Αναίτιες συλλήψεις μελών του Αυτοδιαχειριζόμενου Κάμπινγκ. Του Ηλία Σταθάτου
Στην περιοχή της Νότιας Αττικής και συγκεκριμένα στο παραλιακό μέτωπο αναδεικνύεται με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση η τύχη που επιφυλάσσουν στον τόπο μας οι δανειστές και οι εγχώριοι υπηρέτες τους. Διαφαίνεται όλο και περισσότερο οι σύγκρουση δύο λογικών. Η μία θέλει την ιδιωτικοποίηση των πάντων και επιβάλλεται μόνο με την καταστολή. Η άλλη επιδιώκει την ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών στο δημόσιο χώρο. Οι δύο αυτές λογικές δεν μπορούν να συνυπάρξουν.
Τελευταίο παράδειγμα το Αυτοδιαχειριζόμενο Κάμπινγκ Βούλας, τρία μέλη του οποίου συνελήφθησαν την Κυριακή και ενώ εκτελούσαν εργασίες καθαρισμού του χώρου. Οι κατηγορίες, έωλες, όπως λένε οι Εθελοντές του Camp Βούλας.
Το Κάμπινγκ Βούλας βρίσκεται μεταξύ της Παραλιακής οδού και της παραλίας, σε μια έκταση 90 στρεμμάτων ιδιοκτησίας της Εταιρείας Τουριστικά Ακίνητα. Ήταν εγκαταλειμμένο για περίπου 12 χρόνια, περιφραγμένο και κλειστό στους πολίτες, ενώ αποτελούσε εστία μόλυνσης καθώς η λογική της περίφραξης κατάφερε έναν πανέμορφο τόπο να τον μετατρέψει σε σκουπιδότοπο. Υπό την πίεση των πολιτών, στις 10 Ιουνίου του περασμένου έτους ο Δήμος Βάρης-Βουλιαγμένης-Βούλας, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, έκοψε τα κάγκελα που εμπόδιζαν την πρόσβαση. Η έμπρακτη υποστήριξη του Δήμου όμως, παρά τις αρχικές υποσχέσεις, σύντομα άρχισε να… υποχωρεί περιοριζόμενη στο πεδίο των ανακοινώσεων.
Ακολούθως, δημιουργήθηκε μια ομάδα εθελοντών οι οποίοι καθάρισαν το χώρο, δημιούργησαν τις απαραίτητες στοιχειώδεις υποδομές για τη λειτουργία του, διοργάνωσαν καλοκαιρινές προβολές ενώ επίσης αυτόβουλα καθάρισαν ένα από τα κτίρια ώστε να πραγματοποιούν τις συνελεύσεις τους. Διοργάνωσαν πλήθος εκδηλώσεων, όπως μαθήματα ζωγραφικής, γιόγκα, χειροτεχνίας αλλά και πρότυπης καλλιέργειας, με ένα κομμάτι του κάμπινγκ ήδη να βλαστίζει και να μεγαλώνουν μέσα του δέντρα. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι ο χώρος ούτε ηλεκτροδοτούνταν είτε υδροδοτούνταν. Παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των εθελοντών, ο Δήμος κώφευε επιδεικτικά….
Με αυτό τον τρόπο, το ιστορικό της υπόθεσης έφτασε μέχρι την περασμένη Κυριακή, οπότε τρία μέλη της συλλογικότητας του κάμπινγκ συνελήφθησαν για… παραβάσεις του οικοδομικού κώδικα(!), και ενώ καθάριζαν το χώρο. Όσοι συμμετέχουν στο εγχείρημα του Αυτοδιαχειριζόμενου Κάμπινγκ κάνουν λόγο για «την πρώτη απόπειρα τρομοκράτησης αυτών που διαχειρίζονται έναν ελεύθερο χώρο».
Μετά και την εξέλιξη αυτή, οι ανησυχίες ότι θα επιταχυνθεί η επιχείρηση «αξιοποίησης», είναι έντονες. Όπως μάλιστα πληροφορήθηκε ο Δρόμος, ένας από τους τρεις άστεγους και άνεργους που διαμένουν στο Κάμπινγκ με τη συγκατάθεση της συνέλευσης, δέχθηκε την επίσκεψη του διευθυντή του τοπικού Αστυνομικού Τμήματος, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ του είπε: «μετά το Πάσχα μαζεύεις τα μπογαλάκια σου και φεύγεις. Ο χώρος είναι ιδιωτικός και πρόκειται να αξιοποιηθεί».
Αντιπροσωπευτικό της σύγκρουσης, αλλά και απόλυτα συμβολικό, όπως αναφέρουν οι Εθελοντές του Camp Βούλας, είναι το γεγονός ότι ακριβώς δίπλα από το ανοικτό, αυτοδιαχειριζόμενο Κάμπινγκ Βούλας, υπάρχει μια ιδιωτική πλαζ με κάγκελα και μάλιστα οι δύο παραλίες συνορεύουν μέσα στη θάλασσα του Σαρωνικού, ενώ πίσω από τις παραλίες η έκταση είναι και αυτή στα χέρια επιχειρηματία.
Όπως όμως δηλώθηκε και στην αρχή του άρθρου, και στο Κάμπινγκ της Βούλας συγκρούονται δύο λογικές. Μόνο που η μία είναι εντελώς… άλογη. Μαντέψτε ποια.
