Ήρθε επιτέλους το -κατά την κυβέρνηση- σωτήριον 2014.
«Και να τα παστέλια και να τα ξερολούκουμα», που έλεγε και ο αξέχαστος Βασίλης Λογοθετίδης στην κωμωδία Σάντα Τσικίτα. Αν κάτι διακρίνει τους λογογράφους των Σαμαρά και Βενιζέλου, είναι μια ιδιόρρυθμη τόλμη η οποία προσεγγίζει με ένα μοναδικό τρόπο την ξεδιαντροπιά. Να το πούμε με ένα παράδειγμα: Σκεφτείτε ποιος άνθρωπος από το στενό ή ευρύτερο περιβάλλον σας θα είχε καταστρέψει, όπως οι δύο συγκυβερνώντες, τόσο κόσμο και θα τολμούσε να απευθυνθεί στα θύματά του με τον τρόπο που το έκαναν οι δυο τους την Πρωτοχρονιά. Το πολύ-πολύ να έλεγε -ο μέσος πάντα άνθρωπος- «συγγνώμη, απέτυχα, αποχωρώ…», αν είχε τσίπα ή να μην έλεγε τίποτα, αν του είχε μείνει ίχνος τσίπας.
Παρακολουθώντας και τους δυο στα πρωτοχρονιάτικα μηνύματά τους, απορείς πώς είναι δυνατόν διαβάζοντας μόνοι τους όσα τους έχουν ετοιμάσει προς εκφώνηση, να μην αντιδρούν αντανακλαστικά έστω – ως απλοί άνθρωποι, βρε αδερφέ. Είναι δυνατόν πάνω από τα κοινωνικά ερείπια που έχεις προκαλέσει να εκστομίζεις τέτοιες αρλούμπες και να μην ντρέπεσαι, να μην καταλαβαίνεις ότι η υποκρισία ξεχειλίζει απ’ το γυαλί που σε προβάλλει; Ουδείς απλός άνθρωπος υπάρχει στον κύκλο τους να τους περιγράψει πώς αντιδρά ο κόσμος, όταν τους βλέπει να μιλούν για την ανάκαμψη και τα δύσκολα που πέρασαν; Χρειάζεται πραγματικό ταλέντο και τεράστια ξετσιπωσιά για να βγεις και νηφάλια να πεις σε αυτόν που πέταξες στη θάλασσα, «βάστα λίγο ακόμα, κρατήσου, το σωσίβιο έρχεται, φαίνεται στο βάθος, μην αφεθείς και πνιγείς, μη χαραμίσεις τη μάχη που έδωσες με τα κύματα… Σεβάσου τη ζωή σου…».
Βγήκε, λοιπόν, ο Σαμαράς και είπε με απόλυτη ψυχραιμία: «Βάλαμε τέλος στο φαύλο κύκλο της ύφεσης. Μετά από έξι ατέλειωτα, οδυνηρά χρόνια, το 2014 ανατέλλει με προοπτικές ανάκαμψης. Και με προσδοκίες όλο και ταχύτερης ανάπτυξης στη συνέχεια». Και συμπλήρωσε: «Το πλεόνασμα και η ανάκαμψη δεν είναι γκρίζοι αριθμοί, δεν είναι απλά οικονομικά μεγέθη… Είναι το θεμέλιο της ανεξαρτησίας μας από δω και μπρός». Το θεμέλιο της ανεξαρτησίας μας, λοιπόν. Υπερασπιστής της ανεξαρτησίας μας ο κ. Σαμαράς που ακόμα και για… κατούρημα να πάνε οι υπουργοί του ζητάνε την άδεια της τρόικας.
Και για να αποστομώσει τους λαϊκιστές, που τολμούν να μιλούν για ανθρωπιστική κρίση πρόσθεσε: «Τώρα, απλώς, αρχίζει να αχνοφαίνεται το φώς στην άκρη του τούνελ. Στο τέλος του 2014 το φως αυτό θα το βλέπουν όλοι. Η Ελλάδα άντεξε! Η δημοκρατία μας άντεξε και αντέχει! Πώς έγινε αυτό; Εσείς το πετύχατε! Εσείς το πετύχατε! Θέλω, λοιπόν, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας. Γιατί ήταν οι δικές σας οι θυσίες, που επέτρεψαν στη χώρα μας να σταθεί ξανά στα πόδια της. Και ήταν η δική σας ωριμότητα, που επέτρεψαν στη δημοκρατία μας να αντέξει».
Πραγματικά, ανακαλέστε την εικόνα του ναυαγού που περιγράψαμε πιο πάνω και σκεφτείτε τον εαυτό σας στη θέση του Σαμαρά. Θα βγαίνατε ποτέ να τα πείτε όλα τα παραπάνω; Μάλλον λίγοι θα το τολμούσαν κάτι τέτοιο κι αυτοί θα ήταν οι γνωστοί φαφλατάδες, οι γνωστοί αεριτζήδες. Οι «παπατζήδες» που λέει κι ο σοφός λαός…
«Ο ελληνικός λαός μετά από πολλά χρόνια πίεσης, αγωνίας και σκληρών θυσιών δικαιούται να νιώσει πιο ασφαλής και πιο αισιόδοξος. Αυτά τα στοιχεία φέρνει το 2014 ως έτος στροφής προς την οριστική έξοδο από το Μνημόνιο και την κρίση. (…) Τώρα που καταφέραμε να φτάσουμε έως εδώ, αποφεύγοντας τα τρισχειρότερα δίπλα από τα οποία περάσαμε, πρέπει να μη χάσουμε την υπομονή και την αντοχή μας», είπε στο μήνυμά του ο έτερος παπατζής, συγγνώμη… συγκυβερνήτης ήθελα να πω.
Τ.Τ.
