Όποιος νομίζει ότι είναι ένα εύκολο ζήτημα, κάνει λάθος. Το πρώτο που πρέπει να τονιστεί είναι ότι αυτό δεν υπήρξε μέχρι σήμερα ως αίτημα της νεολαίας. Έρχεται από τα πάνω και για πονηρούς λόγους. Έρχεται για ψηφοθηρικούς λόγους, αλλά δημιουργεί ένα άλλο στάτους συνολικά για τη νεολαιίστικη υπόσταση, αφού όλες οι σχέσεις της νεολαίας, απέναντι στο δίκαιο, στο κράτος, στην πολιτεία κ.λπ. θα αναπροσαρμοστούν προς τα κάτω, σε μια ηλικία που το μεγαλύτερο μέρος αυτών των νέων βρίσκεται ακόμα στο σχολείο. Στα «τέτοια μας» θα πει ο Φίλης, ο Κουρουμπλής και ο Τσίπρας. «Εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στα νιάτα και δίνουμε την ψήφο στα 17». Ναι, αλλά αφού τους ακυρώσατε το μέλλον με όσα ψηφίζεται τώρα τους παραχωρείτε το «δικαίωμα» να ψηφίζουν και να μετέχουν στην μεταδημοκρατία που οικοδομείτε. Και πίσω από αυτό κρύβονται υποβιβάσεις της νεολαίας απέναντι στο νόμο, στον εισαγγελέα, τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις.
Παρακάτω δίνουμε ορισμένα αποσπάσματα από μια παρέμβαση του Νίκου Κουβίδη, προέδρου του SOS Τροχαία Εγκλήματα, με τίτλο «άλλο ψήφος στα 17 και άλλο άδεια οδήγησης», για να πάρουμε μια γεύση των σύνθετων προβλημάτων που υπάρχουν γύρω από θέματα που μοιάζουν δημοκρατικά.
«Την Τετάρτη 22 Ιουνίου, σε μια σπάνια εκδήλωση εθνικής ομοψυχίας, λίγο έλειψε να ψηφιστεί εκτός θεμάτων ημερήσιας διάταξης η πρόταση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Π. Καμένου, για μείωση του ορίου ηλικίας για τη λήψη άδειας οδήγησης στα 17 χρόνια υπό τον όρο της… επίβλεψης.
Η πρόταση αυτή έδωσε την αίσθηση ότι είναι κάτι σαν μπόνους στο δικαίωμα ψήφου που προτείνεται για την ηλικία των 17.
Ο πρωθυπουργός ενημερώθηκε και, σύμφωνα με τον Π. Καμένο, «το βλέπει θετικά».
Σε χρόνο μηδέν με την πρόταση συμφώνησαν και οι άλλοι «αρμόδιοι»: ο Ν. Μηταράκης, εκπρόσωπος της Ν.Δ., ο Σ. Λυκούδης, εκπρόσωπος του Ποταμιού, ενώ ο Α. Λοβέρδος προχώρησε ένα βήμα παραπάνω εκφράζοντας απορία γιατί μαζί με το δώρο στους 17άρηδες ο υπουργός έβαλε ως προϋπόθεση να υπάρχει δίπλα στον νεαρό οδηγό και ένας ενήλικος συνοδηγός.
Σε διαφορετική λογική, αλλά υιοθετώντας την πρόταση, αντέδρασε και η Λιάνα Κανέλλη από το ΚΚΕ, που ζήτησε να δίνεται άδεια ακόμα νωρίτερα, μια και τα delivery boys δουλεύουν από τα 16 με μηχανές, όμως αν έχουν άδεια οδήγησης θα μπορούν να διεκδικήσουν από τους εργοδότες τους αυτοκίνητα αντί για «παπάκια».
Εύλογα η σχετική συζήτηση πήρε μεγάλες διαστάσεις στα ΜΜΕ, που συμπτωματικά το κύριο διαφημιστικό έσοδό τους αποτελεί το αυτοκίνητο.
Να θυμίσουμε επίσης ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας στην έκθεσή του για την κατάσταση της Οδικής Ασφάλειας στον Κόσμο, το 2013, αξιολογεί το δίπλωμα στην εφηβεία ως την πιο επιβλαβή για την οδική ασφάλεια επιλογή ανάμεσα σε δεκατέσσερα συνήθως προτεινόμενα μέτρα.
Και πως σύμφωνα με την Ελληνική Αστυνομία, το 2015, χρονιά που οι θάνατοι από τροχαία στη χώρα μας παρουσίασαν αύξηση έπειτα από 18 χρόνια, η ηλικιακή ομάδα 18-25 ετών παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ποσοστιαία αναλογία θυμάτων, με 117 νεκρούς σε σύνολο 798, γεγονός απόλυτα εναρμονισμένο με τα στοιχεία του ΠΟΥ που καταγράφουν τις τροχαίες συγκρούσεις παγκοσμίως ως το πρώτο αίτιο θανάτου στην εφηβική και μετεφηβική ηλικία.
Στη χώρα που κατέχει τα σκήπτρα σε θανάτους και σοβαρούς τραυματισμούς από τροχαίες συγκρούσεις στην Ευρώπη, τα παραπάνω δεν προκαλούν εντύπωση. (…)
Αλήθεια, μήπως μπορεί να μας ενημερώσει κάποιος από τους ομονοούντες τίνος εισήγηση ή διεκδίκηση είναι η άδεια οδήγησης στα 17; Απ’ ό,τι γνωρίζουμε, δεν περιλαμβανόταν στο πρόγραμμα κανενός κόμματος (κανένα κόμμα φυσικά, παρά τον τρομακτικό αριθμό θυμάτων στην Ελλάδα, δεν είχε παράγραφο που να αφορά την οδική ασφάλεια στο πρόγραμμά του), καμιάς νεολαίας, κανενός συνδικαλιστικού φορέα, καμιάς συλλογικότητας που αγωνίζεται για αλλαγές στο οδικό δίκτυο. Από πού προήλθε λοιπόν και ποια ανάγκη εξυπηρετεί αυτή η προτεραιότητα;
Ξέρουμε ότι υπάρχουν κοινωνιολόγοι και άλλοι ειδικοί σύμβουλοι των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που εκτιμούν πως η νεολαία, μέσα από τις αλλαγές που έχουν επέλθει στη ζωή της τα τελευταία χρόνια, ασφυκτιά, αναζητά ζωτικό χώρο και προκειμένου να αποτραπεί αυτό να οδηγήσει στη δημιουργία ενός πεδίου κοινωνικής σύγκρουσης, υποδεικνύουν την παραχώρηση «ζωτικού χώρου» στον δρόμο προτείνοντας κυρίως την αύξηση των ορίων ταχύτητας. Σε μια εκσυγχρονισμένη, πολιτισμένη χώρα, ευαίσθητη για τα δικαιώματα των νέων, οι τροχαίες συγκρούσεις είναι τελικά προτιμότερες από τις κοινωνικές; (…)
Δυστυχώς η παρέμβαση του υπουργού Παιδείας Ν. Φίλη στις 4 Ιουλίου για την ψήφο στους νέους δεν ξέφυγε από τη γενικότερη τοποθέτηση και στο ζήτημα της οδήγησης: «Θεωρούμε ότι είναι αναγκαίο να ψηφίζουν οι νέοι 17 ετών για να εκλέγουν κυβέρνηση, συνεπώς θα πρέπει να τους δώσει η κοινωνία μια τέτοια αρμοδιότητα, μια τέτοια ευθύνη που αφορά το σύνολο της πορείας της κοινωνίας. Να μην τους δώσει και το τιμόνι να οδηγούν;».
