Απεργία στο Καζίνο Πάρνηθας για την υπογραφή ΣΣΕ
Την 30ή ημέρα διανύει η απεργία στο Καζίνο Πάρνηθας, κόντρα σε μια σκληρή εργοδοσία που χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να σπάσει την ενότητα των εργαζομένων. Τελευταία ενέργειά της το κάλεσμα που απηύθυνε ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας την επομένη των εκλογών προς τους απεργούς να πάνε για δουλειά, εκτοξεύοντας κατηγορίες κατά του σωματείου, μιλώντας για «αντίπαλα συμφέροντα», αλλά και για «πολιτικές φιλοδοξίες».
Η μονομερής καταγγελία της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας δύο μόλις μήνες μετά την έκδοσή της και η άκαρπη διαπραγμάτευση επί δυόμισι μήνες για την υπογραφή νέας, δεν άφησε περιθώρια άλλης αντίδρασης στους εργαζόμενους. Μετά από 26 ημέρες απεργίας και αφού δεν κατάφερε η εργοδοσία να τη σπάσει και να αναγκάσει τους εργαζόμενους να επιστρέψουν για δουλειά, αναδιπλώθηκε και άνοιξε τελικά το Καζίνο, το οποίο είχε κλείσει κηρύσσοντας παράνομα «ανταπεργία» (lock out) από την πρώτη μέρα έναρξης της απεργίας. Παρ’ όλα αυτά, η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων δεν προσήλθε για δουλειά και συνεχίζει την απεργία με απόφαση που ανανεώθηκε σε γενική συνέλευση στις 19 Ιουνίου.
Στο ψήφισμα που ενέκρινε αυτή η συνέλευση, αναφέρεται χαρακτηριστικά:
«Αυτός που στερεί μισθούς και φιλοδωρήματα είναι η εταιρία, που επίσης μονομερώς αποφάσισε εδώ και δυο χρόνια να επιβάλει εκ περιτροπής εργασία, ενώ είναι επιχείρηση κερδοφόρα, ενέργεια πρωτοφανής και ολότελα απαράδεκτη.
Η “νέα πραγματικότητα”, που αναφέρει η εταιρία, είναι δημιούργημα των εργοδοτών κι όχι των εργαζομένων. Τα χρέη, τα ελλείμματα και η οικονομική κρίση που τα συνοδεύει είναι αποτελέσματα της αντεργατικής πολιτικής όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγαλοεργοδοτών. Η ήπια προσαρμογή που επικαλείται σημαίνει να πληρώσουμε ξανά εμείς τη δική τους κρίση.
Την κατηγορία που εκτόξευσε ο διευθύνων σύμβουλος στο χθεσινό διάγγελμα, ότι δηλαδή ταυτιζόμαστε με αντίπαλα συμφέροντα, εννοώντας προφανώς ανταγωνιστικές εταιρίες, του την επιστρέφουμε. Είναι γνωστό ότι όταν πρόκειται να χτυπήσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, οι ανταγωνιστές πάνε χέρι-χέρι εναντίον μας. Δεν είναι τυχαία η συγκυρία να ζητούν την ίδια στιγμή μειώσεις μισθών σε όλα τα καζίνα της χώρας. Με τα μόνα αντίπαλα συμφέροντα της εταιρίας που ταυτιζόμαστε είναι αυτά των 1.150 εργαζομένων».
Και καταλήγει: «Εδώ που φτάσαμε, έχουμε μόνο δύο δρόμους. Ο ένας είναι να πάμε με το κεφάλι κάτω και να αποδεχτούμε την αβεβαιότητα, την παραπέρα εξαθλίωση. Ο άλλος δρόμος είναι να πάμε για δουλειά με συλλογική σύμβαση-υποθήκη για το μέλλον μας, χωρίς μειώσεις μισθών».
Η μονομερής καταγγελία της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας δύο μόλις μήνες μετά την έκδοσή της και η άκαρπη διαπραγμάτευση επί δυόμισι μήνες για την υπογραφή νέας, δεν άφησε περιθώρια άλλης αντίδρασης στους εργαζόμενους. Μετά από 26 ημέρες απεργίας και αφού δεν κατάφερε η εργοδοσία να τη σπάσει και να αναγκάσει τους εργαζόμενους να επιστρέψουν για δουλειά, αναδιπλώθηκε και άνοιξε τελικά το Καζίνο, το οποίο είχε κλείσει κηρύσσοντας παράνομα «ανταπεργία» (lock out) από την πρώτη μέρα έναρξης της απεργίας. Παρ’ όλα αυτά, η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων δεν προσήλθε για δουλειά και συνεχίζει την απεργία με απόφαση που ανανεώθηκε σε γενική συνέλευση στις 19 Ιουνίου.
Στο ψήφισμα που ενέκρινε αυτή η συνέλευση, αναφέρεται χαρακτηριστικά:
«Αυτός που στερεί μισθούς και φιλοδωρήματα είναι η εταιρία, που επίσης μονομερώς αποφάσισε εδώ και δυο χρόνια να επιβάλει εκ περιτροπής εργασία, ενώ είναι επιχείρηση κερδοφόρα, ενέργεια πρωτοφανής και ολότελα απαράδεκτη.
Η “νέα πραγματικότητα”, που αναφέρει η εταιρία, είναι δημιούργημα των εργοδοτών κι όχι των εργαζομένων. Τα χρέη, τα ελλείμματα και η οικονομική κρίση που τα συνοδεύει είναι αποτελέσματα της αντεργατικής πολιτικής όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγαλοεργοδοτών. Η ήπια προσαρμογή που επικαλείται σημαίνει να πληρώσουμε ξανά εμείς τη δική τους κρίση.
Την κατηγορία που εκτόξευσε ο διευθύνων σύμβουλος στο χθεσινό διάγγελμα, ότι δηλαδή ταυτιζόμαστε με αντίπαλα συμφέροντα, εννοώντας προφανώς ανταγωνιστικές εταιρίες, του την επιστρέφουμε. Είναι γνωστό ότι όταν πρόκειται να χτυπήσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, οι ανταγωνιστές πάνε χέρι-χέρι εναντίον μας. Δεν είναι τυχαία η συγκυρία να ζητούν την ίδια στιγμή μειώσεις μισθών σε όλα τα καζίνα της χώρας. Με τα μόνα αντίπαλα συμφέροντα της εταιρίας που ταυτιζόμαστε είναι αυτά των 1.150 εργαζομένων».
Και καταλήγει: «Εδώ που φτάσαμε, έχουμε μόνο δύο δρόμους. Ο ένας είναι να πάμε με το κεφάλι κάτω και να αποδεχτούμε την αβεβαιότητα, την παραπέρα εξαθλίωση. Ο άλλος δρόμος είναι να πάμε για δουλειά με συλλογική σύμβαση-υποθήκη για το μέλλον μας, χωρίς μειώσεις μισθών».
Γ.Κ.
Σχόλια
