του Ηρόστρατου
Μπορεί ένας άνθρωπος να κάνει τη διαφορά;
Η περίπτωση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Λέρου
Μπροστά στα αδιέξοδα της εποχής και της πολιτικής προβληματιζόμαστε όλοι για το πώς μπορεί κανείς να βρει διέξοδο. Το παιχνίδι μοιάζει -και συχνά είναι- στημένο κι ο καθένας από εμάς νιώθει πως τα πράγματα δεν περνούν από το χέρι του. Άλλοι αποφασίζουν για μας.
Μας έχουν, κατά βάθος, πείσει πως είμαστε αδύναμοι. Πως τίποτε δεν μπορούμε να αλλάξουμε στη χώρα και στον κόσμο. Ο εχθρός είναι παντοδύναμος κι εμείς έχουμε το σχεδόν τίποτα στα χέρια μας.
Κι όμως…
Κάπου μεταξύ εκλογής Τραμπ και επίσκεψης Ομπάμα, βρέθηκα στη Λέρο, όπου είχα τη χαρά να γνωρίσω από κοντά τη δράση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης του νησιού και να διαπιστώσω πως μέσα σε μια εποχή εξαιρετικά δύσκολη, σε μια Ελλάδα που μαστίζεται από την κρίση, ένας και μόνο άνθρωπος μπορεί να κάνει τη διαφορά. Αρκεί να έχει γνώση, μεράκι, δύναμη και ατέλειωτη υπομονή.
Ο Δημήτρης Σταματέλος είναι αυτός ο άνθρωπος που πριν από επτά χρόνια προσγειώθηκε στο νησί και βρήκε μια Βιβλιοθήκη σε κατάσταση μάλλον απογοητευτική. Στενόχωρη, με τα βιβλία να στοιβάζονται σε πάγκους, με την υγρασία να καταστρέφει…
Με επιμονή και προσπάθεια, εξασφαλίζοντας και τη στήριξη του δήμου κατάφερε να μεταφερθεί η Βιβλιοθήκη, να δημιουργηθεί ένας χώρος πρότυπο, να φτιαχτεί ειδικό ξενόγλωσσο τμήμα.
Όμως αυτή ήταν μόνο η αρχή. Η βάση. Από εκεί και πέρα αρχίζει το έργο που είναι πολυδιάστατο και ο χώρος είναι περιορισμένος… Θα σταθώ μόνο σε ένα γεγονός:
Επισκεπτόμενος τα σχολεία του νησιού, Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια και λύκεια, είχα την ευκαιρία αν διαπιστώσω πως δεκάδες παιδιά είναι ενεργά μέλη της βιβλιοθήκης. Διαβάζουν βιβλία και συμμετέχουν στις δράσεις της. Νομίζω είναι από τα ελάχιστα παραδείγματα στη χώρα. Και σκεφτείτε πως μιλάμε για έναν μικρό τόπο.
Συζητώντας με τα παιδιά κατάλαβα πως η αγάπη για το διάβασμα έχει γίνει μικρόβιο που απλώνεται ταχύτατα στη Λέρο.
Αυτή η δουλειά που γίνεται αθόρυβα είναι σίγουρο πως θα δώσει τους καρπούς της στο μέλλον, όταν τα σημερινά παιδιά γίνουν ενήλικες.
Όταν άλλοι αρκούνται σε μεγαλοστομίες και προβάλλουν με κάθε τρόπο ανύπαρκτα έργα, άνθρωποι σε όλη τη χώρα δείχνουν πως μπορείς να αλλάξεις τα πράγματα. Και θα βρεθούν κι εκείνοι που θα στηρίξουν και θα αγκαλιάσουν αυτό που κάνεις. Ο ένας θα γίνουν πολλοί.
Μέσα σε δυσοίωνους καιρούς έφυγα από τη Λέρο με χαμόγελο αισιοδοξίας.
Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα
Τη Τρίτη, 22 Νοεμβρίου στις 7 το απόγευμα, στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) παρουσιάζεται ένα βιβλίο-ντοκουμέντο, που φέρνει νέο φως στην πολύκροτη δίκη του Μπελογιάννη.
Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα: Πλήρη πρακτικά και ιστορικό των δικών Μπελογιάννη – Τα σήματα Βαβούδη είναι ο τίτλος του και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Τόπος.
Ο Σπύρος Σακελλαρόπουλος έχει επιμεληθεί την έκδοση, ενώ την έρευνα έχει πραγματοποιήσει ο Γρηγόρης Σακελλαρόπουλος.
Στη συζήτηση που θα συντονίσει ο Διονύσης Ελευθεράτος συμμετέχουν ο Γιώργος Λεονταρίτης, ο Ηλίας Νικολακόπουλος, η Ιωάννα Παπαθανασίου και ο Σπύρος Σακελλαρόπουλος.
Ο Πολιτισμός πηγή δυστυχίας
«Ο πολιτισμός αντιμετωπίζει την επικίνδυνη επιθετική τάση του ατόμου εξασθενίζοντάς την, αφοπλίζοντάς την, αναθέτοντας την επιτήρησή της σε μια αρχή στο εσωτερικό του, η οποία μοιάζει με κατοχική δύναμη σε μια κατακτημένη πόλη», γράφει o Σίγκμουντ Φρόυντ σε ένα από τα πολυδιαβασμένα έργα του, το Πολιτισμός πηγή δυστυχίας (στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Μίνωας).
Την Τετάρτη, 23 Νοεμβρίου, στις 19:00, στο Θέατρο της Σχολής Μωραΐτη (Παπαναστασίου και Αγίου Δημητρίου, Π. Ψυχικό, το Ινστιτούτο ÖSD Ελλάδας-Σχολή Μωραΐτη – ÖSD και οι Εκδόσεις Μίνωας οργανώνουν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση όπου συμμετέχουν η Φωτεινή Τσαλίκογλου, συγγραφέας και καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ο Νίκος Σιδέρης, ψυχίατρος-ψυχαναλυτής και συγγραφέας και η Ξένια Κουναλάκη, δημοσιογράφος στην εφημερίδα Η Καθημερινή.
Αποσπάσματα του βιβλίου θα διαβάσει ο ηθοποιός Νίκος Αλεξίου.
Τηλ. επικοινωνίας: 210-6795000
