Ο πολιτικός κόσμος, και ιδιαίτερα η κυβέρνηση Παπανδρέου, συνειδητά προχώρησαν σε επιλογές και ρυθμίσεις που δεν θα τολμούσαν ούτε κατοχικές κυβερνήσεις. Έβαλαν την υπογραφή τους σε ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά και οικονομικά εγκλήματα που έχουν γίνει σε βάρος της χώρας και του εργαζόμενου λαού. Θα ‘ρθει η μέρα που θα ακουστεί ο ήχος των ελικοπτέρων…
Ο λαός ένα χρόνο τώρα έδωσε σαφή δείγματα των διαθέσεών του και της γνώμης που έχει για όσα γίνονται. Μετά από την αρχική αμηχανία που προκάλεσε το σοκ των μέτρων (αφού άλλα είχε υποσχεθεί το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά), ο λαός ξεκίνησε την αντίσταση και τους αγώνες. Πήρε μέρος σε γενικές απεργίες, έδειξε τη Βουλή και ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο ως το βασικό υπεύθυνο, κατήγγειλε το Μνημόνιο, έφερε στην επιφάνεια το ζήτημα του χρέους, συγκρούστηκε με τη βία των ΜΑΤ, αποδοκίμασε όπου και όπως μπόρεσε τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ, ανέδειξε την ανάγκη ενός Μετώπου, άρχισε να βλέπει και να ζητά ουσιαστικές απαντήσεις στα κρίσιμα ζητήματα. Δεν μπόρεσε, όμως, να πολιτικοποιήσει, να ενώσει, να συντονίσει τους αγώνες. Η οργή και ο ριζοσπαστισμός που αναδείχθηκαν δεν είχαν μια κεντρική πολιτική έκφραση. Οι ευθύνες για αυτή την κατάσταση δεν βαραίνουν τον ίδιο το λαό, αλλά όσους μιλάνε πολύ στο όνομα της πρωτοπορίας…
Η φετινή πρωτομαγιά στη χώρα μας γιορτάζεται όπως κάθε χρόνο: Διαφορετικές συγκεντρώσεις, μικρή συμμετοχή, ελάχιστη προπαγάνδιση, σύγχυση και απογοήτευση για το πραγματικό ρεζιλίκι του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος που είναι βυθισμένο στη συνδιαλλαγή και τη φαυλότητα. Η φετινή πρωτομαγιά είναι μονάχα μια στιγμή σε έναν αγώνα διαρκείας και μακρόχρονο. Οι κινητοποιήσεις που έρχονται και ιδιαίτερα η γενική απεργία της 11ης Μαΐου πρέπει να αγκαλιαστούν από όλους τους εργαζόμενους, τη μόνη δύναμη που μπορεί με την παρουσία της να επιβάλλει μια άλλη πορεία. Για να ανατραπεί η χειρότερη κυβέρνηση όλων των εποχών, η κυβέρνηση που ξεδιάντροπα ξεπουλά τη χώρα και οδηγεί τους εργαζόμενους έναν αιώνα πίσω. Για να ανοίξει ένας άλλος κύκλος για την χώρα και το πολιτικό της σύστημα, για να κατακτηθεί η οικονομική και πολιτική ανεξαρτησία, για να ανοίξει ο δρόμος για έναν άλλο κόσμο εφικτό και αναγκαίο. Για να χτίσουμε το πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο του λαού!
Μπορούμε να επιβάλλουμε μια άλλη πορεία μόνο αν το πιστέψουμε κι αν αφιερώσουμε όλες τις δυνάμεις μας στο σκοπό αυτό. Τίποτα δεν καταχτιέται χωρίς προσπάθεια και αγώνα. Τίποτα δεν αλλάζει με εύκολο τρόπο και χωρίς μεγάλη προσπάθεια. Μια αισιόδοξη εικόνα του μέλλοντος μπορεί να στηριχτεί μόνο στην αποφασιστικότητα και στον αγώνα μας. Φυσικά, όπως τα μάτια και η καρδιά πολλών προοδευτικών ανθρώπων στρέφεται συχνά προς την Ελλάδα, έτσι κι ο νους και η καρδιά μας είναι στραμμένα ειδικά την 1η Μάη στους προλετάριους και τους λαούς όλου του κόσμου.
Μιχάλης Σιάχος