Η αξιολόγηση, η προψήφιση μέτρων και η επιχείρηση εξαπάτησης του λαού
Tου Παύλου Δερμενάκη
Η κυβέρνηση Τσίπρα ολοκληρώνει αυτές τις μέρες μία ακόμα διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Μάλιστα σύμφωνα με σχόλιο κυβερνητικού αξιωματούχου, η «κυβέρνηση ολοκληρώνει επιτυχώς» την παρούσα διαπραγμάτευση.
Βέβαια, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική από τις επιτυχίες που «βλέπει» το κυβερνητικό επιτελείο. Η κυβέρνηση παρέδωσε το λαό και τη χώρα ακόμα πιο σφιχτά δεμένους στους δυνάστες τους για να συνεχίσουν την αφαίμαξη και να ασελγούν στο σώμα τους. Φυσικά, ο πραγματικός στόχος του κυβερνητικού επιτελείου επετεύχθη. Να συνεχίσει, η κλίκα που κυβερνά, να παραμένει στα πόστα της εξουσίας.
Η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να ωραιοποιήσει τη συμφωνία χρησιμοποιεί «κολπάκια» για να χρυσώσει το θανατηφόρο χάπι.
Ας δούμε τα βασικά της επιχειρήματα:
1. Μέτρα και αντίμετρα
Μας λένε: «κάναμε συμφωνία η οποία δεν προβλέπει μόνο μέτρα σε βάρος του λαού αλλά και αντίμετρα υπέρ των ασθενέστερων στρωμάτων». Και αναφέρουν τα διάφορα «αντίμετρα» στα non paper που κυκλοφορούν ξεχνώντας να αναφερθούν στα μέτρα. Είναι προφανές ότι μας δουλεύουν.
Τα μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ (2% του ΑΕΠ) θα εφαρμοστούν σταδιακά από την 1/1/2019. Θα υπάρξει αρχικά, την 1/1/2019, μείωση των συντάξεων κατά 1,8 δισ. ευρώ και από την 1/1/2020 θα ακολουθήσει μείωση του αφορολόγητου στα 5.650 ευρώ, με συνέπεια να επιβληθούν 1,8 δισ. ευρώ επιπλέον φόροι. Αυτά ψηφίζονται στις 15/5/2017 και εφαρμόζονται στις παραπάνω ημερομηνίες χωρίς αιρέσεις και ψιλά γράμματα.
Σε αυτά τα μέτρα, φυσικά, προστίθενται όλα όσα ήδη έχουν ψηφιστεί μέχρι σήμερα και θα εφαρμοστούν στην πορεία. Τρία παραδείγματα:
Πρώτον, ετοιμάζεται το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 2017-2020 στο οποίο έχουν συμπεριλάβει ανώτατο ετήσιο ύψος κρατικής χρηματοδότησης στα 14,7 δισ. ευρώ, όταν για το 2017 η πρόβλεψη για τις συντάξεις είναι 25,7 δισ. ευρώ και το ποσό προβλέπεται ανοδικό τα επόμενα έτη λόγω αύξησης των συνταξιοδοτήσεων. Από που θα καλυφθεί η διαφορά αφού ως γνωστόν οι εισφορές στα ταμεία δεν επαρκούν να το καλύψουν; Προφανώς θα αναζητηθούν «νέες λύσεις» με αυξήσεις εισφορών και μείωση συντάξεων.
Δεύτερον, ο νόμος Κατρούγκαλου και το τρίτο μνημόνιο προβλέπουν νέες περικοπές των συντάξεων και σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ τα έτη 2018-2019.
Τρίτον, υπάρχει ο αυτόματος κόφτης. Αν δεν πιαστούν οι στόχοι για τα πλεονάσματα (π.χ. το 2017) αυτόματα κόβονται ανάλογα το επόμενο έτος συντάξεις και μισθοί δημοσίων υπαλλήλων.
Μετά από όλα αυτά η κυβέρνηση μοιράζει «καθρεφτάκια» με τα αντίμετρα. Μόνο που για τα αντίμετρα πρέπει να λάβουμε υπόψη τρία στοιχεία εξαπάτησης:
Δεν θα εφαρμοστούν αυτόματα αλλά μόνο αν υπάρξει υπέρβαση του τεράστιου στόχου για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ (6,5 δισ. ευρώ). Μόνο αν ξεπεραστεί ο στόχος αυτός κατά ένα σημαντικό ποσοστό (δεν έχει αποφασιστεί ακόμα) τότε θα ενεργοποιηθούν τα αντίμετρα για να μοιράσουν ψίχουλα από τα 6,5 δισ. και πλέον που θα έχουν πετύχει.
Το σύνολο των αντιμέτρων δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό συγκριτικά με την φτώχεια που θα φέρει το πλεόνασμα.
Το «κερασάκι στην τούρτα» είναι ότι στα αντίμετρα, μαζί με τα συσσίτια στα σχολεία, περιλαμβάνεται και η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, από 29% σε 26%…
2. Μηδενικό το ισοζύγιο των μέτρων
Μας λένε ότι με τη συμφωνία και τα αντίμετρα που αποδέχθηκαν οι δανειστές η κυβέρνηση πέτυχε μηδενικό δημοσιονομικό ισοζύγιο. Δηλαδή, δεν υπάρχει κοινωνική επιβάρυνση.
Βέβαια, το πώς είναι δυνατόν να σου παίρνουν στα σίγουρα επιπλέον 3,6 δισ. ευρώ και να σου επιστρέφουν ψίχουλα με την προϋπόθεση να έχεις ξεπεράσει κατά πολύ το στόχο για το πλεόνασμα και αυτό να θεωρείται μηδενικό ισοζύγιο μόνο όσοι γνωρίζουν τη νέα… Τσιπρική αριθμητική-μπακαλική μπορούν να το κατανοήσουν.
3. Το μεγάλο ψέμα της μη εφαρμογής των μέτρων
Είπε ο πρωθυπουργός σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη: «Δεν θα εφαρμοστούν τα μέτρα αν δεν υπάρξει λύση στο χρέος». Το έχουμε ξανακούσει πολλές φορές και είδαμε τις… κωλοτούμπες
Θέλει να μας πει ότι όταν θα χρειαστεί να εφαρμοστούν τα νέα μέτρα, επειδή θα υπάρχει απόκλιση με την μη επίτευξη του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα, εκείνη ακριβώς την περίοδο που λέει η κυβέρνηση ότι θα βγει στις αγορές αυτός θα αποφασίσει να πάει κόντρα σε ό,τι έχει ήδη αποδεχθεί, υπογράψει, και νομοθετήσει; Θα το κάνει αυτό παρά τα όσα έχουμε χάσει αυτά τα χρόνια σε φόρους, περικοπές κοινωνικών δαπανών και συντάξεων, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, και μεταρρυθμίσεις – απελευθερώσεις αγορών;
Και πώς θα το κάνει αυτό; Με ποιο πρόγραμμα όσον αφορά α) την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, πολύ δε περισσότερο όταν θα έχουν αρνηθεί οι δανειστές να το ελαφρύνουν β) την ρευστότητα στην οικονομία, γ) την κατάσταση των τραπεζών, δ) τους με κάθε τρόπο εκβιασμούς των δανειστών κ.λπ.;
Τι θα κάνει όταν όλα αυτά θα έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τη δική του επιχειρηματολογία του 2015, ότι δεν έχει εντολή να βγούμε από το ευρώ. Ουσιαστικά, δηλαδή, μας λέει πως θα κάνει αυτό που δεν έκανε το 2015; Θα μας βγάλει τότε από το ευρώ(!) με τις όποιες καταστροφικές συνέπειες σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα από όταν έγινε μνημονιακός;
Μα τότε, ποιος ο λόγος για όλα όσα έγιναν από το 2015 μέχρι το 2018; Και τότε πώς θα αντιμετωπίσει την άποψη ότι δήθεν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση; Δηλαδή, η εναλλακτική που δεν υπήρχε υπό καλύτερες συνθήκες οικονομικά, κοινωνικά και κυρίως κινηματικά το 2015, θα εξευρεθεί ως δια μαγείας το 2018 από τον ίδιο και, μάλιστα, σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες, χωρίς καμία προετοιμασία και με το λαό απογοητευμένο και στη γωνία;
Επειδή μια τέτοια ενέργεια δεν έχει καμία λογική σχέση με όσα εγκληματικά έκανε μέχρι σήμερα η κλίκα που κυβερνά, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι για μία ακόμα φορά ο Τσίπρας και το «παρεάκι» του Μαξίμου επενδύουν στην εξαπάτηση του λαού για να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία.
Όταν θα φτάσουν στο 2018, τότε θα σκεφτούν ποιες νέες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς θα κάνουν, αλλά και πώς θα τα «σερβίρουν» επικοινωνιακά στο λαό, όταν θα γίνουν εκλογές. Προς το παρόν και εκ του ασφαλούς, μιλούν με «πυγμή». Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, έχει αποδειχθεί ότι όσο μεγαλύτερη «πυγμή» έχουν δείξει μέχρι σήμερα, τόσο μεγαλύτερη κωλοτούμπα έκαναν μετά.
Προκλητική ασυλία τραπεζικών στελεχών
Από τις δεσμεύσεις Τσίπρα για κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και συντριβή της διαπλοκής, περάσαμε στην εποχή της νομικής προστασίας από παράνομες πράξεις όχι μόνο των μελών της κυβέρνησης αλλά και των διοικητικών στελεχών που ορίζει. Η αρχή έγινε με τα στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ κατά απαίτηση των δανειστών. Σήμερα, το μέτρο διευρύνεται στα τραπεζικά στελέχη.
Ο λόγος; Είναι γνωστές οι πιέσεις για αναδιαρθρώσεις των επιχειρηματικών δανείων. Στην ουσία προετοιμάζονται διαδικασίες εξπρές, με όχημα τα κόκκινα δάνεια, για το ξεπούλημα του επιχειρηματικού χάρτη της χώρας υπέρ των συμφερόντων που «κρύβονται» πίσω από τους δανειστές. Σύμφωνα με απαίτηση των δανειστών, ετοιμάζεται νομοθέτημα που θα χορηγεί ασυλία στα εμπλεκόμενα στελέχη τραπεζών και δημοσίου από ποινική και αστική ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις τις οποίες τέλεσαν για την εξυπηρέτηση της αναδιάρθρωσης ή διαγραφής χρεών. Θα ξεπουληθούν τεράστιες περιουσίες χωρίς καμία ευθύνη για αυτούς που θα λάβουν τις αποφάσεις. Αυτό λέγεται στη ΣΥΡΙΖΑϊκη γλώσσα διαφάνεια και πάταξη της διαπλοκής…
Συνεπώς, η κυβέρνηση ως υπάκουος μαθητής προχωρά στην θεσμοθέτηση της απαίτησης, γεγονός που θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου τόσο για το «Ελντοράντο» που θα στηθεί με τα κόκκινα δάνεια των επιχειρήσεων όσο και ενδεχόμενα με το πώς φτάσαμε σε αυτά… Και εδώ μπορεί να κρύβονται θέματα και με τα δάνεια των κομμάτων, αλλά και των συγκροτημάτων ΜΜΕ…
