του ελληνόφωνου ραγιαδισμού)… τότε η ευρωπαϊκή κατάσταση πραγμάτων θα προκαλούσε βροντερά γέλια. Μερικά στιγμιότυπα:
- Η «ΥΠΕΞ» της Ε.Ε., μια Εσθονή δικηγόρος ονόματι Κάγια Κάλας που θυμίζει αποτυχημένη βερσιόν του ChatGPT, δήλωνε προχθές ότι «η Ρωσία είναι ανάξια εμπιστοσύνης» και τα έψελνε στον Πούτιν για να τ’ ακούει ο Τραμπ – ο οποίος βέβαια αγρόν ηγόραζε, πράγμα λογικό αφού δεν την υπολογίζουν ούτε οι δικοί της: τη Δευτέρα η σύνοδος των ΥΠΕΞ της Ε.Ε. αγνόησε μετ’ επαίνων την πρότασή της για αύξηση της «βοήθειας προς την Ουκρανία» στα 40 δισ. ευρώ.
- Βρέθηκαν όμως 462 Μπρανκαλεόνε στην ευρωβουλή και υπερψήφισαν τη λεγόμενη «Λευκή Βίβλο για το Μέλλον της Ευρωπαϊκής Άμυνας», διαβεβαιώνοντας ότι «το μέλλον της Ευρώπης θα αποφασιστεί στα πεδία μάχης της Ουκρανίας»(!), ότι Ρωσία-Λευκορωσία-Κίνα-Βόρεια Κορέα-Ιράν (με αυτή τη σειρά) αποτελούν τη «σημαντικότερη απειλή για την Ε.Ε.», συν ότι «έχουν ενισχυθεί οι ανησυχίες σχετικά με τη μελλοντική στάση των ΗΠΑ», άρα «έχει έρθει η ώρα για την οικοδόμηση μιας πραγματικής Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης» και για «περισσότερα όπλα και πυρομαχικά στην Ουκρανία» διότι «εάν η Ουκρανία αναγκαστεί να παραδοθεί», μετά η Ρωσία θα στραφεί κατά κρατών μελών της Ε.Ε. κ.λπ.
- Η αρχικομισάρια Ούρσουλα πήρε αυτό το παραλήρημα (που το υπερψήφισε και η μισή ευρωπαϊκή αριστερά!), το βάφτισε «Ετοιμότητα 2030» και το παρουσίασε στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., όπου γενικά άρεσε, αλλά τελικά θα αποφασίσουν τον Ιούνιο – αν και ήδη οι έγκριτοι δημοσιογράφοι και αναλυτές μας εξηγούν ότι είναι τελειωμένη η δουλειά, θα αποκτήσουμε οσονούπω τόσα υπερόπλα που θα μπορούμε να ξανακάνουμε ζάφτι όλη την υφήλιο, όπως τον παλιό καλό καιρό.
- Προτελευταίο στιγμιότυπο: οι βλοσυρές ορντοφιλελεύθερες φυλές του Ρήνου ψήφισαν τον βιασμό των ιερών και των οσίων τους, δηλαδή των κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας, ώστε να μπορούν να δανείζονται όλο και περισσότερο προκειμένου να μπορούν να συνεχίσουν να αυτοκτονούν ενώπιον των Ρώσων, αφού οι Αμερικάνοι αίφνης αποφάσισαν ότι θα γίνουν σπουδαίοι ξανά αλλιώς – δηλαδή αφήνοντας τις φυλές του Ρήνου, του Σηκουάνα και του… Κηφισού να σκοτώνονται και να ξεπαραδιάζονται μόνες, αλλά για λογαριασμό των ΗΠΑ.
- Τελευταίο: η έτερη «υπερδύναμη» της Ε.Ε., η Γαλλία του ναπολεοντίσκου που απειλεί με στρακαστρούκες τη Ρωσία, θα εφοδιάσει κάθε νοικοκυριό με ένα εγχειρίδιο που εξηγεί τι κάνουμε μόλις ξεσπάσει πόλεμος. Οι Γάλλοι θα πρέπει, λέει, να έχουν ένα κιτ επιβίωσης και, σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης, να κλείσουν τις πόρτες και τα παράθυρα και να ανοίξουν το ραδιόφωνο. Μάλιστα…
Στιγμιότυπα σαν αυτά προκαλούν θυμηδία, αλλά αποκαλύπτουν και τις επιλογές του στρατοπέδου της «φιλελεύθερης» παγκοσμιοποίησης που μετακόμισε στην ευρωπαράγκα: κοντράρισμα της νέας βορειοαμερικανικής διοίκησης (οι πιο αστείοι φαντασιώνονται κιόλας ότι θα την αντικαταστήσουν ως επικεφαλής της Δύσης), τυχοδιωκτική κλιμάκωση της ένοπλης αντιπαράθεσης με τις «δεσποτείες της Ανατολής», και βέβαια γενναία απομύζηση των εξαντλημένων λαϊκών στρωμάτων στο όνομα νέων και λίαν κερδοφόρων, ελπίζουν, σταυροφοριών. Ότι αυτό το μπλοκ λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο, είναι σίγουρο. Ότι θα ανακοπούν τα μαύρα σχέδιά του πριν ολοκληρωθεί η βίαιη μετατροπή της Ευρώπης σε χώρο στρατιωτικοποιημένης δυστοπίας ή/και νέου ολοκαυτώματος, δεν είναι σίγουρο. Σίγουρα όμως είναι το βασικό ζητούμενο.
